Δεν ξέρω αν ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου διαβάζει Voria.gr., πάντως στην εισήγησή του χρησιμοποίησε επιχείρημα, που είχε γραφεί σ’ αυτήν την στήλη από την πρώτη στιγμή που ζήτησαν άσυλο οι 8 Τούρκοι αξωματιkοί:
«Μπορεί να είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί της Ελλάδας. Μπορεί να έχουν κάνει παραβιάσεις εναέριου χώρου. Μπορεί να είναι εχθροί, αλλά ήρθαν εδώ ως ικέτες. Η Ελλάδα έχει νομικό πολιτισμό. Οι Έλληνες δικαστές πρέπει να συνεχίσουν να βρίσκονται στο ύψος αυτού του πολιτισμού».
Δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα για το χάος στους δρόμους της Θεσσαλονίκης από την έλλειψη προνοητικότητας των αρμοδίων του Δήμου, να έχουν σε ετοιμότητα τα κατάλληλα εργαλεία για αποχιονισμό. Η αποτυχία του Μπουτάρη, τόσο ως προς την επιλογή προσώπων σε καίριες θέσεις, όσο και προς το ότι δεν έλεγξε και ο ίδιος αν όλα βαίνουν καλώς, είναι δεδομένη.
Η δε δικαιολογία του Δημάρχου ότι το πρόβλημα δημιουργήθηκε επειδή «πάγωσαν οι αλατιέρες και πέτρωσε το αλάτι», δεν είναι μόνο για παιδική χαρά, όπως έγραψε ο Κωνσταντινίδης, αλλά είναι και υποτίμηση της νοημοσύνης του. Όχι της δικής μας, αλλά της δικής του. Εμείς έχουμε καταλάβει από την πρώτη στιγμή τι συμβαίνει με τον Μπουτάρη, που ανεξαρτήτως της αδυναμίας παραγωγής έργου, έχει σίγουρη εκλογή όσο οι υποστηρικτές του, είναι ικανοποιημένοι από το έργο του.
Είναι βρεφική η δήλωσή του «πώς να προβλέψεις ότι θα έχει τέτοιες θερμοκρασίες;». Οι δήμαρχοι δεν προβλέπουν. Παρακολουθούν τις προβλέψεις των μετεωρολόγων. Οι οποίοι από μέρες έλεγαν πόσο χαμηλές θα είναι οι θερμοκρασίες στην Θεσσαλονίκη. Οι αρμόδιοι δεν είχαν φαίνεται την ικανότητα να αντιληφθούν. Ούτε την περιέργεια να ρωτήσουν ειδικούς.
Προ καιρού σας είχα διηγηθεί μια παρόμοια ιστορία με το αλάτι της τότε Νομαρχίας, όπου οι αρμόδιοι το είχαν αποθηκεύσει στο Αγγελοχώρι, αλλά έκλεισαν οι δρόμοι από το χιόνι και δεν μπορούσαν τα αυτοκίνητα να πλησιάσουν. Προφανώς και δεν τιμωρήθηκε κανείς τότε, όπως δεν θα τιμωρηθεί και τώρα.
Με την ευκαιρία, και για να μη ξεχάσει ο Καλλισθένης και τον… εκπαιδευτικό του ρόλο, ρωτάω αν γνωρίζετε γιατί λέμε για τα ακριβά προϊόντα ότι έχουν "αλμυρή τιμή"; Και απαντάω: Οι Ρωμαίοι πλήρωναν τους λεγεωνάριους με αλάτι, που αποτελούσε γι’ αυτούς είδος νομίσματος. Κι επειδή χρειαζόταν πολύ αλάτι για τα ακριβά προϊόντα, η τιμή έλεγαν ότι ήταν πολύ αλμυρή.
Όσοι δεν διαβάσατε την χθεσινή ανάρτηση στη Voria.gr για την παραλλαγή της "Ταμπακιέρας" της Σοφίας Βέμπο, σε "Αλατιέρα", χάσατε. «Ιδού, δυο τετράστιχα: Τι μου την πάγωσες αυτή την αλατιέρα / αφού ο κυρ Γιάννης ξήγα σου κανε σωστή, / αφού το χιόνι θέλεις να το κάνεις πέρα, / τι μου την πάγωσες την αλατιέρα αυτή». Και «Ποτέ δεν μ άφησες να δω μιαν άσπρη μέρα / και σου γουστάρει πάντα να με τυραννάς / ίσως μου πάγωσες αυτή την αλατιέρα / για να μου γίνει κι ο αποχιονισμός... βραχνάς».
Θύματα κακής συντήρησης τέσσερα (4) τραίνα κόλλησαν στην διαδρομή, με εκατοντάδες επιβάτες να τουρτουρίζουν επί ώρες. Αν προβούν οι αρμόδιοι του φορέα σε δικαιολογία ότι υπάρχει έλλειψη χρημάτων, θα πρέπει να εξηγήσουν από πού βρήκαν χρήματα για αυξήσεις στο προσωπικό τους [δεξαμενή ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ].