Το πρόβλημα με την Ελλάδα είναι ότι ακόμα και άνθρωποι που βρίσκονται σε θέσεις – κλειδιά και αποφασίζουν για την επόμενη μέρα της χώρας, δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει «σταματάω να πληρώνω τις υποχρεώσεις μου στο εξωτερικό» και πορεύομαι μόνος μου από δω και στο εξής.
Ακουγα προχθές έναν βουλευτή από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία να λέει ότι «από τον περασμένο Αύγουστο έως τώρα, πληρώσαμε πάνω από 12 δισ. ευρώ στους δανειστές μας, χωρίς να υπολογίζουμε τα λεφτά που δώσαμε για τους μισθούς και τις συντάξεις. Αφού δεν μας βοηθάνε, γιατί να μην σταματήσουμε να τους πληρώνουμε εντελώς και να αξιοποιήσουμε για λογαριασμό μας όλα αυτά τα λεφτά;».
Κανονικά, ο εν λόγω, θα έπρεπε να «συλληφθεί». Κι αυτό γιατί από τη στιγμή που δεν μπορεί να καταλάβει πως μια χώρα, όταν «κλείνει τα σύνορα της», διότι περί αυτού πρόκειται, γίνεται Αλβανία του Χότζα ή Βόρειος Κορέα του σήμερα, πώς μπορεί να αποφασίζει για το μέλλον μας; Τι να του εξηγήσεις αυτού του ανθρώπου; Οτι σταματώντας να πληρώνεις τις υποχρεώσεις σου στους δανειστές σου, ως κράτος, ταυτόχρονα σταματάς τις συναλλαγές σου με όλο το κόσμο;
Γιατί ποιο «νοήμον» κράτος θα σε εμπιστευτεί, ξέροντας ότι έχεις «πιστολιάσει» τους πρώην συνεταίρους σου; Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι πάντως όχι, και το 'χουν πει στην ελληνική κυβέρνηση με όλους τους τρόπους. Οι Ρώσοι για να δώσουν ακόμα και την προκαταβολή για τον αγωγό που θέλουν να φτιάξουν, μας ζητάνε με συμψηφίσουμε κάτι παλιά χρέη που τους έχουμε! Και οι Κινέζοι, κάθε φορά που φέρνουμε την κουβέντα στα λεφτά, μας «συμβουλεύουν» να μείνουμε στην Ενωμένη Ευρώπη.
Αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, ποια επιχείρηση, ποιας χώρας, θα δεχθεί να συνεργάζεται με μια ελληνική εταιρία, από τη στιγμή που ο βαθμός αξιοπιστίας έχει πέσει στο μηδέν; Και με τι λεφτά θα πληρώσουμε τα καύσιμα για την ενέργεια, τα αναλώσιμα για τα νοσοκομεία και τα ανταλλακτικά για τον στρατό; Ολα αυτά – και πάρα, πάρα, πάρα πολλά άλλα – θα τα καλύψουμε με 12 δισ. ευρώ; Ατελείωτα είναι; Όπως η βλακεία; Πού βρίσκεται το διαβατήριο μου;
Ο Τειρεσίας