Αντιλαμβάνομαι τη συζήτηση περί δημιουργίας αποτεφρωτηρίου, όπως ακριβώς αντιλαμβάνομαι και τη συζήτηση περί δημιουργίας τζαμιού, περί συμφώνου συμβίωσης κτλ. Εκείνο που αδυνατώ να αντιληφθώ είναι αυτή η τρομερή και φοβερή προσπάθεια κάποιοι να είναι οι πρώτοι που θα φέρουν αυτές τις «καινοτομίες» στην καθημερινότητά μας.
Στην Ελλάδα έχει θεσπιστεί η ανεξιθρησκεία και η Ορθοδοξία δεν κινδυνεύει ούτε από χώρους λατρείας άλλων θρησκειών, ούτε από τους gay, ούτε από καθετί «ξένο» προς αυτή και προς τις παραδόσεις μας. Με τον ίδιο τρόπο δεν κινδυνεύει καν ο πατροπαράδοτος τρόπος λειτουργίας της ελληνικής κοινωνίας.
Γι' αυτό και τσακώνομαι πολλές φορές με εκείνους οι οποίοι είναι αντίθετοι σε κάθε τέτοια προσπάθεια να εκσυγχρονιστούμε (και για μένα ακόμη και να εξανθρωπιστούμε). Σεβαστή και η δική τους άποψη, αλλά η δική μου είναι διαφορετική.
Όσοι λοιπόν θεωρούν, όπως εγώ ότι και τζαμί πρέπει να αποκτήσουμε, και αποτεφρωτήριο και σύμφωνο συμβίωσης για τους ομοφυλόφιλους δε νομίζω ότι χρειάζεται να τους πιάνει η πρεμούρα να τα αποκτήσουμε εδώ και τώρα.
Δεν μπορώ να διαχειριστώ αυτή την τρέλα να είμαστε εμείς στη Θεσσαλονίκη οι πρώτοι που θα κάνουμε το βήμα μπροστά. Ας το κάνουμε δεύτεροι. Ποιον θα ενοχλήσει; Γνωρίζω ποιον θα ενοχλήσει αν δεν το κάνουμε πρώτοι. Αυτούς που το κάνουν όχι επειδή πραγματικά πιστεύουν πως είναι μια πράξη κι ένα βήμα εκσυγχρονισμού της κοινωνίας, αλλά μια ευκαιρία για να προβληθούν και να περάσουν στην ιστορία ως πρωτοπόροι.
Λυπάμαι αλλά αυτό δε λέγεται πρόοδος, λέγεται ναρκισσισμός του αίσχιστου είδους και εκμετάλλευση της προόδου για... φιγούρα. Και στο φινάλε για την υστεροφημία του καθενός δε μου καίγεται καρφί.
Καλώς ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης θέλει να αποκτήσουμε αποτεφρωτήριο, αλλά δεν είναι δουλειά του να το χωροθετήσει στο δήμο Δέλτα. Ας αντιληφθεί επιτέλους πως δεν είναι το αφεντικό «πάνω από την μπάρα». Ένας δήμαρχος είναι και τίποτα περισσότερο. Υπάρχει Πολιτεία πάνω από αυτόν κι αυτή οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της και να πράξει τα δέοντα. Αν ο κ. Μπουτάρης θέλει αποτεφρωτήριο να το θελήσει για το δήμο του κι όχι να το παίζει μητροπολιτικός δήμαρχος, που δεν είναι. Ας αφήσει τουλάχιστον τον εκλεγμένο πρόεδρο των δημάρχων της Κεντρικής Μακεδονίας, τον κ. Κυρίζογλου να πάρει τέτοιες διαδημοτικές πρωτοβουλίες.
Για να μην είμαι όμως άδικος απέναντι στο δήμαρχο Θεσσαλονίκης οφείλω να επισημάνω πως κάνει προσπάθειες για να δημιουργηθεί αποτεφρωτήριο, ελπίζω με την απαραίτητη παράμετρο «εντός των διοικητικών ορίων του». Μένω όμως με την ελπίδα...
Δεν το βλέπω να γίνεται σεβαστό. Η εγκεκριμένη εισήγηση της αντιδημάρχου Οικονομικών για την αγορά οικοπέδου για αποτεφρωτήριο προβλέπει το οικόπεδο να είναι κάπου στο νομό Θεσσαλονίκης κι όχι στο δήμο. Μάλιστα στην εισήγηση μπαίνει και η λέξη «γήπεδο» για τη δημιουργία κέντρου αποτέφρωσης νεκρών. Οικόπεδο – γήπεδο αξίας 400.000 ευρώ, όπου θα γίνει το αποτεφρωτήριο και τα έσοδα από την καύση θα τα εισπράττει ο δήμος.
Όλα καλά κι όλα ωραία. Άντε κι αγόρασαν το οικόπεδο ας πούμε σε μια περιοχή της Θεσσαλονίκης, εκτός διοικητικών ορίων του δήμου. Σκέφτηκαν ότι πρέπει να δοθούν άδειες κι από το δήμο στον οποίο βρίσκεται το οικόπεδο ή δεν τους ενδιαφέρει;
Αν για παράδειγμα ένας άλλος δήμαρχος αγόραζε ένα οικόπεδο εντός του δήμου Θεσσαλονίκης και ήθελε να δημιουργήσει εκεί μια δομή που δεν είναι των γούστων του δημάρχου Θεσσαλονίκης θα μπορούσε;
Πρόοδος είναι και η συναίνεση, η συνεννόηση, ο διάλογος, η διαβούλευση, ο σεβασμός των αρμοδιοτήτων, των ορίων και της ελευθερίας όλων στην άποψη και στη βούληση. Δεν είναι καθόλου προοδευτικό να επιβάλεις είτε ευθέως είτε πλαγίως τη δική σου άποψη. Με τον παρά μου και τη μαγκιά μου δηλαδή; Μην το ξεχάσω: και τα... κονέ μου;
Μαζί σου δήμαρχε και για το αποτεφρωτήριο και για το τζαμί και για το σύμφωνο συμβίωσης. Αλλά μέχρι εκεί που φτάνει το σεντόνι... Το άλλο λέγεται στην εκκλησιαστική εισπήδηση. Και δεν είναι σωστό.