Δεν έχω κρύψει πως δεν θεωρώ τα Μνημόνια την κύρια πηγή του κακού των τελευταίων ετών, αλλά πως είναι το σύμπτωμα μιας σοβαρής ασθένειας, που δεν είναι άλλη από την σήψη της κοινωνίας μας. Όλα τα άλλα είναι δημιουργήματά της.
Και το κακό είναι ότι ασχολούμαστε να απαλλαγούμε από το σύμπτωμα, όπως παίρνουμε ασπιρίνη για τον πονοκέφαλο, χωρίς να φροντίσουμε για την θεραπεία αυτού που τον προκάλεσε.
Η δε σήψη της κοινωνίας προήλθε από τον παλαιοκομματικό αχαλίνωτο λαϊκισμό των τελευταίων δεκαετιών, όπου άλλοτε προς αποφυγή του πολιτικού κόστους, άλλοτε για προσέλκυση νέων ψηφοφόρων, ικανοποιείτο κάθε προνομιακό και προκλητικό αίτημα συντεχνιών, καλύπτονταν οφθαλμοφανή παραπτώματα των «δικών μας», επικράτησε αναξιοκρατία, χαφιεδισμός, διαφθορά και τόσα άλλα.
Εκείνο που συνέβη είναι η πλήρης μεταστροφή της κοινωνίας, η οποία κάποτε δακτυλόδειχνε τον παραβάτη ως πρότυπο για αποφυγή, ενώ τώρα δακτυλοδείχνει τον έντιμο, ως «χαζό» και πρότυπο προς αποφυγή, αφού με την εντιμότητα δύσκολα κάνει κάποιος αξιοζήλευτη καριέρα.
Το ερώτημα, αν ο λαός επέτρεψε στους πολιτικούς να του υπόσχονται τα απραγματοποίητα, ή αν οι πολιτικοί με την στάση τους έθισαν τον λαό, είναι το ίδιο με το αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα. Σημασία έχει πως υπάρχουν και η κότα και το αυγό. Όπως υπάρχουν οι λαϊκιστές πολιτικοί -στην μεγάλη πλειονότητά τους- και το μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος που του αρέσει «να του χαϊδεύουν τα αυτιά».
Εχθές, ο κύριος πρωθυπουργός επιχείρησε να μας πείσει, ότι η κοινωνική ευαισθησία από την οποία διακατέχεται, τον οδηγεί σε αναστολή του μέτρου είσπραξης ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Δεν μας είπε όμως, πως το μέτρο αυτό δεν υπήρχε εξ αρχής, αλλά προστέθηκε όταν κατ’ απαίτηση των Γάλλων μειώθηκε στο 13% το βοδινό κρέας -με το οποίο κατά μεγάλο μέρος μας προμηθεύουν- και η κυβέρνηση βρήκε ως ισοδύναμο την επιβολή του 23% ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Μας έκρυψε επίσης, ότι η επιβολή του εν λόγω μέτρου χαιρετίστηκε από κυβερνητικά στελέχη ως ένα ακόμη πλήγμα «κατά των πλουσίων» (στους οποίους προφανώς περιλαμβάνεται και ο κ. πρωθυπουργός, αφού διαθέτει ετησίως 16.000 ευρώ για δίδακτρα των παιδιών του σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, την ώρα που 500 χιλιάδες νοικοκυριά δηλώνουν ετήσιο εισόδημα επιβίωσης, κάτω των 12.000 ευρώ ετησίως).
Άλλωστε, η μαρξιστική φιλοσοφία την οποία υπηρετεί η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι ο κρατισμός, με εχθρότητα βεβαίως προς την ιδιωτική πρωτοβουλία. Ο π. υπουργός κ. Μπαλτάς, που ομφαλοσκοπούσε επί 8μηνο στο υπουργείο, μάς το απέδειξε, αφού το μοναδικό του έργο είναι η κατάργηση των κατατακτήριων εξετάσεων στα Πειραματικά σχολεία, επειδή -ως είπε- δεν ήθελε αρίστους. Πιστός στην ιδεολογία του, της ισοπέδωσης προς τα κάτω.
Και, τέλος, δεν είπε την αλήθεια ο κ. πρωθυπουργός, η οποία είναι πως ο ξεσηκωμός χιλιάδων γονέων, το ενδεχόμενο πτωχεύσεων επιχειρήσεων και αύξησης του αριθμού ανέργων, αλλά και η μη συμβατότητα του μέτρου με τις ευρωπαϊκές επιταγές, είναι το πραγματικό κίνητρο αλλαγής της στάσης του (αν τελικώς υλοποιηθεί).
Μόνον από αυτό το γεγονός, και όχι από εκατοντάδες άλλα που θα μπορούσα να αναφέρω, καταδεικνύεται η αναξιοπιστία του πολιτικού λόγου, και ο θρίαμβος του λαϊκισμού. Και δεν γνωρίζω αν η κατάσταση είναι πλέον αναστρέψιμη. Δεν θα είναι, όσον καιρό τουλάχιστον θα προτιμούμε τα αρεστά από τα άριστα. Χάσαμε πολλά χρόνια εξαιτίας του λαϊκισμού. Είναι άγνωστο, πόσα άλλα θα χάσουμε.