Μπορεί να φαντάζει ως σενάριο πολιτικής φαντασίας, αλλά είδαμε ότι τα κόμματα εξουσίας μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού. Αν ήμουν πρωθυπουργός θα φώναζα την dream team των επιχειρηματιών της χώρας,
Σχολιάζει η Κίρκη
Πολύ φασαρία για το τίποτε; Αναρωτιέμαι μετά τη δήλωση του πρωθυπουργού ότι «η Ελλάδα μπορεί να μην χρειαστεί να ενεργοποιήσει αυτόν τον μηχανισμό βοήθειας με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, θα τα καταφέρει μόνη της». Τότε γιατί έκανε τόσο αγώνα , επαφές, διαβουλεύσεις με όλους τους ηγέτες των αναπτυγμένων χωρών της Ευρώπης και των ΗΠΑ; Γιατί έκανε σχεδόν τον γύρο του κόσμου μέσα σε λίγες ημέρες; Το έκανε για τις άλλες χώρες της ΕΕ που θα το χρειαστούν στο μέλλον, όχι για την Ελλάδα. Εντυπωσιακή ανιδιοτέλεια πράγματι. Μάλλον μας εμπαίζουν. Οι πολιτικοί, εξάλλου το συνηθίζουν αυτό. Θέλουν να μας πουν ότι γλυτώσαμε τη χρεοκοπία. Όχι κανείς δεν βγήκε να το πει αυτό ευθαρσώς, ευχολόγια απλά διατυπώνονται και ότι πλέον έχουμε την ασπίδα προστασίας της ΕΕ και «χαντζάρα» του ΔΝΤ. Έντονα επικριτικά είναι τα κόμματα της αριστεράς για τη συμφωνία που κατάφερε να επιτευχθεί στην ΕΕ μετά τις αλλεπάλληλες διαπραγματεύσεις του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου.
Ο πρόεδρος της ΝΔ κ. Αντώνης Σαμαράς σε δηλώσεις του τόνισε ότι με την κρίση αποδείχθηκε ότι χρεοκόπησε το οικονομικό σύστημα. Πολύ φοβάμαι ότι με το οικονομικό σύστημα, χρεοκόπησε και το πολιτικό σύστημα της χώρας, για την ακρίβεια τα κόμματα εξουσίας, τα οποία είναι υπεύθυνα 1000% για την οικονομική κρίση που βιώνει η Ελλάδα. Οι κυβερνήσεις της τελευταίας 30ετίας απέδειξαν ότι μόνο για το καλό της χώρας δεν έδρασαν. Δεν θα αμφισβητήσω ότι ήθελαν το καλό της χώρας, αλλά ήταν λάθος ο τρόπος που το έδειξαν. Γεγονός που φαίνεται όχι μόνο από την οικονομική κατάσταση στην οποία έφεραν τη χώρα , αλλά και από τη νοοτροπία τους, που είναι τόσο αρνητικά συντεχνιακή. Κάτι που φαίνεται και από τον τρόπο που λειτουργούν ως βουλευτές, εντελώς συντεχνιακά, αφού τηρούν σιγήν ιχθύος όταν ψηφίζουν διατάξεις σε νομοσχέδια που αφορούν σε αυξήσεις των μισθών τους και σε διάφορες αποζημιώσεις.
Διερωτώμαι μήπως θα πρέπει να εμπλουτιστεί το πολιτικό σκηνικό της χώρας με την ίδρυση κάποιου νέου κόμματος εξουσίας. Ενός κόμματος επιχειρηματιών. Μήπως ωριμάζουν οι συνθήκες για να αναδιοργανωθεί το πολιτικό μοντέλο, με την παρουσία επιχειρηματιών; Μπορεί να φαντάζει ως σενάριο πολιτικής φαντασίας, αλλά είδαμε τα κόμματα εξουσίας που μας οδήγησαν. Στο χείλος του γκρεμού, στη χρεοκοπία. Αν ήμουν πρωθυπουργός θα φώναζα την dream team των επιχειρηματιών της χώρας, να αναλάβει να βγάλει από τη χρεοκοπία τη χώρα και να καταστήσει την ελληνική οικονομία μια ανταγωνιστική δύναμη με παγκόσμια εμβέλεια και αναγνώριση.
