Το Ευρωπαϊκό ΔικαστήριοΑνθρώπινων Δικαιωμάτων, χωρίς οποιανδήποτεεπιφύλαξη, διαπιστώνει σοβαρές παραβιάσειςτης Ευρωπαϊκής Σύμβασης των ΑνθρωπίνωνΔικαιωμάτων, ιδίως του δικαιώματος στηζωή, για το γεγονός ότι η Τουρκία δενπροέβη σε καμία πράξη διερεύνησης τηςτύχης των αγνοουμένων.
«Το νέο χαρακτηριστικόαυτής της απόφασης», δήλωσε ο δικηγόροςστην προσφυγή κατά της Τουρκίας ,ΚύπροςΧρυσοστομίδης , «είναι ότι το Δικαστήριοεπιδικάζει αποζημιώσεις για ηθική ζημίαγια κάθε ένα εκ των αγνοουμένων, μόνο12.000 ευρώ για κάθε αίτηση, όμως τούτοείναι ιδιαίτερα σημαντικό γιατί στηνπρωτόδικη απόφασή του, το Δικαστήριοείχε πει ότι είναι αρκετό το γεγονόςότι διαπιστώνεται παραβίαση τηςευρωπαϊκής σύμβασης και ως εκ τούτουδεν προχωρούμε σε επιδίκαση αποζημιώσεων.»
Μετά από αυτήν τηνεξέλιξη, η εξ Υπουργών Επιτροπή τουΣυμβουλίου της Ευρώπης στη συνεδρίασητης το Δεκέμβριο θα πρέπει, να καλέσειτην Άγκυρα να δώσει εξηγήσεις για τουςαγνοούμενους της Κύπρου του 1974, υποστήριξανοι δικηγόροι Αχιλλέας Δημητριάδης και Κ. Χρυσοστομίδης.
Η τελική απόφασητης ολομέλειας του Ευρωπαϊκού ΔικαστηρίουΑνθρωπίνων Δικαιωμάτων , στην υπόθεσητων Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων «Βαρνάβακαι λοιποί εναντίον της Τουρκίας»αποτελεί «δεδικασμένο» για την Τουρκία,επεσήμανε ο κ. Δημητριάδης.
Σχολιάζοντας την απόφαση, ο δικηγόρος Κ .Χρυσοστομίδης είπε ότι «οι εννέα ατομικές προσφυγές αγνοουμένων και τωνοικογενειών τους ενώπιον του ΕΔΑΔχρονολογούνται από το 1990» και σημείωσεότι «20 χρόνια μετά, είμαστε ευτυχείςγιατί έχουμε σήμερα μιαν τελική καιτελεσίδικη απόφαση του Δικαστηρίουστην ολομέλειά του, πράγμα το οποίοδικαιώνει τις προσδοκίες και των αιτητώναλλά και γενικά του κυπριακού λαού γιατα εγκλήματα τα οποία έλαβαν χώρα το1974 σε βάρος των αγνοουμένων μας».
Οιδικηγόροι της υπόθεσης ανέφεραν επίσηςότι «σημαντικό είναι ότι απορρίφθηκανόλες οι προκαταρκτικές ενστάσεις τηςΤουρκίας, ιδίως εκείνη που αφορούσετους χρονικούς περιορισμούς, γιατίυπήρξε ισχυρισμός εκ μέρους της Τουρκίαςότι τα γεγονότα που έγιναν το 1974, δενκαλύπτονται από τη δική της αναγνώρισητου ατομικού δικαιώματος προσφυγής στοΕΔΑΔ που έλαβε χώρα το 1987».