Για να μας εφησυχάσουν, ώστε μετ’ ευκολίας να αποδεχόμαστε την εισβολή προσφύγων και λαθρομεταναστών, από πλευράς του «προοδευτικού» κόσμου γίνεται επίκληση του «φιλελληνισμού των Αράβων», και από πλευράς του Daesh υπάρχει συμφέρον να μη δημιουργούνται επεισόδια στις πύλες εισόδου των λαθρομεταναστών στην Ευρώπη, γι’ αυτό και ακόμη στη νοτιοανατολική Μεσόγειο δεν έχουν σημειωθεί σοβαρά επεισόδια με τζιχαντιστές, που θα ανέτρεπαν το ευνοϊκό γι’ αυτούς κλίμα.
Αυτήν την θέση την υποστηρίζω από καιρό, και από αυτήν την στήλη.
Ως προς το «φιλελληνικό κλίμα», αυτό ίσως υπάρχει ακόμη σε κάποιους λαούς, αλλά τις αποφάσεις τις παίρνουν οι ηγεσίες. Πριν από μερικές δεκαετίες τα ελληνικά Πανεπιστήμια και οι στρατιωτικές σχολές ήσαν γεμάτες από Αφρικανούς και Ασιάτες, γόνους πλουσίων οικογενειών που μπορούσαν να καλύπτουν τα έξοδα φοίτησης και διαμονής, οι οποίοι με την αποφοίτησή τους, μεταβαίνοντας στις χώρες τους, κατελάμβαναν υψηλές θέσεις στην κοινωνία των χωρών τους.
Αυτοί, εκ του αξιώματός τους ήσαν σε θέση να ασκήσουν φιλελληνική πολιτική, μόνον που τώρα δεν υπάρχουν. Τους διώξαμε, με την αλλαγή πλεύση μας. Φυσικά και υπακούσαμε σε άνωθεν εντολές, όπως λένε, χωρίς ακόμη να γίνει αντιληπτό, ποιο είναι το όφελός μας.
Ανεξαρτήτως όμως αυτού, οι μισθοφόροι τζιχαντιστές, δημιούργημα της ίδιας της Δύσης που μέσω αυτών μπορεί να αποδυναμώνει κράτη, είναι αμφίβολο αν ελέγχονται πλήρως.
Υπάρχουν πολλοί «μοναχόλυκοι», οι οποίοι εμπνευσθέντες από τα «κατορθώματα» του Daesh, δρουν ανεξάρτητα. Επομένως, οι βομβαρδισμοί εναντίον τους στην Συρία, αφού όμως πρώτα επέτυχαν τον κατατεμαχισμό της χώρας, δεν εξασφαλίζουν ηρεμία στα χριστιανικά κράτη.
Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει, τι εντολές μπορεί να δώσει ένας μοναχόλυκος ιμάμης σε δυτική χώρα. Επομένως, το πρόβλημα είναι πως με τον τεράστιο και ανεξέλεγκτο όγκο των εισβολέων (έτσι αποκαλούνται όσοι άνευ προσκλήσεως εισβάλλουν στο σπίτι κάποιου) είναι αμφίβολο αν οι ελληνικές υπηρεσίες έχουν την δυνατότητα παρακολούθησής τους. Και μόνον το γεγονός ότι οι δράστες των αιματηρών επιθέσεων στην Ευρώπη πέρασαν από την Ελλάδα ανενόχλητοι, φανερώνει πολλά.
Ως προς δε την σκόπιμη αποφυγή επεισοδίων στην Ελλάδα, όταν προ καιρού το κατέγραψα, ίσως κάποιοι αμφέβαλαν. Εχθές, όμως, δημοσίευσε ένα άρθρο ο κ. Αλέξανδρος Νίκλαν, Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας IISCA Sec Group, όπου δεν αποκλείει το ενδεχόμενο ότι η Ελλάδα είναι πιθανό να βιώσει σύντομα εικόνες όπως αυτές της Τουρκίας ή της Γαλλίας στο έδαφος της. Γράφει δε, πως «σε αντίθεση με ό,τι πιστεύει ο μέσος πολίτης, οι φανατικοί δεν «αγαπούν» την Ελλάδα, αλλά θεωρούν ότι είναι χρήσιμη μέχρι στιγμής. Κυρίως γιατί έχει ανοιχτά σύνορα και βοηθάει στη δίοδο προς την Δύση». Ό,τι δηλαδή έγραψα προ καιρού.
Εκφράζει τον φόβο, ότι αυτό σύντομα θα σταματήσει, καθώς εκ των πραγμάτων η στάση της Ελλάδος στα σύνορα θα σκληρύνει, όπως και πρέπει να γίνει, για να μειωθεί η πιθανότητα να μετατραπεί η χώρα μας σε «σαλόνι υποδοχής» κάθε λογής ατόμου που θα θέλει παράνομα να περάσει στην Δύση. Και φυσικώ τω λόγω, η σκληρή στάση αναιρεί αυτόματα την όποια «ασυλία» και ενδέχεται να οδηγήσει σε απειλές εκ μέρους του Daesh, κάτι που έτσι και αλλιώς έχει πράξει και στο παρελθόν.
Η διάθεση επεκτασιμότητας των τζιχαντιστών δεν είναι κάτι άγνωστο. Ήδη έχουν απλωθεί σε χώρες της Ε.Ε. και δεν θα διστάσουν να το κάνουν και σε χώρες που θα θεωρήσουν ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σημείο εστίασης προσοχής για τους σκοπούς τους. Ειδικά η χώρα μας, ως μέλος της Ε.Ε. αλλά και της ομόδοξης θρησκείας με την Ρωσία, αποτελεί πλέον ένα σοβαρό στόχο για κάποιους εξ αυτών που θα θελήσουν να δώσουν σημεία παρουσίας στην περιοχή. Η χώρα μας, όπως ειπώθηκε παραπάνω, αποτελεί ένα ανάχωμα το οποίο διατηρεί κάποιο υποτυπώδες φίλτρο αμέσως μετά την Τουρκία για τους παράνομους μετανάστες μέχρι να περάσουν στην Ε.Ε.
Η Τουρκία ήδη βάλλεται, μετά την προχθεσινή διαταγή να περνούν μετανάστες μόνο με βίζα από τα Συριακά σύνορα. Αν αυτό είναι μια αιτία για τις δράσεις των φανατικών, τότε το ίδιο μπορεί να γίνει και στην περίπτωση της Ελλάδας. Επιβάλλεται, επομένως, ιδιαίτερη προσοχή.
Ο Μακεδών
Υ.Γ. Όταν ένας αστυνομικός απεύθυνε την φράση «που πας, ρε μπάρμπα», μη αναγνωρίζοντας τον υπουργό ΤΟΥ, περιμένω να αναγνωρίσει τον πιθανό τζιχαντιστή;
Μ.