«Σε μνημείο του μεγάλου σεισμού του 1978 έχει εξελιχθεί η "κόκκινη" πτέρυγα του νοσοκομείου "Γ.Παπανικολάου" της Θεσσαλονίκης. Όμως, ένα σεισμόπληκτο κτίριο-φάντασμα, δεν έχει θέση μέσα στο συγκρότημα ενός νοσοκομείου με διερχόμενους χιλιάδες πολίτες, γιατρούς, νοσηλευτές και ασθενείς και επισκέπτες. Πόσο ακόμα θα καταλαμβάνει τον χώρο που χρειάζεται το νοσοκομείο για να καλύψει άλλες ανάγκες;»
Αυτό τονίζει ο Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης της Ν.Δ. Σταύρος Καλαφάτης, που κατέθεσε και σχετική ερώτηση, ειδικά για την “κόκκινη” πτέρυγα του νοσοκομείου “Γ.Παπανικολάου”, σε συνέχεια προηγούμενης ερώτησης που αφορούσε συνολικά την αδράνεια της πολιτείας στον τομέα της αντισεισμικής προστασίας στη Θεσσαλονίκη.
Επικαλούμενος σχετικές πληροφορίες που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, ο κ. Καλαφάτης, μεταξύ άλλων επισημαίνει , ότι η μη χρήση της 3ης πτέρυγας του νοσοκομείου που έχει εγκαταλειφθεί εδώ και 38 χρόνια, καθώς χαρακτηρίστηκε ακατάλληλη μετά το σεισμό του 1978, δεν εκμηδενίζει την επικινδυνότητά του, αφού αποτελεί μέρος του περιβάλλοντος ευαίσθητου χώρου ενός δημόσιου ιδρύματος που δέχεται καθημερινά πλήθος ασθενών, επισκεπτών και εργάζονται σε αυτό επίσης πολλοί συνάνθρωποί μας.
«Η μη κατεδάφισή του ή η ανυπαρξία ελέγχου δυνατότητας επιβεβλημένων αποκαταστατικών παρεμβάσεων που θα το καθιστούσαν λειτουργικό και ασφαλές, οδήγησε στην κατασκευή νέου κτηρίου για να στεγαστεί η παθολογική κλινική.»
Όμως, τη στιγμή που το “κουφάρι” της 3ης πτέρυγας παραμένει ανέπαφο, το Νοσοκομείο Παπανικολάου εξακολουθεί να έχει έλλειψη υποδομών για να στεγάσει κλινικές και έτσι πολλές ειδικότητες δεν υπάρχουν στις υπηρεσίες που προσφέρει, γεγονός που –όπως τονίζει ο κ. Καλαφάτης- συνδέεται με ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα: «Όπως υποστηρίζουν εκπρόσωποι ενώσεων εργαζομένων των νοσοκομείων της πόλης, δεν έχει συνταχθεί υγειονομικός χάρτης, που θα αποτυπώνει με ακρίβεια τις ελλείψεις και τις ανάγκες σε κάθε περιοχή, με αποτέλεσμα έναντι της αυξημένης ζήτησης για συγκεκριμένες ειδικότητες να μην υπάρχει επαρκής προσφορά και ιδίως στις εφημερίες των νοσοκομειών που έχουν συγκεκριμένες κλινικές οι καθυστερήσεις είναι απαράδεκτα μεγάλες».