Skip to main content

Ο περίφημος «θάνατος του εμποράκου» επήλθε τελικά στην Ελλάδα

Δεν είναι δυνατόν, πολιτικοί του 2014 να έχουν στραμμένο το βλέμμα στην Οκτωβριανή επανάσταση του Λένιν, της οποίας μάλιστα η κατάληξη ήταν τραγική.

Έριξα μια ματιά στα περσινά δημοσιεύματα, προ δημοψηφίσματος, με θέμα την ανάπτυξη, και διαπίστωσα πως τα πράγματα βαίνουν πολύ χειρότερα από ό,τι προβλεπόταν. Το δημοψήφισμα και η επονείδιστη συμφωνία που υπέγραψαν ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, οδηγεί σε απρόβλεπτες καταστάσεις. Με την οικονομική κρίση, ο χάρτης του εμπορίου στην Ελλάδα αναδιαρθρώθηκε ίσως με τον πιο βίαιο τρόπο έως τώρα.

Όμως, δεν ήταν κάτι που δεν το υποσχέθηκαν οι καταρτίσαντες το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς, όλοι μας, διαβάζοντας τα όσα ουτοπικά, έως και ασυνάρτητα, έχουν υποσχεθεί, δεν τα λάβαμε υπόψη μας, με την συνήθη ελληνική απόρριψη «έλα μωρέ, αυτά δεν γίνονται». Και αποκαλώ ουτοπικές τις υποσχέσεις, για τον λόγο ότι κάθε τι όσο και πιο επωφελές φαίνεται για τον λαό, θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένο στις συνθήκες της εποχής, για να μπορέσει να υλοποιηθεί.

Δεν είναι δυνατόν, πολιτικοί του 2014 να έχουν στραμμένο το βλέμμα στην Οκτωβριανή Επανάσταση του Λένιν, της οποίας μάλιστα η κατάληξη ήταν τραγική. Προφανώς και δεν μπορεί να είναι κάποιος ικανοποιημένος με τον άκρατο καπιταλισμό που επιβλήθηκε στην υφήλιο και με την τοποθέτηση εν πολλοίς αχυρανθρώπων στην εξουσία των χωρών για να εφαρμόσουν -εκούσια ή ακούσια- αντιλαϊκά προγράμματα. Το παράδειγμα της Βενεζουέλας θα πρέπει να γίνει μάθημα για όλους. Αυτό δεν σημαίνει όμως, ότι πρέπει να πορευτούμε εντελώς αντίθετα, όπου τα πράγματα δεν είναι απλώς ίδια, αλλά και χειρότερα.

Όσοι επομένως πιστεύουν ότι η κατάρρευση των μικρομεσαίων, που σημαίνει και εξάλειψη της αστικής τάξης, οφείλεται μόνον στην ανικανότητα των κυβερνώντων, ας διαβάσουν τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ επ’ αυτού:

«(…) Στήριξη της κοινωνικής οικονομίας, ιδιαίτερα νέων συνεταιριστικών-συνεργατικών μορφών που προάγουν διαφορετικές παραγωγικές σχέσεις και μορφές διανομής και θα προωθείται έτσι, ως πρωταρχικός ο ρόλος της οικονομίας στη κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, δηλαδή η  Οικονομία των αναγκών. Έτσι  οι έννοιες της επιχειρηματικότητας, της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους, επανατοποθετούνται σε μια νέα, κοινωνικά επωφελή διάσταση. Έτσι            οικοδομείται μια νέα  προωθητική και δημιουργική σχέση της Αριστεράς με τον κόσμο της Εργασίας και των Επιχειρήσεων.

«Ο νέος ρόλος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στο αναπτυξιακό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν αναπαράγει το μοντέλο του παρελθόντος αλλά αντίθετα στοχεύει στην αλλαγή  κοινωνικών σχέσεων, το σπάσιμό του, την ενίσχυση της συλλογικότητας και της συλλογικής δράσης. Η ένταξη των ΜμΕ στο νέο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης αποτελεί μια πρόκληση σε οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό επίπεδο».

Για κολχόζ και σοβχόζ μιλούν οι άνθρωποι. Και αυτό υλοποιούν εν έτει 2016. Σε πανευρωπαϊκή έρευνα που είχε γίνει πριν από τα capital control, είχε διαπιστωθεί ότι η Ελλάδα κατέγραφε την υψηλότερη αύξηση ζήτησης (28%) για τραπεζικά δάνεια σε ό,τι αφορά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις όταν στην υπόλοιπη ευρωζώνη η ζήτηση αυξήθηκε μόλις 3%.

Τι κάνει η κυβέρνηση; Σύμφωνα με δηλώσεις του γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ποταμιού, Παναγιώτη Καρκατσούλη, η κυβέρνηση έκανε 27.700 προσλήψεις μέσα σε ένα χρόνο, με κόστος 415 εκ. ευρώ. Οι προσλήψεις αυτές δεν έγιναν για να βελτιωθούν οι άθλιες υπηρεσίες υγείας, καθώς προσλήφθηκαν μόνο 768 νοσηλευτές, αλλά για να ενισχυθούν δήμοι και υπουργεία με διοικητικό προσωπικό. Οι δε δαπάνες του ελληνικού Δημοσίου φθάνουν στο 55% του ΑΕΠ, ποσοστό τρίτο υψηλότερο ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προηγούνται η Φινλανδία και το Βέλγιο, τον οποίων όμως οι υπηρεσίες του κράτους προς τους πολίτες -όπως και πολλών κρατών που ξοδεύουν μεγάλα ποσά- δεν μπορούν να συγκριθούν με τις δικές μας.

Το συμπέρασμα είναι ότι όχι μόνον δεν καταβάλλεται προσπάθεια για να μειωθεί το κόστος λειτουργίας του κράτους, αλλά απεναντίας προστίθενται έξοδα όχι απαραίτητα, χάριν μικροκομματισμού. Και με την αύξηση των φόρων, επιβαρύνονται οι επιχειρήσεις, ώστε πολλές να πτωχεύσουν, ή να προβούν σε απολύσεις ή αποφεύγουν να κάνουν προσλήψεις.

Ακόμη να πεισθούν κάποιοι ότι η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να μη υπάρξει ανάπτυξη; Το σχέδιό της είναι η ίδρυση σοβιετικού κράτους, με την εξάλειψη των αστών.