Τι θα γίνει αν δεν προκύψει κυβέρνηση (αυτοδύναμη ή συνεργασίας) μετά τις δεύτερες κάλπες; Το θεωρείτε δύσκολο; Είναι, αλλά όχι κι απίθανο. Γι' αυτό και ο «Τειρεσίας» αναλαμβάνει να σας ταξιδέψει, επ' ολίγον, σ' αυτά τα αχαρτογράφητα νερά. Για να ξέρετε τι μπορεί να (σας) προκύψει, το επόμενο δίμηνο – τρίμηνο.
Κατ' αρχήν να ξεκινήσουμε από τις προϋποθέσεις, που θα πρέπει να συντρέχουν, προκειμένου να βρει εφαρμογή το ενδεχόμενο. Πρόχειρα, ο «Τειρεσίας» θα σας αναφέρει δυο και συγκεκριμένα:
Α) αν το πρώτο κόμμα (που σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις θα είναι η ΝΔ) πιάσει το κατώτερο των ποσοστών που του δίνουν οι μετρήσεις (πχ, με αναγωγή 35%) και, κατά συνέπεια, δεν θα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση μόνο του.
Β) αν δεν καταφέρει να συνεννοηθεί με το τρίτο κόμμα (ΠΑΣΟΚ) και δεν τα βρει με κάποιο μικρότερο (Βελόπουλος).
Εδώ, θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι σε εντελώς θεωρητική βάση, υποτίθεται ότι το σενάριο αυτό απασχολεί όσους δεν θέλουν να συρθεί η χώρα σε τρίτες κάλπες, προσεχώς. Ωστόσο, το θέμα δεν απασχολεί καθόλου το Μέγαρο Μαξίμου. Γιατί εκεί θεωρείται δεδομένο ότι μετά τις δεύτερες κάλπες, κυβέρνηση θα σχηματισθεί 100%. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Οπότε για αυτούς δεν υπάρχει ζήτημα.
Αντιθέτως, στο Μαξίμου δεν φαίνεται να έχουν βρει πειστική απάντηση στο ερώτημα τι θα γίνει αν «βγαίνουν τα κουκιά», έστω κι οριακά, για σχηματισμό κυβέρνησης από την πρώτη κάλπη. Πώς; Με τη συνεργασία του πρώτου (ΝΔ) με τον τρίτο (ΠΑΣΟΚ). Γιατί, υπάρχει κι αυτή η εκδοχή, με βάση την οποία εξασφαλίζεται μια ισχνή, έστω, πλειοψηφία 151 – 153 εδρών. Εν προκειμένω, το μόνο σίγουρο είναι ότι αν το ΠΑΣΟΚ επιμείνει στον όρο να μην είναι πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης απλώς δεν θα σχηματισθεί κυβέρνηση. Για την ακρίβεια, δεν θα γίνει καν συζήτηση. Και θα πάμε σε δεύτερες κάλπες. Το θέμα είναι τι θα γίνει αν τελικά ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν επιμείνει σε αυτόν τον όρο. Σ' αυτή την περίπτωση θα σχηματισθεί κυβέρνηση συνεργασίας.
Στον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι ένα τέτοιο σχήμα θα ήταν θνησιγενές. Και αν τελικά επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις και χάσεις, εύχονται να τους προκύψει. Γιατί θεωρούν ότι σε ένα – το πολύ δυο χρόνια, θα επέστρεφαν θριαμβευτές στην εξουσία. Ωστόσο, κι αυτό το σενάριο δεν έχει σχεδόν καμία πιθανότητα να προκύψει. Οπότε – και πάλι - οδηγούμαστε σε δεύτερες κάλπες.
Ας υποθέσουμε, τώρα, ότι βρισκόμαστε ήδη στην Δευτέρα των εκλογών. Δηλαδή, στις 22 Μαΐου. Και ξεκινούν οι διερευνητικές. Ποιος θα μιλήσει, με ποιον, στο πλαίσιο της διαδικασίας; Με βάση τα έως τώρα δεδομένα:
^ Ο Μητσοτάκης θα κάνει μια συζήτηση - κάποιοι λένε για το τυπικό της υπόθεσης - με το ΠΑΣΟΚ. Και θα παραδώσει την εντολή στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας (σχεδόν) αμέσως
^ Ο Τσίπρας:
α) θα εξετάσει το σενάριο της «κυβέρνησης των ηττημένων». Αν βγαίνουν, βεβαίως, τα κουκιά, έστω με την ανοχή του ΜΕΡΑ-25 και τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ. Κι ας λέγεται τώρα από την Κουμουνδούρου ότι δεν συζητούν το ενδεχόμενο. Συνεπώς, θα διαβουλευθεί σ' αυτή την (ακραία) περίπτωση με όλους τους εν δυνάμει ενδιαφερόμενους και μετά θα παραδώσει την εντολή στην Πρόεδρο
β) αν δεν βγαίνουν τα κουκιά της «κυβέρνησης ηττημένων» (με ή χωρίς ανοχή), απλώς, θα κάνει κι αυτός μια συζήτηση (μόνο) με το ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια θα επιστρέψει την εντολή
^ Ο Ανδρουλάκης, θα εξαντλήσει όλο το τριήμερο της εντολής σχηματισμού κυβέρνησης, σε κάθε περίπτωση. Θα μιλήσει ξανά με όλους (αφού προηγουμένως θα έχουν μιλήσει οι ...άλλοι μαζί του, στο πλαίσιο των δικών τους εντολών, χωρίς αποτέλεσμα). Κι επειδή και σ' αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης, θα τους καταγγείλει και θα επιστρέψει την εντολή.