Στην dream team των επιχειρηματιών θα ήθελα να συμμετέχουν Ευάγγελος Μυτιληναίος, Ανδρέας Βγενόπουλος, Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, Σωκράτης Κόκκαλης, Σπύρος Λάτσης, Βαρδής Βαρδινογιάννης, Βίκτωρ Ρέστης και πολλοί άλλοι ικανότατοι επιχειρηματίες. Φανταστείτε αυτοί οι επιχειρηματίες ανάλογα με την ειδικότητα τους θα αναλάμβαναν και τα αντίστοιχα υπουργεία. Τα καλύτερα deal θα επιτυγχάνονταν ακόμη και με την κυρία Μέρκελ, που μας ζορίζει πολύ τελευταία-φαίνεται σαν να εκδικείται τη χώρα μας για κάτι. Νομίζω ότι ένα κόμμα επιχειρηματιών θα ήταν χρήσιμο. Και θα κάλυπτε σε ένα ποσοστό τους πολίτες που στις ερωτήσεις δημοσκοπήσεων για το πιο κόμμα από τα υφιστάμενα θεωρείται ικανό να διακυβερνήσει και απαντούν κανένα. Εγώ ψηφίζω dream team επιχειρηματιών. Εσείς τι λέτε;
Πάντως εγώ δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα στην επόμενη αναζήτηση δανείου θα πετύχει χαμηλά επιτόκια. Άντε να πέσουν το πολύ πολύ κατά μισή μονάδα. Οι ειδικοί θα σπεύσουν να πουν ότι αυτό θα επιτευχθεί σταδιακά. Και έτσι θα αναγκαστούμε να τρέξουμε σε αυτό τον μηχανισμό βοήθειας που στήθηκε από ΕΕ και ΔΝΤ. Και θα έρθουν και νέα μέτρα.
Κύριε Πρωθυπουργέ είτε ενταχθούμε στον μηχανισμό βοήθειας είτε όχι, για μην χρεοκοπήσουμε ως χώρα, θα πρέπει ο δημόσιος τομέας να κάνει αυστηρές περικοπές. Κάθε διοικητής, πρόεδρος, διευθύνων σύμβουλος και σύμβουλος σε ΔΕΚΟ, κρατικές τράπεζες, κρατικά κανάλια και όπου το δημόσιο είναι βασικός μέτοχος δεν θα πρέπει να πληρώνεται με μηνιαίο μισθό μεγαλύτερο από αυτό που λαμβάνει ο Έλληνας βουλευτής. Οι περικοπές πρέπει να γίνουν σε αυτούς που αμείβονται χοντρά και όχι από αυτούς που αμείβονται με από 500-3.500 ευρώ. Να σταματήσουν οι δεξιώσεις και οι επιχορηγήσεις συλλόγων και δράσεων που δεν προσφέρουν τίποτε στο κοινωνικό σύνολο. Όχι πια άλλες σπατάλες.
Πολύ φασαρία για το τίποτε; Αναρωτιέμαι μετά τη δήλωση του πρωθυπουργού ότι «η Ελλάδα μπορεί να μην χρειαστεί να ενεργοποιήσει αυτόν τον μηχανισμό βοήθειας με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, θα τα καταφέρει μόνη της». Τότε γιατί έκανε τόσο αγώνα , επαφές, διαβουλεύσεις με όλους τους ηγέτες των αναπτυγμένων χωρών της Ευρώπης και των ΗΠΑ; Γιατί έκανε σχεδόν τον γύρο του κόσμου μέσα σε λίγες ημέρες; Το έκανε για τις άλλες χώρες της ΕΕ που θα το χρειαστούν στο μέλλον, όχι για την Ελλάδα. Εντυπωσιακή ανιδιοτέλεια πράγματι. Μάλλον μας εμπαίζουν. Οι πολιτικοί, εξάλλου το συνηθίζουν αυτό. Θέλουν να μας πουν ότι γλυτώσαμε τη χρεοκοπία. Όχι κανείς δεν βγήκε να το πει αυτό ευθαρσώς, ευχολόγια απλά διατυπώνονται και ότι πλέον έχουμε την ασπίδα προστασίας της ΕΕ και «χαντζάρα» του ΔΝΤ. Έντονα επικριτικά είναι τα κόμματα της αριστεράς για τη συμφωνία που κατάφερε να επιτευχθεί στην ΕΕ μετά τις αλλεπάλληλες διαπραγματεύσεις του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου.
