Εχθές μόλις δημοσίευσε ο «Μακεδών» στην voria.gr άρθρο με θέμα τον ρωσο-τουρκικό αγωγό, εκφράζοντας επιφυλάξεις για την δυνατότητα επέκτασής του στο ελληνικό έδαφος. Κι εδώ που τα λέμε, δεν χρειάζεται και πολύ για να καταλάβεις ότι αγωγός ρωσικός, χωρίς την έγκριση ΗΠΑ-ΕΕ δεν γίνεται. Κι ούτε οι άλλοι στη Μεσόγειο θα γίνουν, στο άμεσο μέλλον, για χίλιους δυο λόγους. Τι παραμυθιάζετε επομένως τον λαό;
Κι έρχονται βέβαια οι Αμερικανοί εχθές, και εκφράζουν την ανησυχία τους για το ενδεχόμενο κατασκευής ρωσικού αγωγού στην Ελλάδα. Στην ουσία μας «το έκοψαν». Ξεχάστε τον ρωσικό αγωγό μάς είπαν, και μάλιστα δημόσια.
Δεν κατάλαβαν τι παίζει οι κυβερνητικοί εγκέφαλοι; Ή πιστεύουν ότι θα τσακίσουν το παγκόσμιο σύστημα ο Λαφαζάνης μαζί με τον Μπαλάφα; Τριακόσια χρόνια προετοιμάζονται οι χρηματοπιστωτικοί οίκοι, έχουν στα χέρια τους πάνω από το 85% του παγκόσμιου πλούτου, χρησιμοποιούν ως εργαλεία ακόμη και την αμερικανική και γερμανική κυβέρνηση, και θα σηκώσει τα χέρια ψηλά παραδιδόμενο στην αποφασιστικότητα του Λαπαβίτσα, επειδή θα τραγουδά τον ύμνο του ΕΑΜ;
Ή θα φοβηθεί την Χαραλαμπίδου που κρέμασε στο γραφείο της πορτρέτο του Λένιν, ακόμη και τον Τσίμτση που κάθεται στην υπουργική καρέκλα κάτω από τον Βελουχιώτη; Σοβαρευτείτε, παιδιά. Κρατάτε στα χέρια το μέλλον ενός λαού. Αυτά τα παιχνιδάκια στα σπίτια σας ή στις γιάφκες. Δεν σας φταίνε σε τίποτε οι Έλληνες και η Ελλάδα.
Σας συμφέρει κι εσάς προσωπικά -και κομματικά- η απαλλαγή από την επικίνδυνη γραφικότητα. Με την ανυπαρξία αντιπολίτευσης, και όσο καιρό θα εξακολουθούν να υπάρχουν πολιτικά Σαμαράς και Βενιζέλος (που λέγεται πως θέλει να ενώσει τον κεντροαριστερό χώρο) μπορείτε να κυβερνάτε για χρόνια. Αρκεί να απαλλαχτείτε από τον πολιτικό παλιμπαιδισμό. Έλεος.
Υπήρχαν καμιά 20αριά «ζωηροί» βουλευτές προσκείμενοι στον Ανδρέα Παπανδρέου το 1964, όταν ο Γεώργιος Παπανδρέου κατέλαβε την εξουσία. Απαίτησαν λοιπόν να υλοποιηθούν τα αιτήματά τους («Έξω από το ΝΑΤΟ», «Να φύγουν οι δολοφόνοι Αμερικάνοι», και άλλα τέτοια). Ο Γεώργιος Παπανδρέου γελούσε και τους ρώτησε, πώς θα τα κάνουμε όλα αυτά, όταν η Γαλλία του Ντε Γκωλ, εκατό φορές πιο ισχυρή από μας, δεν μπόρεσε να έχει επιτυχία;
Και τι θα κάνουμε, του είπαν, θα εξακολουθούν οι Αμερικανοί να κάνουν κουμάντο στην χώρα; Η απάντηση του Γεωργίου Παπανδρέου ήταν ολιγόλογη και αφοπλιστική. «Το θέμα των Αμερικανών θα το συζητήσουμε, όταν φτιάξουμε πρώτα κράτος». Εγώ το μετατρέπω λίγο, και λέγω όταν θα βουλώσουμε τις τρύπες στους δρόμους.
Επομένως, ή θα απλώνουμε τα πόδια μας μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμα, και θα στρωθούμε στη δουλειά ώστε αυτό το ρημάδι που το λέγαμε κάποτε κράτος, μπας και το συνεφέρουμε, ή θα σηκώσουμε το κόκκινο λάβαρο και με μπροστάρηδες την Χαραλαμπίδου, τον Τσίμτση, τον Λαπαβίτσα και όλους τους όμοιους, να ξεκινήσουμε την παγκόσμια επανάσταση, και να τρομοκρατήσουμε το Σύστημα. Μόλις μας δουν, θα τρέξουν να κρυφτούν. Έτσι, θα γίνει σύντροφοι;
Παρασύρθηκα, και γέμισα την σελίδα μου με ένα θέμα. Εύχομαι να υπάρχουν στο περιβάλλον των βορειοκορεατών στελεχών εχέφρονες πολιτικοί φίλοι, που να τους εξηγήσουν ότι ζούμε στο 2015, και πώς είμαστε τόσο δυνατοί ώστε δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα σφαλιάρες και από Αλβανούς και Σκοπιανούς.
Καλλισθένης