Τη Θεσσαλονίκη αφορά η πρώτη απόφαση της νέας προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ, Λίλας Τσιτσογιαννοπούλου, η οποία ακόμη δεν πρόλαβε να καθίσει στη νέα της θέση και προσπαθεί να αλλάξει τις διοικητικές ισορροπίες στην υπό ιδιωτικοποίηση ΟΛΘ ΑΕ. Την περασμένη Παρασκευή, δηλαδή την ίδια ημέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά της, η Θεσσαλονικιά τεχνοκράτης, με έγγραφό της προς τη διοίκηση της ΟΛΘ ΑΕ ζητά την αναβάθμιση του μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρίας Άγγελου Βλάχου σε εντεταλμένο σύμβουλο, με πλήρεις εκτελεστικές αρμοδιότητες. Ο κ. Βλάχος παράλληλα με τη θέση του στο ΔΣ της ΟΛΘ ΑΕ είναι και μη εκτελεστικό μέλος του ΔΣ του ΤΑΙΠΕΔ. Για την ακρίβεια είναι το μόνο μη εκτελεστικό μέλος της τριμελούς διοίκησης του Ταμείου, αφού εκτός από την κ. Τσιτσογιαννοπούλου που είναι πρόεδρος, το ΤΑΙΠΕΔ έχει και διευθύνοντα σύμβουλο τον κ. Αντώνη Λεούση. Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι από πουθενά μέχρι σήμερα δεν προκύπτει διοικητικό κενό στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, καθώς η ΟΛΘ ΑΕ έχει πρόεδρο, αντιπρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο.
Σύμφωνα με πληροφορίες το ΔΣ της ΟΛΘ ΑΕ στη συνεδρίασή του της περασμένης Παρασκευής –μόλις παρέλαβε το σχετικό αίτημα- παρέπεμψε την υπόθεση στη νομική υπηρεσία της εταιρίας. Πάντως –όπως διευκρινίζεται αρμοδίως- ουδέποτε στο πρόσφατο παρελθόν υπήρχε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης θέση εντεταλμένου συμβούλου, ο οποίος ως εκτελεστικό μέλος αμείβεται ανάλογα. Ποια ακριβώς ανάγκη επέβαλε τη διατύπωση του συγκεκριμένου αιτήματος λίγο πριν την ανακύρηξη της πλειοδοτούσας κοινοπραξίας ως προτιμητέος ανάδοχος και ελάχιστους μόλις μήνες πριν την παράδοση της διοίκησης του λιμανιού από το δημόσιο στον ιδιώτη; Πρόκειται για ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί αρμοδίως. Αν και συχνά θέματα σαν κι αυτό παραμένουν μέχρι τέλους… μετέωρα.
Στο μεταξύ σήμερα το μεσημέρι θα βρεθούν στο γραφείο του υπουργού Ναυτιλίας Παναγιώτη Κουρουμπλή τόσο η διοίκηση της ΟΛΘ ΑΕ, όσο και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στην εταιρία. Αντικείμενο της συνάντησης είναι να διατηρηθεί η εργασιακή ειρήνη στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, που τις τελευταίες ημέρες έχει διαταραχθεί, αφού οι εργαζόμενοι απέχουν από τις υπερωρίες και την εργασία του Σαββατοκύριακου. Οι αιτίες της αναταραχής είναι δύο: αφενός η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, στην οποία οι εργαζόμενοι στην ΟΛΘ ΑΕ αντιδρούν σταθερά, και αφετέρου η ακύρωση της διαδικασίας για την πρόσληψη στο λιμάνι 78 νέων εργαζομένων με σύμβαση αορίστου χρόνου. Τα δύο θέματα συνδέονται, αφού η ολοκλήρωση της διαδικασίας για την πώληση του 67% των μετοχών της ΟΛΘ ΑΕ από το δημόσιο σε κοινοπραξία ιδιωτών αλλάζει τα δεδομένα. Σε λίγους μήνες –το αργότερο στις αρχές του φθινοπώρου- η Γερμανογαλλική κοινοπραξία, στην οποία συμμετέχει με 20% ο ομογενής επιχειρηματίας Ιβάν Σαββίδης, που πλειοδότησε στην εξαγορά των μετοχών με τίμημα 232 εκατ. ευρώ, αναλαμβάνει τις τύχες του λιμανιού για 35 χρόνια. Επομένως θα κάνει τις επιλογές της σε σχέση με το προσωπικό της εταιρίας με μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Γι’ αυτό άλλωστε η κυβέρνηση έδωσε το δικαίωμα στους νυν εργαζομένους της ΟΛΘ ΑΕ, εάν θέλουν να μεταταχθούν σε άλλες υπηρεσίες ή οργανισμούς του δημοσίου να το κάνουν, με αίτηση που θα υποβάλλουν μέχρι τα τέλη του 2018.
Με αυτά τα δεδομένα ακούγεται παράταιρο να προσληφθούν σήμερα με σύμβαση αορίστου χρόνου άλλοι 78 εργαζόμενοι, οι οποίοι στην ουσία θα έχουν τη δυνατότητα να μη παραμείνουν στο λιμάνι με τον ιδιώτη, αλλά να υπηρετήσουν σε άλλη θέση στο δημόσιο. Τη σχετική ακύρωση της προοπτικής των νέων προσλήψεων, που επρόκειτο να γίνουν μέσω ΑΣΕΠ, υπέγραψε το ΤΑΙΠΕΔ από τον περασμένο Φεβρουάριο. Πληροφορίες των τελευταίων ωρών αναφέρουν ότι και η πλειοψηφούσα κοινοπραξία δεν επιθυμεί την πρόσληψη νέων εργαζομένων στη σημερινή ΟΛΘ ΑΕ, ενώ το θέμα έχει τεθεί –χωρίς σαφή απάντηση- και στον κ. Κουρουμπλή. Το «μπαλάκι» για το θέμα φαίνεται να βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο τερέν του ΔΣ της ΟΛΘ ΑΕ, το οποίο έχει αποφασίσει να συμφωνήσει με τη θέση του ΤΑΙΠΕΔ, που ως βασικός μέτοχος ζητά από το ΑΣΕΠ την εξαίρεση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης από τον εν εξελίξει διαγωνισμό προσλήψεων στα δημόσια λιμάνια της χώρας.
Συμπέρασμα: η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης αποτέλεσε την τελευταία δεκαετία «σταυρόλεξο για πολύ δυνατούς λύτες». Οι δυσκολίες συνεχίζονται μέχρι σήμερα, που ο διαγωνισμός έχει τελειώσει και η ταυτότητα των νέων ιδιοκτητών είναι γνωστή. Στο επίκεντρο της αναστάτωσης είναι πάντα οι θέσεις, οι μισθοί και η εξουσία. Μήπως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για την ουσία; Για την αποστολή του λιμένα σε σχέση με την ανάπτυξη της ευρύτερης Θεσσαλονίκης; Μήπως;