Μετά το μεγάλο θόρυβο που ξεσηκώθηκε από τον ατυχή προγραμματισμό των έργων στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» από τα μέσα Ιανουαρίου μέχρι τα τέλη Μαΐου 2017 –έργα που θα περιορίσουν τη χωρητικότητα του αεροδρομίου σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι και 50%- η κυβέρνηση αλλάζει τον προγραμματισμό και μεταθέτει τις εργασίες από το διάστημα Οκτώβριος 2017 – Μάρτιος 2018. Δηλαδή για τον χειμώνα, που όπως όλοι γνωρίζουν το «Μακεδονία» με το ραντάρ ακυρωμένο θα είναι συχνά κλειστό λόγω ομίχλης μέχρι τις 12 το μεσημέρι. Η κινητοποίηση των φορέων της αυτοδιοίκησης και του τουρισμού στη Θεσσαλονίκη και στη Χαλκιδική φαίνεται ότι έπιασαν τόπο, αν και ακόμη δεν έχουν ξεκαθαριστεί κάποιες… λεπτομέρειες, με κυριότερη το κόστος της δεκάμηνης μετάθεσης των έργων. Τις τελευταίες ημέρες επικρατεί σιωπή γύρω από το θέμα, αφού όσοι ζήτησαν την αναβολή των έργων αισθάνονται δικαιωμένοι, η Fraport που αναλαμβάνει τη διαχείριση του «Μακεδονία» έχει ξεπεράσει το πρώτο σοκ και επιδεικνύει πνεύμα συνεργασίας, ενώ το υπουργείο Υποδομών –όπως και κάθε ελληνικό υπουργείο που σέβεται τον εαυτό του και την παράδοση της χώρας- θεωρεί ότι ο Οκτώβριος είναι ακόμη μακριά για να ασχοληθεί με τις… λεπτομέρειες.
Εκείνο που για μία ακόμη φορά έμεινε εντελώς στη σκιά γύρω από το θέμα των έργων στο «Μακεδονία» είναι ότι το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης δεν είναι κατά βάσιν τουριστικό αεροδρόμιο. Όπως είναι τα αεροδρόμια της Μυκόνου, της Σαντορίνης, ακόμη και της Κέρκυρας ή της Ρόδου. Φυσικά εξυπηρετεί τον τουρισμό της Θεσσαλονίκης, της Χαλκιδικής και της Πιερίας, αλλά ταυτόχρονα εξυπηρετεί 1,5 – 2 εκατομμύρια κατοίκους της Κεντρικής Μακεδονίας. Το 15% - 20% του πληθυσμού της χώρας. Από φοιτητές και οικονομικούς μετανάστες, μέχρι επιχειρηματίες, στελέχη εταιριών και επαγγελματίες, που υποχρεώνονται να ταξιδεύουν πολύ συχνά στην Αθήνα και στο εξωτερικό. Είτε για να ρυθμίσουν θέματα με την κρατική γραφειοκρατία, είτε για να συνεννοηθούν για πωλήσεις και προμήθειες, είτε για να συμμετάσχουν σε εκθέσεις. Επίσης, συχνά υποδέχονται συνεργάτες από το εξωτερικό, για τους ίδιους πάνω κάτω λόγους. Αυτούς κανείς δεν τους ρώτησε πότε αν θα ήθελαν να «κλείσει» το αεροδρόμιο ή αν ταλαιπωρούνται το χειμώνα από ομίχλες και άλλα έντονα φαινόμενα. Ή ακόμη ποιο είναι το κόστος για τους ίδιους, τις επιχειρήσεις τους και την εθνική οικονομία τελικά αν αναβληθεί ή ματαιωθεί ένα ταξίδι.
Στην Ελλάδα συχνά –μάλλον υπερβολικά συχνά- η βιτρίνα, οι υψηλοί τόνοι και οι έντονες διαμαρτυρίες, καλύπτουν το βάθος και την ουσία των πραγμάτων. Προφανώς ο τουρισμός είναι ένας πολύ σημαντικός κλάδος για την εθνική οικονομία. Ακόμη κι αν στη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα το τουριστικό προϊόν –άρα και η αγορά- δεν βρίσκονται στο επίπεδο της Αθήνας, της Κρήτης ή των νησιών του Αιγαίου, η σημασία του τουρισμού για την οικονομία είναι μεγάλη, καθώς κυρίως στη Χαλκιδική και δευτερευόντως στη Θεσσαλονίκη και την Πιερία, υπάρχει ζωηρή κίνηση, που πρέπει να στηριχθεί. Από αυτό το σημείο, όμως, μέχρι να αποτελεί η τουριστική περίοδος το μοναδικό κριτήριο για το πότε και αν θα γίνουν έργα στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», λες και ο τουρισμός αποτελεί τον βασικό οικονομικό πνεύμονα της περιοχής η απόσταση είναι μεγάλη.
Εκείνο που θα περίμενε κανείς για τα θέματα του αεροδρομίου είναι να φροντίσει η πολιτεία για την έγκαιρη διαβούλευση με όλους τους παραγωγικούς και κοινωνικούς φορείς της Θεσσαλονίκης και της Κεντρικής Μακεδονίας. Ώστε οι αποφάσεις να είναι ελλειπτικές, με το λιγότερο δυνατό κόστος για την οικονομία και αποδεκτές απ’ όλους. Όταν όμως όλα γίνονται την τελευταία στιγμή και υπό πίεση, τότε εκείνο που μετράει είναι το ποιος θα φωνάξει, ποιος θα γκρινιάξει και τελικά ποιος θα κερδίσει τη μάχη των εντυπώσεων, αφού ανάλογου τύπου –δηλαδή επικοινωνιακά- είναι τα κριτήρια της πολιτικής ηγεσίας στην Ελλάδα.
Ηθικό δίδαγμα από την πρόσφατη υπόθεση του «Μακεδονία»: Ο Γερμανός, ο Αυστριακός ή ο Ρώσος τουρίστας που έρχεται να κλειστεί για δέκα ημέρες σε ένα παραθαλάσσιο ξενοδοχείο και να εξυπηρετηθεί από τον «μαθητευόμενο» νεαρό που έρχεται για «πρακτική» από κάποια χώρα της Ανατολικής Ευρώπης ή της Βαλτικής είναι πιο σημαντικός για την οικονομία από τον Έλληνα επιχειρηματία που απασχολεί 10, 30, 100 ή 1000 εργαζόμενους σε κάποια Βιομηχανική Περιοχή και όλο το χρόνο τρέχει με μια τσάντα ή ένα βαλιτσάκι να προλάβει το αεροπλάνο για Αθήνα, Μόναχο, Μόσχα, Κωνσταντινούπολη και όπου αλλού για να κλείσει κάποια δουλειά εξαγωγής ή εισαγωγής, που θα εισφέρει στη χώρα κάποια –έστω κάποια- προστιθέμενη αξία.
ΥΓ. Με τη νέα ρύθμιση δεν θα υπάρξουν επιπτώσεις στις τουριστικές και στις τσάρτερ πτήσεις στη Θεσσαλονίκη το 2017. Μόνο η Ryanair ανακοίνωσε τη μείωση των καθημερινών εμπορικών της δρομολογίων στη διαδρομή Θεσσαλονίκη – Αθήνα – Θεσσαλονίκη από επτά σε τρεις.