Είναι φανερό ότι ο αστικός κόσμος, όπως πράττει συνήθως και μετά "πιάνεται στον ύπνο", δεν έλαβε σοβαρά υπόψη (δεν θέλω να πιστέψω ότι δεν τα κατανόησε!) αυτά που είπε από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης.
Ήταν αποκαλυπτικός ο αντιπρόεδρος και δεν είχε κανέναν λόγο να κρύψει τους σχεδιασμούς του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι δεν ήσαν άλλωστε άγνωστοι, για όσους παρακολουθούν επισταμένως τα πράγματα. Γνωρίζει η Αριστερά πως ο αστικός κόσμος αφενός δεν διακρίθηκε ποτέ σε αγώνες διεκδίκησης, αφετέρου δεν υπάρχει και ο ηγέτης που θα τον συνεγείρει προκειμένου να επαναποκτήσει την αξιοπρέπειά του και όσα άλλα δικαιούται.
Είπε, μεταξύ πολλών αποκαλυπτικών ο Γ. Δραγασάκης: «Ο στόχος μας είναι, όχι μόνο να διεκδικούμε την κυβερνητική εξουσία, αλλά να εδραιώσουμε την Αριστερά ως αξιακό πρότυπο για την ελληνική κοινωνία, ως βασικό πόλο της πολιτικής ζωής και ως δύναμη ικανή να επηρεάζει αποφασιστικά τις εξελίξεις από όποια θέση κι αν βρίσκεται».
Πρόκειται βεβαίως για καθεστωτική αντίληψη, η οποία έχει υλοποιηθεί τουλάχιστον για την επόμενη 10ετία. Πριν από μέρες, είχε δημοσιευθεί άρθρο του Τειρεσία στην voria,gr, επισημαίνοντας την πολιτική αναταραχή που θα προέλθει το 2019, με επαναλαμβανόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι προεδρικές εκλογές.
Με ενδεχόμενο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξει την προκήρυξη εκλογών πριν από την 1η Ιανουαρίου 2019, που θα ισχύσουν οι επί πλέον δραματικές επιβαρύνσεις για τον ελληνικό λαό, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις όχι μόνον για απλή πολιτική αναταραχή, λόγω ίσως αδυναμίας σχηματισμού αυτοδύναμης ή ομοιόμορφης εταιρικής κυβέρνησης, αλλά η εφιαλτική προοπτική να μη υπάρξει κυβέρνηση χωρίς την συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι τυχαία η φράση του Γ. Δραγασάκη ότι ο στόχος είναι η εδραίωση του ΣΥΡΙΖΑ «ως βασικό πόλος της πολιτικής ζωής και ως δύναμη ικανή να επηρεάζει αποφασιστικά τις εξελίξεις από όποια θέση κι αν βρίσκεται». Δηλαδή και στην θέση του δεύτερου κόμματος, επειδή η τυχούσα μη εκλογή προέδρου με την αυξημένη πλειοψηφία, φέρει εκλογές με απλή αναλογική.
Επομένως, στην υπόθεση ότι θα προκηρυχθούν εθνικές εκλογές προ των προεδρικών εκλογών, και αν ακόμη εκλεγεί αυτοδυνάμως η Ν.Δ. θα πρέπει εντός μικρού χρονικού διαστήματος να εκλέξει πρόεδρο με αυξημένη πλειοψηφία. Πόσο εύκολο είναι αυτό, όταν τα μικρά κόμματα δεν θα έχουν λόγο να συμπράξουν, αφού αμέσως θα προκηρυχθούν πάλι εθνικές εκλογές με απλή αναλογική και θα αυξήσουν τον αριθμό των εδρών τους, ακόμη και με τα ίδια ποσοστά;
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταστεί αξιωματική αντιπολίτευση, εξαρτάται από τα ποσοστά που θα πάρει, επειδή το πιθανότερο είναι χωρίς αυτόν να μη μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση, με τη Ν.Δ. να μη σχηματίσει βεβαίως κυβέρνηση με την σύμπραξη του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής. Αφαιρουμένων των βουλευτών αυτών των κομμάτων, είναι αμφίβολο αν η Ν.Δ. συμπράττουσα με τα άλλα μικρά κόμματα θα μπορέσει να βρει τους 180 βουλευτές για εκλογή Προέδρου. Και πάμε σε εκλογές με απλή αναλογική. Χρειάζεται να πω τι θα συμβεί μετά;
Η καθιέρωση της απλής αναλογικής αποτελεί ισχυρό όπλο στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Γ. Δραγασάκης, είπε στην ομιλία του τι πρόκειται να συμβεί.: «Για να υπηρετήσουμε το στόχο μας, χρειαζόμαστε ισχυρό αριστερό κόμμα, καθώς κι έναν αστερισμό κοινωνικών, κινηματικών, ερευνητικών και άλλων υποκειμένων που θα συγκροτούν το ιστορικό μπλοκ, μια πλατιά κοινωνική συμμαχία και ένα μεγάλο συνασπισμό εξουσίας».
Προσέξτε: Επί χρόνια γράφω, ότι κακώς τα αστικά κόμματα επιτρέπουν στην Αριστερά να υποστηρίζει ότι είναι ανεύθυνη για τα όσα τραγικά συμβαίνουν, επειδή δεν κυβερνούσε εκείνη. Ο Γ. Δραγασάκης ομολογεί ότι στον "συνασπισμό εξουσίας" συμμετέχει «ένας αστερισμός κοινωνικών, κινηματικών, ερευνητικών και άλλων υποκειμένων που συγκροτούν το ιστορικό μπλοκ, μια πλατιά κοινωνική συμμαχία». Μα, αυτός ο… "αστερισμός" κυβερνά την χώρα επί δεκαετίες, ακόμη και όταν στα κυβερνητικά έδρανα βρισκόταν η Ν.Δ. Πρόσφατο παράδειγμα, όπου η Ελλάδα είχε πρωθυπουργό τον Σαμαρά και κυβερνούσε ο Βενιζέλος.
Αλλά υπάρχει και το εξής. Αυτός ο "αστερισμός", όχι μόνον με την απλή αναλογική, αλλά και με το ισχύον σύστημα, συμφώνως προς τις δημοσκοπήσεις ίσως βρίσκεται στην Βουλή. Με απλή αναλογική σίγουρα. ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Λαφαζάνης, βρίσκονται στο όριο του 3%. Να οι σύμμαχοι, του ΣΥΡΙΖΑ. Και μη πιστεύει κάποιος ότι οι ανωτέρω κινήσεις εχθρεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ και θα αρνηθούν συμμετοχή σε κυβερνητικό σχήμα. Οι Συνιστώσες από τους τις οποίες προέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι το ίδιο οπισθοδρομικές ιδεολογικά, και όμως υπερψηφίζουν ότι επιβάλλει ο εχθρός "καπιταλισμός".
Ας ξυπνήσει ο αστικός πολιτικός κόσμος και ας μη επαφίεται στις δημοσκοπήσεις ούτε στην εξόντωση των μη αρεστών στους αρχηγούς των κομμάτων, αλλά απαραιτήτων.