Κριτική στην Λίνα Λιάκου για την παραίτησή της και την αποδοχή εργασίας ως Περιφερειακή Διευθύντρια για την Ευρώπη και Μ. Ανατολή στον Οργανισμό των 100 Ανθεκτικών Πόλεων, ασκεί η δημοτική παράταξη «Μένουμε Θεσσαλονίκη».
Όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση, «με την πρώτη ευκαιρία επαγγελματικής ανέλιξης, άφησε στα κρύα του λουτρού τον δήμο».
«Η νέα γενιά που τόσο «νέο αέρα» και ανανέωση υποτίθεται ότι θα έφερνε στην πολιτική σκηνή, φαίνεται ότι μάλλον την σνομπάρει αυτήν και τους θεσμούς της», υπογραμμίζουν από την παράταξη.
Αναλυτικά η ανακοίνωσή τους:
Αιφνιδίως μάθαμε κι εμείς για την παραίτηση της Λίνας Λιάκου από την περίφημη Αντιδημαρχία Ανθεκτικότητας, και το τέλος της πιο μετεωρικής θητείας αιρετού που γνωρίσαμε κατά την δική μας θητεία στα κοινά: Μιας θητείας, με την οποία είναι η αλήθεια ότι απασχοληθήκαμε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο για να εγκρίνουμε μεταβάσεις και ταξίδια που είχαν να κάνουν με αυτά τα ευαγή ιδρύματα της παγκόσμιας διακυβέρνησης, το Ροκφέλερ, τις Ανθεκτικές Πόλεις και όλην αυτήν την γραφειοκρατία της παγκοσμιοποίησης.
Η συμμετοχή της κυρίας Λιάκου σε αυτές, δικαιολογούνταν από την διοίκηση από την επιτακτική ανάγκη που έβλεπε ώστε να υπάρξει πρόοδος στην υπόθεση της ανθεκτικότητας, που προβαλλόταν τότε ως πανάκεια για την μεγιστοποίηση του κοινωνικού αποτυπώματος των δημοτικών έργων, τον εξορθολογισμό της διοίκησης, την συμμετοχική δημοκρατία, την καλύτερη απόκριση των τοπικών θεσμών στις κοινωνικές ανάγκες.
Εν τέλει, όλα αυτά μέχρι σήμερα παραμένουν εξαγγελίες. Και η στράτευση της κυρίας Λιάκου για την προώθηση αυτών των τόσο καινοτόμων πολιτικών ήταν τόσο σοβαρή και σημαντική, ώστε με την πρώτη ευκαιρία επαγγελματικής ανέλιξης, που την έδωσε η ίδια η δραστηριοποίησή της με την Ανθεκτικότητα στο πλαίσιο του Δήμου, η ίδια τον άφησε στα κρύα του λουτρού και τώρα πορεύεται στις Λόνδρες έχοντας στις αποσκευές της μια επιτυχή θητεία εξαγγελιών στον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Ω καιροί! Ω ήθη! Η νέα γενιά που τόσο «νέο αέρα» και ανανέωση υποτίθεται ότι θα έφερνε στην πολιτική σκηνή, φαίνεται ότι μάλλον την σνομπάρει αυτήν και τους θεσμούς της. Την βλέπει ως ένα αποφασιστικό, αλλά σύντομο ιντερμέτζο, ένα παράθυρο που δημιουργεί διασυνδέσεις και μια κάποια προοπτική για την ένταξη στα πραγματικά κέντρα εξουσίας: Όλα αυτά τα προφανώς μη εκλεγμένα ιδρύματα, στα οποία μια ολοκληρωτική τεχνοκρατία προετοιμάζει επιμελώς το μέλλον μας, ταξιδεύοντας από φόρα σε συνέδρια, από συνδιασκέψεις σε τοπικές συναντήσεις.
Υπό το φως τέτοιων νοοτροπιών, οι οποίες ταιριάζουν περισσότερο σε μια αυτοκρατορική λογική ρωμαίου αξιωματούχου, ο Δήμος φαντάζει ένα απολίθωμα του ένδοξου δημοκρατικού παρελθόντος. Η πραγματική του ισχύς φτάνει μέχρι να διακανονίζει την μιζέρια των κατοίκων που έχει στην δικαιδοσία του, και να θέτει τους αξιωματούχους του σε απλό ρόλο «κύριων και κυριών επί των τιμών» για την υποδοχή όποιου πραγματικά μεγαλόσχημου την επισκέπτεται.
Ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία στην κυρία Λιάκου, και την ευχαριστούμε που με τις επιλογές της και τον τρόπο που πολιτεύεται μας δίνει την ευκαιρία να δείξουμε ότι μας χωρίζει άβυσσος στην νοοτροπία, την λογική, στον τρόπο που εμείς βλέπουμε και μεταχειριζόμαστε τα Κοινά. Τα οποία για εμάς παραμένουν ιερά, τουλάχιστον τόσο ώστε να θεωρούμε ότι συνιστά ύβρη απέναντί τους ο τρόπος που συγκεκριμένοι άνθρωποι τα μεταχειρίζονται.
Προφανώς, δεν μας πέφτει λόγος αν η πρώην αντιδήμαρχος έχει επιλέξει ή όχι να σταδιοδρομήσει στα στρατηγικά ύψη της παγκόσμιας κοινωνικής οικονομίας. Αυτό είναι δικαίωμά της. Εκείνο που μας επιτρέπει να ασκούμε κριτική, είναι η αλαζονεία με την οποία μας μιλούσε ενόσω ήταν αντιδήμαρχος υποσχόμενη την άνοιξη της ανθεκτικότητας στην πόλη.
Το γεγονός ότι εγκατέλειψε τόσο εύκολα την υλοποίηση μιας πολιτικής που τόσο πολύ εκθείαζε, δείχνει κάτι και για τις πραγματικές διαστάσεις και την αξία που εν τέλει είχε όλη αυτή η ιστορία για τον Δήμο μας και τους πολίτες του.