Αν δεν είχαν μεσολαβήσει το δημοψήφισμα, τα capital controls, το κλείσιμο των τραπεζών, οι πρόωρες εκλογές και γενικότερα το εθνικό καφενείο των τελευταίων μηνών, είναι βέβαιο ότι αυτή την περίοδο πολλές θα ήταν οι συζητήσεις για τον εφιάλτη του κυκλοφοριακού προβλήματος στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Που ίσως να μην οφείλεται, πλέον, στην πολύ επιβαρυμένη κίνηση, αφού λόγω της ύφεσης και της ανεργίας τα αυτοκίνητα έχουν αραιώσει από τους δρόμους σε σχέση με το 2009, αλλά υπάρχει λόγω των κακών ρυθμίσεων και των παραλείψεων που υπάρχουν. Πρώτες και καλύτερες θίγονται οι εμπορικές επιχειρήσεις του κέντρου, αφού η πρόσβαση σε αυτό είναι πολύ δύσκολη στις ώρες αιχμής.
Εικόνα πρώτη, Εγνατία: Το απόλυτο μποτιλιάρισμα, κυρίως στα σημεία όπου υπάρχουν τα αδρανή εργοτάξια του μετρό. Ένα έργο που θα ανακούφιζε την κίνηση και θα διευκόλυνε τις μετακινήσεις στο κέντρο λειτουργεί εδώ και οκτώ (!) χρόνια ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση. Η διαδρομή Σιντριβάνι – Βαρδάρης – Σιντριβάνι εμπειρία υπομονής, ειδικά με το αστικό.
Εικόνα δεύτερη, Ίωνος Δραγούμη – Βενιζέλου. Δύο κάθετοι άξονες –στην ουσία οι μοναδικοί στο κέντρο, «φορτωμένοι» με παρκαρισμένα, αλλά και αστικά λεωφορεία που στρίβουν από ή στην Εγνατία σε σημεία που ο δρόμος στενεύει, εξαιτίας του μετρό. Τρίτος κόσμος; Και λίγο είναι.
Εικόνα τρίτη, Μητροπόλεως. Ένας ακριβός –υποτίθεται- δρόμος του κέντρου, που διαθέτει λεωφορειολωρίδα. Διαθέτει, όμως, και δύο –ίσως και τρεις μαζί με της Παύλου Μελά- πιάτσες ταξί, που εκτείνονται ανεξέλεγκτα και αναλόγως του πόσοι αυτοκινητιστές βγαίνουν στη δουλειά και πόσοι θέλουν να περιμένουν στο συγκεκριμένο σημείο. Κανένα όριο και κανένας έλεγχος. Ποτέ και από κανέναν. Στη Μητροπόλεως, όπως συνέβαινε και δεκετίες πριν, μπαίνεις, αλλά δεν ξέρεις πότε θα βγεις.
Εικόνα τέταρτη, Τσιμισκή. Ο δρόμος στολίδι του κέντρου της Θεσσαλονίκης δεν είναι τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από ένα αυθαίρετο πάρκινγκ δύο ή τριών σειρών. Από ΙΧ και ταξί, που περιορίζουν την κυκλοφορία σε δύο λωρίδες. Πραγματικός χαμός, χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται.
Αυτές τις μέρες που στη Θεσσαλονίκη λόγω της Έκθεσης κυκλοφορούν πολιτειακοί παράγοντες και πολιτικοί αρχηγοί η παρουσία της αστυνομίας –και της τροχαίας- στους δρόμους είναι έντονη, αλλά μονοσήμαντη. Να περάσουν γρήγορα και ανενόχλητοι οι επίσημοι… Οι άλλοι, οι απλοί πολίτες, το ανώνυμο πλήθος, ο λαός τέλος πάντων, ας υποστεί ταλαιπωρία. Κανείς δε νοιάζεται, ούτε φυσικά ο καθ’ ύλην αρμόδιος δήμος Θεσσαλονίκης.
φωτογραφία αρχείου