Οικονομία, αναδιάρθρωση του κράτους, διαφθορά και κρατική αποτελεσματικότητα είναι τομείς που απαιτούν διακομματικές λύσεις.
Μια απίθανη κοκορομαχία παρακολουθούσαμε όλη μέρα χθες, ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα για το τι λέει ο καθένας τους για την οικονομία. Κόμματα, δημοσιογράφοι και πολίτες έχασαν τόσο πολύ χρόνο και ενεργητικότητα για να μιλούν ή να ακούν συνθήματα και επιχειρήματα σε σχέση με το ποιος έχει κάνει τα μεγαλύτερα λάθη διατυπώνοντας τις προτάσεις του για την οικονομία. Γκάφα κατήγγειλε ο ένας, με επιχειρήματα που είναι φύλα συκής απάντησε ο άλλος. Τι απίθανη κοκορομαχία. Τι ωραία αποφυγή της πραγματικότητας…
Είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι από εμάς και σίγουρα οι άνθρωποι της αγοράς, που έχουν πολύ σοβαρότερα πράγματα να κάνουν, εκνευρίστηκαν από την δήθεν αυτή αντιπαράθεση.
Αυτό που αναμένει ο κόσμος της αγοράς, επειδή πραγματικά η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη με την οικονομία, είναι μία συμφωνία κορυφής για τα βασικά ζητήματα. Να δεσμευτούν δηλαδή σήμερα οι δύο μονομάχοι για μία πολιτική την οποία εκείνος που θα κερδίσει θα την εφαρμόσει και εκείνος που θα χάσει θα την στηρίξει. Έτσι απλά.
Οι άξονες της συμφωνία κορυφής είναι απλοί:
1. Λιγότερο και αποτελεσματικότερο κράτος. Να γίνουν οι δημόσιες υπηρεσίες όπλα στα χέρια του επιχειρηματία και όχι σκληροί του αντίπαλοι, όπως είναι σήμερα. Για γρήγορες, εύκολες και κερδοφόρες επενδύσεις.
2. Χτύπημα της διαφθοράς στο Δημόσιο: Καμία ανοχή στους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές που αντιδρούν όταν θίγεται κάτι «κεκτημένο».
3. Έλεγχος των τραπεζιτών: Να πιεστούν ώστε να λειτουργήσουν ως όργανα αναβάθμισης της επιχειρηματικής κοινότητας και όχι ως στρατός κατοχής τους, που είναι σήμερα.
4. Να επιβληθεί στην ηγεσία και το προσωπικό της Αστυνομίας, των νοσοκομείων, των φοροεισπρακτικών μηχανισμών και των σχολείων κάθε βαθμίδας η βασική αρχή: ότι πρέπει επιτέλους να κάνουν τη δουλειά τους σωστά και αποτελεσματικά. Γιατί όταν δεν την κάνουν, όπως σήμερα, αυτό κοστίζει πολύ ακριβά σε όλους τους υπόλοιπους.
Θέλουμε λοιπόν μία συμφωνία κορυφής σήμερα. Καραμανλής και Παπανδρέου μπορούν να τη συνάψουν. Γιατί είναι νέοι άνθρωποι με ευρύ πνεύμα χωρίς εξαρτήσεις. Θα πρέπει να το κάνουν για δικό τους συμφέρον, όχι μόνο για το δικό μας. Γιατί η συμφωνία αυτή θα είναι το μεγαλύτερο όπλο για τον καθένα τους όταν θα κληθούν να δώσουν μάχη με το κατεστημένο των κομμάτων τους, όταν κάθε φορά θα βρίσκουν εσωτερικές αντιδράσεις στην απόπειρά τους να προωθήσουν μεταρρυθμίσεις. Γιατί όντως υπάρχει τέτοιο.
Είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι από εμάς και σίγουρα οι άνθρωποι της αγοράς, που έχουν πολύ σοβαρότερα πράγματα να κάνουν, εκνευρίστηκαν από την δήθεν αυτή αντιπαράθεση.
Αυτό που αναμένει ο κόσμος της αγοράς, επειδή πραγματικά η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη με την οικονομία, είναι μία συμφωνία κορυφής για τα βασικά ζητήματα. Να δεσμευτούν δηλαδή σήμερα οι δύο μονομάχοι για μία πολιτική την οποία εκείνος που θα κερδίσει θα την εφαρμόσει και εκείνος που θα χάσει θα την στηρίξει. Έτσι απλά.
Οι άξονες της συμφωνία κορυφής είναι απλοί:
1. Λιγότερο και αποτελεσματικότερο κράτος. Να γίνουν οι δημόσιες υπηρεσίες όπλα στα χέρια του επιχειρηματία και όχι σκληροί του αντίπαλοι, όπως είναι σήμερα. Για γρήγορες, εύκολες και κερδοφόρες επενδύσεις.
2. Χτύπημα της διαφθοράς στο Δημόσιο: Καμία ανοχή στους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές που αντιδρούν όταν θίγεται κάτι «κεκτημένο».
3. Έλεγχος των τραπεζιτών: Να πιεστούν ώστε να λειτουργήσουν ως όργανα αναβάθμισης της επιχειρηματικής κοινότητας και όχι ως στρατός κατοχής τους, που είναι σήμερα.
4. Να επιβληθεί στην ηγεσία και το προσωπικό της Αστυνομίας, των νοσοκομείων, των φοροεισπρακτικών μηχανισμών και των σχολείων κάθε βαθμίδας η βασική αρχή: ότι πρέπει επιτέλους να κάνουν τη δουλειά τους σωστά και αποτελεσματικά. Γιατί όταν δεν την κάνουν, όπως σήμερα, αυτό κοστίζει πολύ ακριβά σε όλους τους υπόλοιπους.
Θέλουμε λοιπόν μία συμφωνία κορυφής σήμερα. Καραμανλής και Παπανδρέου μπορούν να τη συνάψουν. Γιατί είναι νέοι άνθρωποι με ευρύ πνεύμα χωρίς εξαρτήσεις. Θα πρέπει να το κάνουν για δικό τους συμφέρον, όχι μόνο για το δικό μας. Γιατί η συμφωνία αυτή θα είναι το μεγαλύτερο όπλο για τον καθένα τους όταν θα κληθούν να δώσουν μάχη με το κατεστημένο των κομμάτων τους, όταν κάθε φορά θα βρίσκουν εσωτερικές αντιδράσεις στην απόπειρά τους να προωθήσουν μεταρρυθμίσεις. Γιατί όντως υπάρχει τέτοιο.