Αυτόν τον τρόπο ζωής, αν δεν μπορείς να τον ακολουθήσεις, τον μισείς. Και μαζί μισείς κι εκείνους, τους συντριπτικά πολλούς, που τον απολαμβάνουν.
Ενώ η μεγάλη σκόνη που σήκωσε η τελευταία σφαγή στο Παρίσι δεν λέει ακόμα να πέσει, μπορεί κανείς να αρχίσει να βλέπει πιο καθαρά τους πραγματικούς λόγους που όπλισαν τους δολοφόνους της περασμένης Παρασκευής και άρχισαν να θερίζουν κόσμο στη γαλλική πρωτεύουσα.
Πέρα και πάνω από θρησκευτικές ιδεοληψίες και ό,τι άλλου είδους φανατισμούς, οι τύποι αυτοί - είναι ξεκάθαρο πλέον ότι - μισούν τον τρόπο ζωής αυτών που δολοφόνησαν. Και - τι ειρωνεία- έχω την εντύπωση ότι τα βαθύτερα αίτια για το λουτρό αίματος στην πόλη του Φωτός, τα αντιλήφθηκαν καλύτερα οι Γερμανοί του Stern, αν δεν κάνω λάθος, που υποστήριξαν την επομένη κιόλας ότι “οι δολοφόνοι θέλουν να σκοτώσουν τον τρόπο με τον οποίο ζούμε”.
Όποιος έχει περάσει έστω και ένα τριήμερο στο Παρίσι ξέρει καλά ότι από την Παρασκευή το απόγευμα αλλάζει, παύει να είναι δυτικοευρωπαική πρωτεύουσα και μετατρέπεται σε κάτι διαφορετικό - ειδικά όταν έχει καλό καιρό. Ο κόσμος τριγυρνά στους δρόμους, πίνει, τρώει, ψωνίζει, παρακολουθεί θεάματα, πηγαίνει στα μουσεία, διασκεδάζει σε μαγαζιά, όπως αυτό όπου έγινε η μαζική σφαγή και γενικά “περνά καλά”, “περνά αλλιώτικα” έως και την Κυριακή το βράδυ, όταν θα φάει (και πάλι έξω) επιστρέφοντας από το Παρκ ντε Πρενς, όπου θα πάει να δει την PSG να αγωνίζεται ή από το Cafe de Tokio, όπου θα έχει παρακολουθήσει ένα ακόμα χάπενινγκ.
Όποιος έχει περάσει έστω και ένα τριήμερο στο Παρίσι ξέρει καλά ότι από την Παρασκευή το απόγευμα αλλάζει, παύει να είναι δυτικοευρωπαική πρωτεύουσα και μετατρέπεται σε κάτι διαφορετικό - ειδικά όταν έχει καλό καιρό. Ο κόσμος τριγυρνά στους δρόμους, πίνει, τρώει, ψωνίζει, παρακολουθεί θεάματα, πηγαίνει στα μουσεία, διασκεδάζει σε μαγαζιά, όπως αυτό όπου έγινε η μαζική σφαγή και γενικά “περνά καλά”, “περνά αλλιώτικα” έως και την Κυριακή το βράδυ, όταν θα φάει (και πάλι έξω) επιστρέφοντας από το Παρκ ντε Πρενς, όπου θα πάει να δει την PSG να αγωνίζεται ή από το Cafe de Tokio, όπου θα έχει παρακολουθήσει ένα ακόμα χάπενινγκ.
Αυτόν τον τρόπο ζωής, αν δεν μπορείς - για χίλιους δυο λόγους - να τον ακολουθήσεις, τον μισείς. Και μαζί μισείς κι εκείνους, τους συντριπτικά πολλούς, που τον χαίρονται και τον απολαμβάνουν. Γι αυτό και πιστεύω ότι οι συγκεκριμένοι δολοφόνοι αποφάσισαν να τον συνθλίψουν, να τον φοβίσουν και να τον παγώσουν.
Θα τα καταφέρουν; Αγνωστο. Νομίζω, δύσκολα. Βλέπετε, τα διαμερίσματα στο Παρίσι έχουν ένα μειονέκτημα, που μετατρέπεται σε πλεονέκτημα: είναι συνήθως μικρά και ποτέ δεν έχουν “πίσω αυλή” για να κάνεις μπάρμπεκιου, να “μείνεις μέσα”, όπως έγραφε και ο Simon Kuper στους Financial Times, το Σάββατο. Συνεπώς, θα βγεις. Η ζωή, συνεχίζεται...
Θα τα καταφέρουν; Αγνωστο. Νομίζω, δύσκολα. Βλέπετε, τα διαμερίσματα στο Παρίσι έχουν ένα μειονέκτημα, που μετατρέπεται σε πλεονέκτημα: είναι συνήθως μικρά και ποτέ δεν έχουν “πίσω αυλή” για να κάνεις μπάρμπεκιου, να “μείνεις μέσα”, όπως έγραφε και ο Simon Kuper στους Financial Times, το Σάββατο. Συνεπώς, θα βγεις. Η ζωή, συνεχίζεται...