Μπορεί ένας άνθρωπος με μια απόφαση να βλάψει έναν λαό; Ασφαλώς και μπορεί, όταν πράττει χωρίς να αναλογισθεί ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της πράξης του. Και όταν ο συναισθηματισμός παραμερίζει παντελώς την λογική. Η εξωτερίκευση απωθημένων μπορεί να βλάψει μόνον τον φορέα τους και το στενό του περιβάλλον, αρκεί να μη κατέχει θέση υπεύθυνη που να επηρεάζει έναν ολόκληρο λαό, όπως έπραξε και ο κ. Παρασκευόπουλος.
Δεν σκέφθηκε ούτε επί στιγμή ο κ. υπουργός, ότι ένα σημαντικό όπλο που διαθέτει σήμερα η Ελλάδα είναι η γεωστρατηγική θέση της, απολύτως αναγκαία για τις ΗΠΑ, στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν την επικυριαρχία στην Μεσόγειο και όχι μόνο. Εξ ού και η υποστήριξή τους - για το δικό τους συμφέρον, όχι επειδή αιφνιδίως μας αγάπησαν, μετά από δεκαετίες παραγκωνισμού μας προς όφελος των Τούρκων και Σκοπιανών.
Αυτήν λοιπόν την υποστήριξη, ο κ. Παρασκευόπουλος φρόντισε να την μετατρέψει. Και δεν έχουν κανένα λόγο οι ΗΠΑ να εξακολουθούν να υποστηρίζουν την Ελλάδα, ώστε να έχει σταθερότητα, αφού άνετα μπορούν να αλλάξουν την ελληνική κυβέρνηση. Δεν θα είναι ούτε η πρώτη φορά, ούτε η τελευταία. Υπάρχει κανείς στην κυβέρνηση πού να πιστεύει ότι μπορεί να παραμείνει στην εξουσία χωρίς την υποστήριξη ή την ανοχή ξένων κέντρων; Αν υπάρχει, ας αλλάξει επάγγελμα, δεν έχει κατανοήσει τίποτε από όσα συμβαίνουν στην υφήλιο.
Ο κ. Παρασκευόπουλος λοιπόν, πριν καν προφτάσει να γνωρίσει το κτήριο του Υπουργείου, αποφάσισε να μας οδηγήσει σε ρήξη με τις ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί πολίτες ζουν υπό τον φόβο τρομοκρατικών ενεργειών, ίσως επειδή έτσι συμφέρει στους ισχυρούς προκειμένου να μη υπάρχουν αντιρρήσεις σε παράλογες αποφάσεις τους. Καλώς ή κακώς, αυτό είναι μια πραγματικότητα. Και έτσι ενεργούν και οι Αμερικανοί πρόεδροι. Ήταν αδύνατο να μη αντιδράσουν, ιδίως μάλιστα που ο Ξηρός φέρεται να δολοφόνησε Αμερικανούς πολίτες.
Σε όλα τα αμερικανικά Μέσα, εκεί που πριν από λίγες μέρες μάς αντιμετώπιζαν ευνοϊκά, υπάρχει πλήρης μεταστροφή. Για “αναβίωση” της τρομοκρατίας σε Ελλάδα (και Τουρκία) κάνει λόγο σε ανάλυσή του το αμερικανικό think tank Stratfor . Η επίθεση κατά της Ελλάδας δεν είναι φυσικά τυχαία. Εκφράζεται, και μ’ αυτήν την ανάλυση, η δυσαρέσκεια των ΗΠΑ για την υπόθεση που προέκυψε για την πιθανότητα αποφυλάκισης του Σάββα Ξηρού.
Το “επιθετικό” άρθρο του Stratfor, που μετέφερε το Onalert, αναφερόμενο στην Ελλάδα, γράφει ότι η χώρα έχει μια μακρά ιστορία βίαιου αριστερού ριζοσπαστισμού που ξεκίνησε με τη 17 Νοέμβρη, την οποία ακολούθησαν άλλες οργανώσεις, οι οποίες είχαν μια κοινή αντιιμπεριαλιστική, αντικαπιταλιστική και αντιαμερικανική εστίαση. Ενώ οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν μια ιστορία επιτυχιών στην αντιμετώπιση αυτών των ομάδων, αυτές συνεχίζουν να κάνουν βίαιες επιθέσεις. Αναφέρει, ότι η 17 Νοέμβρη έκανε την πρώτη της επίθεση κατά τη διάρκεια της περιόδου, που η Σοβιετική Ένωση υποστήριζε ελληνικές κομμουνιστικές ομάδες. Το πρώτο χτύπημά της ήταν το Δεκέμβριο του 1975 με τη δολοφονία του Αμερικανού επικεφαλής της CIA στην Αθήνα Ρίτσαρντ Γουέλς. Συνεχίζει με την δολοφονία του ακολούθου Άμυνας των ΗΠΑ William Nordeen, το 1988.
Στη συνέχεια, κάνει λόγο για τον Επαναστατικό Αγώνα και την Συνωμοσία της Φωτιάς. Αναφέρει πολλές από τις παράνομες πράξεις των ομάδων που εμφανίζονται με αυτές τις ονομασίες. Δεν μένει μόνον σ’ αυτό, αλλά εμμέσως υιοθετεί και τις κατηγορίες των Τούρκων εναντίον μας, ότι πολλοί τρομοκράτες που δρουν εκεί, εκπαιδεύονται στην Ελλάδα.
Η ανάλυση του Stratfor υποστηρίζει ότι «οι τρομοκρατικές οργανώσεις επωφελούνται από την εγγύτητα της Ελλάδας και της Τουρκία με τις μαύρες αγορές όπλων στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή που τους διασφαλίζει ότι μπορούν να έχουν πρόσβαση σε όπλα και εξοπλισμό. Οι περιφερειακές αντιπαλότητες έχουν παίξει επίσης σημαντικό ρόλο. Λόγω της μακρόχρονης έντασης με την Τουρκία, η Ελλάδα επέτρεψε σε μέλη του DHKP-C να εκπαιδευτούν στην Ελλάδα».
Ο Μακεδών
Υ.Γ. 1- Λαμβάνω υπόψη μου σοβαρά τις αναλύσεις του Strafor, επειδή στην ουσία αποτελούν αυτά που σκέπτονται οι αμερικανικές κυβερνήσεις, αλλά η διπλωματία δεν τους επιτρέπει πολλές φορές να τα εκφράσουν δημοσίως.
Υ.Γ. 2- Ο κ. Παρασκευόπουλος εξακολουθεί να είναι υπουργός.
Μ.