Διαπιστώνεται πλέον πως όσα έλεγε ο Τραμπ ήσαν καλά μελετημένα (προφανώς από τα ισχυρά κέντρα που τον υποστήριξαν) και πως παρά την επικοινωνιακή γραφικότητα που τον συνόδευε, ο σχεδιασμός είναι η ανατροπή των πολιτικών της Νέας Τάξης που εφαρμόσθηκαν εδώ και τέσσερις δεκαετίες.
Ως προς την απόφαση αποκατάστασης των σχέσεων με την Ρωσία, είναι φανερό (πλην και άλλων, που ακόμη αγνοούμε) ότι ο κύριος στόχος των ΗΠΑ, υπό την διακυβέρνηση του Τραμπ, είναι η αποδυνάμωση της οικονομικής ισχύος της Κίνας, η οποία ισχύς της δίνει την δυνατότητα κατοχής ισχυρών διπλωματικών όπλων, αλλά κυρίως εξοπλισμών, που με τον ρυθμό που συμβαίνει αυτό στην Κίνα, σε δυο δεκαετίες, δεν θα είναι απλός ένας υπολογίσιμος αντίπαλος, αλλ’ ίσως και ιδιαιτέρως απειλητικός προς τις ΗΠΑ.
Δεν μπορεί επομένως καμιά χώρα, όσο ισχυρή κι αν είναι, να ακολουθήσει πολιτική συσπείρωσης πολλών αντιπάλων, κυρίως της δημιουργίας ενός ρωσοκινεζικού άξονα. Έτσι, ακολουθεί κάποιος πολιτική ουδετεροποίησης της Ρωσίας. Ο δε κύριος στόχος -η αποδυνάμωση της κινεζικής οικονομικής αυτοκρατορίας- διαφαίνεται από το γεγονός ότι ο Τραμπ περιβάλλεται από υπουργούς και συμβούλους επικεφαλής επιχειρηματικών κολοσσών.
Η διάθεση του Τραμπ φάνηκε αμέσως με την εκλογή του, επικοινωνώντας με την ηγεσία της Ταϊβάν, την οποία η Κίνα θεωρεί αναπόσπαστο τμήμα της, μη αναγνωρίζουσα την ανεξαρτησία της, που ουσιαστικώς ισχύει από το 1949, όταν διαχωρίστηκε από την ηπειρωτική Κίνα. Ο Τραμπ εξερέθισε τους Κινέζους αφήνοντας να εννοηθεί ότι μπορεί να συνάψει και διπλωματικές σχέσεις με την Ταϊβάν, παραβιάζοντας τη θέση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής που ισχύει εδώ και τέσσερις δεκαετίες και τις δεσμεύσεις της Ουάσιγκτον απέναντι στο Πεκίνο.
Εάν η Ουάσιγκτον παραβιάσει αυτήν τη δέσμευση, «δεν θα τίθεται πλέον θέμα υγιούς και κανονικής ανάπτυξης των σινο-αμερικανικών σχέσεων, ούτε διμερούς συνεργασίας σε σημαντικούς τομείς», προειδοποίησε ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Τζενγκ Σουάνγκ κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
Παρόλο όμως, που η Κίνα δεν θα ήθελε διατάραξη των αμερικανοκινεζικών σχέσεων, επιτέθηκε εμμέσως στον Τραμπ και στο κέντρο της Ταϊγιουάν της επαρχίας Σανξί, εν όψει της έλευσης της νέας Χρονιάς του Κόκορα, τοποθέτησε ένα γλυπτό που παραπέμπει στον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, το οποίο έγινε το νέο σημείο συγκέντρωσης τουριστών -και μη- στην πόλη αυτή.
Οι Κινέζοι φαίνεται πως έχουν εμμονή με τη χαρακτηριστική "κουπ" του νέου προέδρου των ΗΠΑ. Τον περασμένο Νοέμβριο ένας χρυσός φασιανός σε ζωολογικό κήπο της Χανγκζού έγινε viral στο διαδίκτυο, όταν ένας επισκέπτης πρόσεξε ότι τα ξανθά, τραβηγμένα προς τα πίσω μαλλιά του, παρέπεμπαν στον Τραμπ.
Το τελευταίο επεισόδιο συνέβη προχθές, όταν ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ άσκησε κριτική στην Κίνα, κατηγορώντας την ότι ενώ έχει ωφεληθεί από τις οικονομικές της σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν βοηθά στον έλεγχο της Βόρειας Κορέας. «Η Κίνα έχει βγάλει τεράστια ποσά χρημάτων και πλούτη από τις ΗΠΑ με εντελώς μονόπλευρο εμπόριο, αλλά δεν βοηθά με τη Βόρεια Κορέα. Ωραία!», έγραψε σε μήνυμά του στο Twitter.
Το ίδιο διάστημα, η Κίνα κάλεσε τις ΗΠΑ να ηγηθούν της μείωσης των πυρηνικών όπλων, ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ χρησιμοποίησε το Twitter για να προτείνει την επέκταση των πυρηνικών δυνατοτήτων της χώρας του. Οι ΗΠΑ «θα πρέπει να αναλάβουν ηγετικό ρόλο για να γίνουν σημαντικές μειώσεις στο πυρηνικό τους οπλοστάσιο, προκειμένου να δημιουργηθούν οι συνθήκες για την πλήρη εξάλειψη των πυρηνικών όπλων», δήλωσε η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Χούα Τσουνγίνγκ, απαντώντας στην ανάρτηση του κ. Τραμπ.
Το πλέον χαρακτηριστικό όμως, είναι ο διορισμός του "κινεζοφάγου" Πίτερ Ναβάρο, επικριτή της Κίνας, ως συμβούλου εμπορικών υποθέσεων. Μεταξύ άλλων ο Ναβάρο έχει στο ενεργητικό του και ένα φιλμ που περιγράφει την απειλή που αντιπροσωπεύει η Κίνα για την αμερικανική οικονομία, όπως επίσης και την επιθυμία του Πεκίνου να εξελιχθεί σε κυρίαρχη οικονομική και στρατιωτική δύναμη στην Ασία.
Από την πλευρά της, η μεταβατική ομάδα του Τραμπ, χαρακτήρισε τον Νάβαρο "οραματιστή" οικονομολόγο που μπορεί μπορεί «να εφαρμόσει οικονομικές πολιτικές που μειώνουν το εμπορικό έλλειμμα, ενισχύουν την οικονομική ανάπτυξη και σταματούν τη μεταφορά θέσεων εργασίας από την αμερικανική οικονομία προς το εξωτερικό».
Ο Τραμπ είχε καταστήσει το εμπόριο, κεντρικό θέμα της προεκλογικής του εκστρατείας, ενώ έχει ασκήσει κριτική κατά των εμπορικών συμφωνιών που έχουν υπογράψει οι ΗΠΑ, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για "κακές συμφωνίες". Αυτήν την πολιτική θα ακολουθήσει, γεγονός που σημαίνει ότι θα υπάρξουν πολλές και μεγάλες μεταβολές στα ισχύοντα στην υφήλιο. Είναι προφανές, πως η μέχρι τώρα ήπια σύγκρουση με την Ρωσία, θα αντικατασταθεί με σκληρή γραμμή έναντι της Κίνας. Άγνωστο, ως πού θα φτάσει.