Με ορατό τον κίνδυνο να μπει ταφόπλακα στο κράτος, σύμπαντες οι πολίτες παρακολουθούν έκπληκτοι τα όσα παρανοϊκά συμβαίνουν στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος. Ένας ελληνισμός που διέπρεψε στον πολιτιστικό τομέα, αναμένει τι θα δηλώσει ο κ. Λεουτσάκος για την πορεία του λαού.
Πώς να χαρακτηρίσει κάποιος αυτή την κατάσταση, εκτός από κατάντια; Ποιος είναι πολιτικά ο κ. Λαπαβίτσας, τον οποίο οι ψηφοφόροι -αφήνοντας τον θυμό να τους κατευθύνει- τον ανήγαγαν σε πολιτικό ογκόλιθο για να αποφασίζει ποιο θα είναι το μέλλον ενός λαού;
Τα καμώματα όλων αυτών που παριστάνουν τα κακέκτυπα του Στάλιν, αντί να είναι αντικείμενο σάτιρας και να προκαλούν γέλωτες για τις ασυναρτησίες, αποτελούν δυστυχώς αντικείμενο σοβαρής κριτικής και ανάλυσης. Και τούτο επειδή ο κ. Τσίπρας φάνηκε πολύ λίγος για να διοικήσει το κόμμα του - πόσο μάλιστα την Ελλάδα.
Εν μέσω θερινής ραστώνης αντιμετωπίζουμε τα πράγματα με ελαφρότητα, δυστυχώς όμως είναι περισσότερο σοβαρά από ό,τι δείχνουν. Κανείς κίνδυνος δεν πέρασε. Ακόμη και αν υπογραφεί η Συμφωνία, όταν θα έρθει η ώρα της ψηφοφορίας στην Βουλή των εφαρμοστικών νόμων, τότε θα ζούμε συνεχώς στιγμές ανάλογες μ’ αυτές όταν αποδεχθήκαμε τους όρους του τρίτου Μνημονίου.
«Η ευρωζώνη μπορεί να μπλοκάρει την βοήθεια προς την Ελλάδα, αν καθυστερήσουν οι μεταρρυθμίσεις», προειδοποιεί ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν κ. Βάλντις Ντομπρόβσκις σε δηλώσεις του στην εφημερίδα Bild, η οποία κάνει λόγο για αγώνα δρόμου από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης. Και σ’ αυτόν τον αγώνα δρόμου, ο ΣΥΡΙΖΑ εμποδίζεται από τον… ΣΥΡΙΖΑ!
Ποια Βουλή, και ποιο κόμμα θα υπερψηφίσει τα μέτρα, όταν το κυβερνητικό βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση; Μπορεί να συνεχιστεί η κωμωδία των Σταλινικών βουλευτών, που διατηρούν τις θέσεις τους, ενώ εμφανίζονται στον λαό ως υπέρμαχοι των συμφερόντων του; Δεν τους ενδιαφέρει η γελοιότητα του «επιχειρήματος», ότι καταψηφίζουν τα μέτρα αλλά υποστηρίζουν την κυβέρνηση -δείγμα και του πολιτικού νοητικού επιπέδου-, αλλά ενδιαφέρει τον λαό το γεγονός ότι, ενώ με μισή καρδιά αποδέχθηκε τα βαρύτατα μέτρα, έχει και τους «επαναστάτες» να τον εμπαίζουν.
Προφανώς, και ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγείται σε πολυτεμαχισμό. Δεν είναι μόνον η Αριστερή Πλατφόρμα. Είναι και οι μοναχόλυκοι (Βαρουφάκης, Ραχήλ… ίσως και Κωσταντοπούλου), που ο καθένας αποτελεί ειδική περίπτωση. Αυτό όμως, είναι εσωτερικό θέμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ας το λύσουν επί τέλους, για να κυβερνηθεί κάποτε αυτός ο τόπος. Επί έξη μήνες, κάποια μέτρα που πήραν οι υπουργοί, περισσότερο φαντάζουν ότι πάρθηκαν για προσωπική ικανοποίησή τους.
Αναρωτιέμαι, όμως τι θα συμβεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ αποβάλλει τους «αποστάτες» του και συμβεί να επανεκλεγεί στο ενδεχόμενο έκτακτων εκλογών; Με ποιους «συνετούς» και πιστούς στο κόμμα θα κυβερνήσει; Την ποιότητα των πολιτικών στελεχών του την είδαμε. Στις 26 Ιανουαρίου, ο κ. Τσίπρας επέλεξε για τους υπουργικούς θώκους, ό,τι καλύτερο διαθέτει η Αριστερά. Και απέδειξαν πως έχουν αδύναμους ώμους να σηκώσουν το βάρος του έργου που τους ανατέθηκε. Έχει άλλους πιο ικανούς;
Και δεν κάνω καν λόγο για την πολιτική ηθική, όπου αντί να ενσκύψουν στα προβλήματα του λαού και να τα επιλύσουν, ενδιαφέρθηκαν πώς θα διορίσουν συντρόφους, γιους, κόρες ανεψιούς συντρόφους, συνεχίζοντας τις παλαιοκομματικές μεθόδους, τις οποίες υποτίθεται -ως «επαναστάτες»- θα εγκατέλειπαν. Αλλά και πως θα αλώσουν τον κρατικό μηχανισμό, με τοποθετήσεις σε θέσεις κλειδιά κομματικών στελεχών, με αμφισβητούμενες διαδικασίες. Αυτό είναι άραγε το νέο ήθος που ευαγγελιζόταν προεκλογικώς ο κ. Τσίπρας;
Με τα ανωτέρω, και πλήθος άλλων, γίνεται φανερό πως ούτε με εκλογές, ακόμη και με μονοκομματική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, θα αποφύγουμε τις περιπέτειες. Γι’ αυτό επιμένω, και θα εξακολουθήσω να επιμένω, για Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας.
Ο Μακεδών