Ο πρόεδρος της ΝΔ κ. Αντώνης Σαμαράς σε δηλώσεις του τόνισε ότι με την κρίση αποδείχθηκε ότι χρεοκόπησε το οικονομικό σύστημα. Πολύ φοβάμαι ότι με το οικονομικό σύστημα, χρεοκόπησε και το πολιτικό σύστημα της χώρας, για την ακρίβεια τα κόμματα εξουσίας, τα οποία είναι υπεύθυνα 1000% για την οικονομική κρίση που βιώνει η Ελλάδα. Οι κυβερνήσεις της τελευταίας 30ετίας απέδειξαν ότι μόνο για το καλό της χώρας δεν έδρασαν. Δεν θα αμφισβητήσω ότι ήθελαν το καλό της χώρας, αλλά ήταν λάθος ο τρόπος που το έδειξαν. Γεγονός που φαίνεται όχι μόνο από την οικονομική κατάσταση στην οποία έφεραν τη χώρα , αλλά και από τη νοοτροπία τους, που είναι τόσο αρνητικά συντεχνιακή. Κάτι που φαίνεται και από τον τρόπο που λειτουργούν ως βουλευτές, εντελώς συντεχνιακά, αφού τηρούν σιγήν ιχθύος όταν ψηφίζουν διατάξεις σε νομοσχέδια που αφορούν σε αυξήσεις των μισθών τους και σε διάφορες αποζημιώσεις.
Διερωτώμαι μήπως θα πρέπει να εμπλουτιστεί το πολιτικό σκηνικό της χώρας με την ίδρυση κάποιου νέου κόμματος εξουσίας. Ενός κόμματος επιχειρηματιών. Μήπως ωριμάζουν οι συνθήκες για να αναδιοργανωθεί το πολιτικό μοντέλο, με την παρουσία επιχειρηματιών; Μπορεί να φαντάζει ως σενάριο πολιτικής φαντασίας, αλλά είδαμε τα κόμματα εξουσίας που μας οδήγησαν. Στο χείλος του γκρεμού, στη χρεοκοπία. Αν ήμουν πρωθυπουργός θα φώναζα την dream team των επιχειρηματιών της χώρας, να αναλάβει να βγάλει από τη χρεοκοπία τη χώρα και να καταστήσει την ελληνική οικονομία μια ανταγωνιστική δύναμη με παγκόσμια εμβέλεια και αναγνώριση.
Στην dream team των επιχειρηματιών θα ήθελα να συμμετέχουν Ευάγγελος Μυτιληναίος, Ανδρέας Βγενόπουλος, Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, Σωκράτης Κόκκαλης, Σπύρος Λάτσης, Βαρδής Βαρδινογιάννης, Βίκτωρ Ρέστης και πολλοί άλλοι ικανότατοι επιχειρηματίες. Φανταστείτε αυτοί οι επιχειρηματίες ανάλογα με την ειδικότητα τους θα αναλάμβαναν και τα αντίστοιχα υπουργεία. Τα καλύτερα deal θα επιτυγχάνονταν ακόμη και με την κυρία Μέρκελ, που μας ζορίζει πολύ τελευταία-φαίνεται σαν να εκδικείται τη χώρα μας για κάτι. Νομίζω ότι ένα κόμμα επιχειρηματιών θα ήταν χρήσιμο. Και θα κάλυπτε σε ένα ποσοστό τους πολίτες που στις ερωτήσεις δημοσκοπήσεων για το πιο κόμμα από τα υφιστάμενα θεωρείται ικανό να διακυβερνήσει και απαντούν κανένα. Εγώ ψηφίζω dream team επιχειρηματιών. Εσείς τι λέτε;
Πάντως εγώ δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα στην επόμενη αναζήτηση δανείου θα πετύχει χαμηλά επιτόκια. Άντε να πέσουν το πολύ πολύ κατά μισή μονάδα. Οι ειδικοί θα σπεύσουν να πουν ότι αυτό θα επιτευχθεί σταδιακά. Και έτσι θα αναγκαστούμε να τρέξουμε σε αυτό τον μηχανισμό βοήθειας που στήθηκε από ΕΕ και ΔΝΤ. Και θα έρθουν και νέα μέτρα.
Κύριε Πρωθυπουργέ είτε ενταχθούμε στον μηχανισμό βοήθειας είτε όχι, για μην χρεοκοπήσουμε ως χώρα, θα πρέπει ο δημόσιος τομέας να κάνει αυστηρές περικοπές. Κάθε διοικητής, πρόεδρος, διευθύνων σύμβουλος και σύμβουλος σε ΔΕΚΟ, κρατικές τράπεζες, κρατικά κανάλια και όπου το δημόσιο είναι βασικός μέτοχος δεν θα πρέπει να πληρώνεται με μηνιαίο μισθό μεγαλύτερο από αυτό που λαμβάνει ο Έλληνας βουλευτής. Οι περικοπές πρέπει να γίνουν σε αυτούς που αμείβονται χοντρά και όχι από αυτούς που αμείβονται με από 500-3.500 ευρώ. Να σταματήσουν οι δεξιώσεις και οι επιχορηγήσεις συλλόγων και δράσεων που δεν προσφέρουν τίποτε στο κοινωνικό σύνολο. Όχι πια άλλες σπατάλες.