Skip to main content

Ιμπρεσιονιστικά καπέλα στο Σαν Φρανσίσκο

Μια έκθεση στο Σαν Φρανσίσκο αφιερώνεται για πρώτη φορά στην ιδιαίτερη αδυναμία που είχε ο Γάλλος καλλιτέχνης Εντγκάρ Ντεγκά στα καπέλα

Το περασμένο καλοκαίρι ο Αυστριακός Μαξ Χόλαϊν εγκατέλειψε από το Μουσείο Städel της Φρανκφούρτης και μετακόμισε στην Καλιφόρνια για να εργαστεί ως διευθυντής στο Μουσείο Legion of Honor.

Όταν ήταν διευθυντής στο Μουσείου Städel το 2015 παρουσίασε εκεί την ειδική έκθεση «Ο Μονέ και η γέννηση του ιμπρεσιονισμού». Σήμερα, στο Σαν Φρανσίσκο έχει αναλάβει τη διεύθυνση των δύο μουσείων Καλών Τεχνών, του Μουσείου Legion of Honor και του Μουσείου de Young. Ο Χόλαϊν χαίρεται για τη «μεγάλη γκάμα εκθέσεων» που προσφέρουν τα δύο αυτά μουσεία. Αυτή τη στιγμή στο Μουσείο de Young υπάρχει μια μεγάλη συλλογή με ψυχεδελικά πόστερ και στο Legion of Honor μια εξαιρετική συλλογή με καπέλα από το Παρίσι του 1900.

Η έκθεση με τα παριζιάνικα καπέλα

Ο Μαξ Χόλαϊν χαρακτήρισε «ξεχωριστό και συναρπαστικό πρότζεκτ» την έκθεση «Degas, Impressionism, and the Paris Millinery Trade» («Ντεγκά, Ιμπρεσιονισμός και το εμπόριο των καπελούδων στο Παρίσι»).

Οι δημιουργοί καπέλων από το Παρίσι του 1900 κατάφεραν να καταστήσουν το καπέλο έργο τέχνης και σύμβολο ανώτερης κοινωνικής θέσης στην παγκόσμια πρωτεύουσα της μόδας. Οι επιμελητές και ο Χόλαϊν εκθέτουν στο Σαν Φρανσίσκο περισσότερα από 40 καπέλα κι άλλους τόσους πίνακες και παστέλ έργα του Ντεγκά αλλά και συναδέλφων του, όπως του Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, του Εντουάρ Μανέ, του Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ. Οι επιμελητές έχουν δανειστεί τα εκθέματα από το Παρίσι, το Σικάγο, τη Βοστώνη και το Λος Άντζελες.

Δημιουργίες φιλιγκράν καπέλων με εξωτικά φτερά, λουλούδια και κορδέλες μοιράζονται έξι χώρους του μουσείου που είναι γεμάτοι με ιμπρεσιονιστικές σκηνές βγαλμένες από τα στούντιο των δημιουργών καπέλων της εποχής. Σκηνές με κομψές κυρίες να στέκονται μπροστά στον καθρέφτη, μοδίστρες εξαντλημένες από τη δουλειά, πολύχρωμες βιτρίνες μαγαζιών και κατασκευάστριες καπέλων με τις πελάτισσές τους.

Τα καπέλα στο Παρίσι του παρελθόντος

Σύμφωνα με μια κοινωνική έρευνα σχετικά με την κοινωνική ζωή στο Παρίσι εμφανίστηκαν ξαφνικά πάνω από 1000 ατελιέ καπέλων στην πόλη το χρονικό διάστημα 1875-1914. «Ήταν ένα επάγγελμα που αν το ασκούσε μια γυναίκα, θεωρούνταν καλλιτέχνιδα και μπορούσε να αποκτήσει πολύ μεγάλη φήμη», επισημαίνει ο Χόλαϊν. Σε ένα μεταγενέστερο έργο του Ντεγκά μπορεί κανείς επίσης να αναγνωρίσει τις κοινωνικές ανισότητες στον κόσμο της μόδας. Ο πίνακας του «Milliners» («Οι Καπελούδες») απεικονίζει δύο εργάτριες εν ώρα εργασίας. Τα χλωμά πρόσωπα τους έρχονται σε έντονη αντίθεση με τις ζωηρές και πολύχρωμες κορδέλες που χρησιμοποιούν για να φτιάξουν τα καπέλα.

«Όχι μόνο οι ωραίες αλλά και οι αρνητικές πλευρές αποτελούν θέμα των ιμπρεσιονιστών», εξηγεί ο Χόλαϊν. Στη συνέχεια αναφέρει ότι «τα καπέλα ήταν τότε τόσο της μόδας που έπρεπε να υπάρχουν πολλές βάρδιες στα ατελιέ για να καλύψουν τη ζήτηση. Υπήρχε επίσης σαφής ιεραρχία σε αυτή τη δουλειά».

Μπάρμπαρα Μούνκερ (dpa) / Νατάσα Κουκουγιάννη

Πηγή: Deutsche Welle