Skip to main content

Ο γιος ενός τρομοκράτη εξομολογείται από τη Θεσσαλονίκη

Ο Ζακ Ιμπραχίμ μιλάει για τον πατέρα του που είχε θέση στα διαγγέλματα του Μπιν Λάντεν, τον εξτρεμισμό και τη φιλία που άλλαξε την πορεία της ζωής του

«Ως ένα φτωχό παιδί που μεγάλωσε στα γκέτο των ΗΠΑ, ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι κάποια στιγμή θα κάθομαι σε ένα βιβλιοπωλείο στη Θεσσαλονίκη για να μιλήσω για τη ζωή μου», είπε ο Ζακ Ιμπραχίμ απευθυνόμενος στον κόσμο που ήρθε για να παρακολουθήσει την παρουσίαση του βιβλίου του «Γιος Τρομοκράτη» που πραγματοποιήθηκε απόψε στα Public της Τσιμισκή.

Ο Εμπραχίμ είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος του βιβλίου του: Ο γιος του Ελ-Σέιντ Νοσέρ, που δολοφόνησε τον αρχηγό του Συνδέσμου Εβραϊκής Άμυνας και ενεπλάκη στο πρώτο χτύπημα που έγινε στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου το 1993 με αποτέλεσμα να σκοτωθούν έξι και να τραυματιστούν περίπου χίλιοι άνθρωποι. Ο πατέρας του είχε τέτοια τρομοκρατική δράση ώστε σ’ ένα από τα διαβόητα διαγγέλματά του ο Οσάμα Μπιν Λάντεν προέτρεπε τον κόσμο: «Μην ξεχνάτε τον Ελ-Σέιντ Νοσέρ».

Ο Ζακ θέλοντας να αποδείξει τη δύναμη της προσωπικής επιλογής, απαρνήθηκε τον δρόμο του πατέρα του και τη ρητορική της οικογένειάς του. Έγραψε αυτό το βιβλίο και τα τελευταία έξι χρόνια γυρίζει ανα τον κόσμο για να μιλήσει για την προσωπική του ιστορία και τον εξτρεμισμό.

«Όταν ένας Μουσουλμάνος λέει ότι το ISIS δεν είναι αυτό που πιστεύει ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται, αλλά όταν ο γιος ενός τρομοκράτη το κάνει, τότε δίνει προσοχή. Ήμουν τυχερός που έλαβα αυτή την προσοχή και τώρα μπορώ να τη χρησιμοποιήσω για να μιλήσω για θέματα όπως η αντίδραση των ανθρώπων στον εξτρεμισμό και η προσφυγική κρίση» δηλώνει στη Voria.gr o Ζακ Εμπραχιμ.

Η ζωή του

Γιος ενός Αιγύπτιου μηχανικού και μιας Αμερικανίδας δασκάλας, μέχρι τα επτά του χρόνια ζούσε μια φυσιολογική ζωή στην Πενσυλβάνια με έναν, όπως τον χαρακτηρίζει, στοργικό, ζεστό και αστείο πατέρα. Όλα άλλαξαν όταν ο πατέρας του κατηγορήθηκε άδικα για τον βιασμό μιας κοπέλας. Αν και δεν πήγε φυλακή, κλείστηκε στον εαυτό του και στράφηκε προς τη θρησκεία.

Ο ίδιος τον θυμάται να περπατάει με το Κοράνι ανα χείρας και να προσεύχεται. Η μητέρα του καθόταν στο σαλόνι του σπιτιού της βλέποντας μια εκπομπή όταν αντίκρισε στο έκτακτο δελτίο ειδήσεων τον άντρα της σε μια λίμνη αίματος και τον δημοσιογράφο να τον κατονομάζει δολοφόνο του αρχηγού του Συνδέσμου Εβραϊκής Άμυνας.

Ο πατέρας του φυλακίστηκε και από εκεί οργάνωσε το χτύπημα του 1993.

Μέχρι τα 19 του χρόνια, ο Ζακ μετακόμισε 20 φορές, γεγονός που δεν του επέτρεψε να κάνει φιλίες και τον ανάγκασε να αλλάζει σχολεία συχνά. Ως το νέο και παχουλό παιδί της τάξης, έπεφτε θύμα σχολικού εκφοβισμού για πολλά χρόνια. Εξαιτίας αυτού πέρασε πολλές ώρες κλεισμένος στο σπίτι του να διαβάζει και να βλέπει τηλεόραση.

Η ζωή του πήρε άλλη τροπή όταν συμμετείχε στην Εθνική Συνέλευση Νέων στη Φιλαδέλφεια όπου έγινε φίλος με έναν Εβραίο. Η εμπειρία αυτή άρχισε να τον κάνει να κατανοεί πως κάποιος με διαφορετική θρησκεία μπορεί να είναι εξίσου καλός. Στην οικογένειά του, όπως αφηγείται ο ίδιος, διδάχθηκε πολύ ξεκάθαρα τι σημαίνει εχθρός, έμαθε να κρίνει τους ανθρώπους από τη θρησκεία, τη φυλή και τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό και να φοβάται όσους ήταν εκτός του κλειστού κύκλου της οικογένειας.

«Στην Εθνική Συνέλευση Νέων άκουσα έναν 20χρονο που είχε πέσει θύμα εκφοβισμού να λέει στο κοινό την εμπειρία του καταλήγοντας ότι όλα τώρα πάνε καλύτερα”. Στη ζωή μου όλα πήγαιναν πάντα από το κακό στο χειρότερο, άρα ήταν η πρώτη φορά που σκέφτηκα ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν προς το θετικό».

Η σταδιακή του κοινωνικοποίηση σε συνδυασμό με μια ραδιοφωνική εκπομπή (Daily Show) που μιλούσε για αντίστοιχα θέματα τον έκαναν να αλλάξει και να συμπεριφέρεται σιγά σιγά στους άλλους όπως θα ήθελε να του συμπεριφέρονται και του ίδιου.

Η σχέση με τον πατέρα του

Ο Ζακ έχει να μιλήσει στον πατέρα του πολλά χρόνια.

Στο βιβλίο του γράφει πως όταν αντιλήφθηκε τι ακριβώς είχε κάνει ένιωσε φόβο, οργή και απέχθεια για τον εαυτό του σαν να ήταν ο ίδιος υπεύθυνος για τους θανάτους που ο πατέρας του προκάλεσε.

Από τη φυλακή ο πατέρας του του έστειλε ένα email λίγο μετά την έκδοση του βιβλίου του.

Τότε, ο Ζακ του έγραψε πίσω λέγοντας του όλα όσα προξένησε στην οικογένεια του αλλά και τον ίδιο προσωπικά.

Η απάντηση του πατέρα του ήταν πως αν ο ίδιος επέστρεφε στο Ισλάμ, το οποίο ο Ζακ έχει απαρνηθεί εδώ και καιρό, όλα θα πάνε καλά, ενώ για τη δική του ζωή σχολίασε ότι όλα είναι σχέδιο του Θεού.

«Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια αξία στο να φτιάξω τις σχέσεις με τον πατέρα μου» ανέφερε χαρακτηριστικά.

«Ένα κομμάτι του εαυτού μου θέλει ακόμα ο πατέρας μου να είναι ευτυχισμένος. Και ξέρω ότι ο τρόπος για να είναι ευτυχισμένος είναι να μιλάει στον γιο του. Κάποιες φορές νιώθω ενοχές, ότι είμαι αναίσθητος και κάποιες άλλες νιώθω χαζός που το σκέφτομαι» συμπλήρωσε.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ζακ είναι ο μόνος από την οικογένεια που επικοινώνησε με τον πατέρα του τα τελευταία είκοσι χρόνια. 

Σύμφωνα με τον ίδιο, σε αντίθεση με τον πατέρα του, η μητέρα του ήταν η θετική επιρροή της ζωής του. Κάποια στιγμή η ίδια του εξομολογήθηκε: «Κουράστηκα να μισώ». 

«Αυτό μου το είπε όχι μόνο γιατί η ίδια είχε βαρεθεί να μισεί αλλά γιατί ήθελε να με αποδεσμεύσει. Ήταν σαν να μου έδινε την άδεια να βγω στον κόσμο και να ζήσω εμπειρίες με άλλους αθρώπους».

Ο ρόλος της τρομοκρατίας

Έχοντας βιώσει ο ίδιος την τρομοκρατία στην οικογένεια του υποστηρίζει ότι το ISIS το μόνο που θέλει είναι να εκφοβίσει και να απομονώσει. 

Σύμφωνα με τον ίδιο, οι τζιχαντιστές θέλουν οι κοινωνίες να απομονώσουν τμήματά τους ώστε αυτά έπειτα να είναι πιο ευάλωτα στην ακραία ρητορική. 

Όπως αναφέρει, η θρησκεία του Ισλάμ δεν έχει σχέση με την τρομοκρατία και όσοι την χρησιμοποιούν για αυτόν τον λόγο την παρερμηνεύουν.

«Η θρησκεία είναι η ταμπέλα που βάζουν οι τρομοκράτες για να εκφράσουν τον θυμό τους και τη δίψα τους για εκδίκηση» δηλώνει στη Voria.gr, εξηγώντας ότι η λύση για την εξόντωση των τζιχαντιστών δεν είναι η στρατιωτική παρέμβαση. 

Κατά τον Ζακ, πίσω από την τρομοκρατία βρίσκεται πέρα από την παρερμηνεία της θρησκείας, η φτώχεια και ο αποκλεισμός.

Η λύση, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, είναι οι κυβερνήσεις, οι εταιρείες και οι ΜΚΟ να συνεργαστούν ώστε να προωθήσουν την κοινωνική ένταξη και τις ίσες ευκαιρίες με στόχο μια κοινωνία όπου το κέρδος δεν θα επικρατεί των πάντων.

Το βιβλίο του Ζακ έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες ενώ την έκδοση στα ελληνικά έχει αναλάβει ο οίκος Key Books.