Skip to main content

Και τώρα, τι ψηφίζω; Άρθρο του Κωνσταντίνου Πάσχου

Ανάπτυξη και προοπτική, ή τη συνέχεια του επτάμηνου εγκληματικού ερασιτεχνισμού; Γράφει ο υποψήφιος βουλευτής Β’ Αθηνών της ΝΔ.

Του Κώστα Πάσχου*

Τι να ψηφίσει κανείς στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου;

Το ερώτημα αυτό αναπόφευκτα κυριαρχεί στις συζητήσεις και τριβελλίζει τα μυαλά πολλών από τους συμπατριώτες μας.  

Ας είμαστε, όμως, προσεκτικοί σ’ αυτές τις εκλογές.

Η τάση που καλλιεργείται και πάλι ως έλλειψη επιλογών, αποπροσανατολίζει το εκλογικό σώμα και δημιουργεί μια μεγάλη μάζα στην κοινωνία, αδιάφορων πολιτών.

Έτσι, το τελευταίο διάστημα μάθαμε να αναλώνουμε την πολιτική σε διλημματικού τύπου επιλογές, με αποτέλεσμα να στερήσουμε, πρώτον, τη δυνατότητα διεύρυνσης της πολιτικής μας παιδείας, δεύτερον, εσκεμμένα περιορίσαμε τις υπαρκτές πολιτικές επιλογές και τρίτον, παγιδεύσαμε τον ελληνικό λαό σε μια θυμική διαχείριση της πολιτικής, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την αναγκαιότητα ρεαλιστικής θεώρησης της πολιτικής κρισιμότητας που έχουν οι εκλογές για τη χώρα μας.

Σ’ αυτές τις εκλογές πρέπει να αποφασίσουμε εάν θέλουμε ανάπτυξη και προοπτική, ή αν θέλουμε τη συνέχεια του επτάμηνου εγκληματικού ερασιτεχνισμού.

Οι εκλογές του Ιανουαρίου έδειξαν, ότι τέτοιου είδους διλήμματα είναι επικίνδυνα και οπισθοδρομικά.

‘Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο’ πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ στον ελληνικό λαό και απεδείχθη ότι ήταν κενό περιεχομένου, καθώς όλοι γνωρίζουμε ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή της σε ένα επαχθέστερο μνημόνιο και μάλιστα περηφανευόμενη ότι το διαπραγματεύτηκε κιόλας. Συγχαρητήρια!

Το δίλημμα περί ‘παλαιού’ και ‘νέου’ που ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ για να ξεφύγει των βαρύτατων πολιτικών του ευθυνών από τη διαχείριση του προηγούμενου επταμήνου είναι επικίνδυνο και προσχηματικό.

Εάν δούμε το δίλημμα ηλικιακά, τότε πρόκειται για κάποιο ανέκδοτο, γιατί, εάν ένας Έλληνας, ή μια Ελληνίδα κοιτάξει την αναμνηστική φωτογραφία της ορκωμοσίας, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα δει ότι τα ¾ των υπουργών της, η ηλικία τους υπερβαίνει τα 65 έτη.

Εάν δούμε το δίλημμα ποιοτικά και ως το νέο και το φρέσκο στην πολιτική ζωή της χώρας, τότε είναι που μας κυριεύει η απογοήτευση, καθώς το ‘νέο’ εκφράζεται και αντιπροσωπεύεται από ένα στείρο και εσωστρεφή κομματικό διαγωνισμό αριστερότητας ο οποίος δεν αφορά κανέναν άλλο εκτός από τα στελέχη και τις εσωκομματικές ισορροπίες της Κουμουνδούρου.  

Η αντιπαλότητα των αριστερών δυνάμεων, ο αλληλοσπαραγμός τους μέχρι τον Ιανουάριο που γίνανε κυβέρνηση, αφορούσε την πολιτική και ιδεολογική τους διαμάχη και τίποτα περισσότερο.

Όμως, δυστυχώς τώρα, από την επτάμηνη διακυβέρνησή τους, η αντιπαλότητά τους, η πολιτική τους δημιουργική ασάφεια και η ουσιαστική πραγματική τους ρήξη, του τι πραγματικά ήθελαν με την Ευρώπη και το ευρώ, το ‘μνημόνιο και αντιμνημόνιο’, στοίχισε δεκάδες δισεκατομμύρια στην Ελληνική κοινωνία, χιλιάδες ανέργους, μείωση συντάξεων, μείωση μισθών και χιλιάδες λουκέτα στην αγορά.

Όπως επίσης, η διάρκεια αυτού του εσωκομματικού διαγκωνισμού ‘έκαψε’ την ευκαιρία και την ελπίδα που είχε δημιουργήσει η προηγούμενη διακυβέρνηση για την επιστροφή στην παραγωγικότητα, την κανονικότητα, τον ανταγωνισμό και τη ανάπτυξη.

Η αριστερή παρένθεση της χώρας, αυτής της επτάμηνης διακυβέρνησης έδειξε την ανικανότητά τους και την ασυνέπειά τους απέναντι στον ελληνικό λαό.

Ξέχασαν την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, την επαναφορά του 13ου μισθού, τη μη φορολόγηση των αγροτών, την επαναφορά του αφορολόγητου πάνω από 12.000 ευρώ και πολλά άλλα που υποσχέθηκαν με το πρόγραμμά τους στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε 7 μήνες τους ‘θεσμούς’ τους ξανά έκανε ‘τρόικα’, το μνημόνιο, που το καταργούσε ‘με έναν νόμο και ένα άρθρο’, το έκανε πανηγυρικά ‘τρίτο μνημόνιο’.

Τις έννοιες, αξία, μόχθος, αξιοσύνη, εμπειρία, πείρα, αριστεία και σοφία, τα κατήργησε.

Τι πιο φθαρμένο και οπισθοδρομικό θα μπορούσε να υπάρξει από αυτό.

Η ανάπτυξη και η προοπτική της χώρας, η πολιτική σταθερότητα, μπορεί να έρθει ξανά μέσα από τη συνεργασία, την ειλικρίνεια και την προοπτική που δίνει η Νέα Δημοκρατία και ο πρόεδρός της Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο οποίος δεσμεύεται ότι τη χώρα θα την οδηγήσουν, την επόμενη μέρα, όλοι μαζί επιλέγοντας από κοινού, τους ικανούς, τους άξιους και τους αποφασιστικούς.

Με όλους αυτούς τους ανθρώπους και με αυτή την πολιτική θα πάμε όλοι μαζί την Ελλάδα μπροστά.

Μην παρασύρεστε από ψέματα και υποσχέσεις.

*Ο Κώστας Πάσχος είναι υποψήφιος βουλευτής Β’ Αθηνών της ΝΔ