Έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες προς την κατεύθυνση του περιορισμού της σπατάλης στο δημόσιο, αλλά δεν μπορούν να προχωρήσουν, γιατί είναι αποσπασματικές, τονίζει το μέλος του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συ
Επιφυλάξεις για τις ενέργειες που έχουν δρομολογηθεί από την επίσημη πολιτεία προκειμένου να εγκαθιδρυθεί ένας αποτελεσματικός μηχανισμός παρακολούθησης και περιορισμού της σπατάλης στο δημόσιο εκφράζει ο Δρ. Ιωάννης Σαρμάς, μέλος του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου. Την ίδια στιγμή ο επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονία, Δημήτρης Σκιαδάς, αμφισβητεί ευθέως τη δυνατότητα να επιτευχθούν οι στόχοι του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που έστειλε η χώρα μας στην Ε. Ε. και παρομοιάζει την πολύπαθη ελληνική οικονομία με το μύθο του Οδυσσέα, στη νήσο των Σειρήνων.
Μεταρρύθμιση κι όχι αποσπασματικά μέτρα
Δικαστής στο επάγγελμα, ο κ. Σαρμάς που μετείχε το πρωί του Σαββάτου σε ημερίδα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και της ΕΣΗΕΜ-Θ, με θέμα «Αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση», παραδέχθηκε ότι έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά δεν μπορούν να προχωρήσουν, γιατί είναι αποσπασματικές. «Πρόκειται για μια συνολική μεταρρύθμιση που πρέπει να γίνει, για μια αλυσίδα που πρέπει να δέσει σε όλη τη δημόσια οικονομική διαχείριση, όπως συνέβη και στη Γαλλία με την οποία έχουμε κοινά στοιχεία», είπε χαρακτηριστικά, αμφισβητώντας έμμεσα την αποτελεσματικότητα που μπορεί να έχουν από μόνες τους παρεμβάσεις, όπως αυτές για την επιβολή εσωτερικού ελέγχου, για προϋπολογισμούς προγραμμάτων ή ακόμη για τις αλλαγές που προωθούνται στην Εθνική Στατιστική Υπηρεσία.
Πηγή του κακού για την Ελλάδα, σύμφωνα με τον κ. Σαρμά, συνιστά το γεγονός ότι «αντιλαμβανόμαστε τον έλεγχο ως έλεγχο νομιμότητας και οτιδήποτε άλλο είναι έλεγχος σκοπιμότητας και ως εκ τούτου αποτελεί θέμα πολιτικό». Αυτό, κατά τον ίδιο, συμβαίνει μόνο στη χώρα μας, ενώ στα υπόλοιπα μέλη της Ε. Ε. δεν υπάρχει τέτοια διάκριση. «Προέχει η σκοπιμότητα της αποτελεσματικότητας. Η νομιμότητα είναι ένα ρίσκο, μια διακινδύνευση που πρέπει να αποφεύγει ο διατάκτης του ελέγχου», είπε και πρόσθεσε πως «υπάρχουν οι κίνδυνοι της σπατάλης, της απάτης, της παρανομίας και της αναποτελεσματικότητας. Για αυτό ο διατάκτης θα πρέπει να έχει έναν μηχανισμό αυτοελέγχου», όπως επίσης και μια σειρά από μετρήσιμους και επιτεύξιμους στόχους.
Καθυστερήσεις και αμφιβολίες
Στην ίδια εκδήλωση ο ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ, Ν. Μπάρμπας έκανε λόγο για καθυστερήσεις στη θεσμοθέτηση του πλαισίου για την άσκηση προληπτικών ελέγχων, παρότι έχει ληφθεί η απόφαση, ενώ ο επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Δ. Σκιαδάς εξέφρασε έντονες αμφιβολίες για τη δυνατότητα της χώρας να επιτύχει τους στόχους που τίθενται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας κι Ανάπτυξης και ότι ενδεχόμενα θα χρειαστούν πιο ριζικά μέτρα που να άπτονται μεγάλων κατηγοριών δαπανών, όπως το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα. Ανέφερε, ακόμη, ότι για την Ελλάδα το Σύμφωνο Σταθερότητας της Ε. Ε. έχει αποτελέσει μια δοκιμασία αξιοπιστίας, γιατί σε πολλές περιπτώσεις τέθηκαν ευθέως υπό αμφισβήτηση τα στοιχεία τα οποία η εκάστοτε κυβέρνηση έθετε υπ’ όψιν των αρμόδιων κοινοτικών υπηρεσιών και εν κατακλείδι παρομοίωσε την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας με το μύθο του Οδυσσέα και των συντρόφων του στο νησί των Σειρήνων, εκφράζοντας την ελπίδα ότι «ο προορισμός του δημοσιονομικού μας ταξιδιού είναι η Ιθάκη της εξόδου από τα δημοσιονομικά αδιέξοδα και όχι οι κερδοσκοπικοί Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες των αγορών…».
Μεταρρύθμιση κι όχι αποσπασματικά μέτρα
Δικαστής στο επάγγελμα, ο κ. Σαρμάς που μετείχε το πρωί του Σαββάτου σε ημερίδα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και της ΕΣΗΕΜ-Θ, με θέμα «Αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση», παραδέχθηκε ότι έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά δεν μπορούν να προχωρήσουν, γιατί είναι αποσπασματικές. «Πρόκειται για μια συνολική μεταρρύθμιση που πρέπει να γίνει, για μια αλυσίδα που πρέπει να δέσει σε όλη τη δημόσια οικονομική διαχείριση, όπως συνέβη και στη Γαλλία με την οποία έχουμε κοινά στοιχεία», είπε χαρακτηριστικά, αμφισβητώντας έμμεσα την αποτελεσματικότητα που μπορεί να έχουν από μόνες τους παρεμβάσεις, όπως αυτές για την επιβολή εσωτερικού ελέγχου, για προϋπολογισμούς προγραμμάτων ή ακόμη για τις αλλαγές που προωθούνται στην Εθνική Στατιστική Υπηρεσία.
Πηγή του κακού για την Ελλάδα, σύμφωνα με τον κ. Σαρμά, συνιστά το γεγονός ότι «αντιλαμβανόμαστε τον έλεγχο ως έλεγχο νομιμότητας και οτιδήποτε άλλο είναι έλεγχος σκοπιμότητας και ως εκ τούτου αποτελεί θέμα πολιτικό». Αυτό, κατά τον ίδιο, συμβαίνει μόνο στη χώρα μας, ενώ στα υπόλοιπα μέλη της Ε. Ε. δεν υπάρχει τέτοια διάκριση. «Προέχει η σκοπιμότητα της αποτελεσματικότητας. Η νομιμότητα είναι ένα ρίσκο, μια διακινδύνευση που πρέπει να αποφεύγει ο διατάκτης του ελέγχου», είπε και πρόσθεσε πως «υπάρχουν οι κίνδυνοι της σπατάλης, της απάτης, της παρανομίας και της αναποτελεσματικότητας. Για αυτό ο διατάκτης θα πρέπει να έχει έναν μηχανισμό αυτοελέγχου», όπως επίσης και μια σειρά από μετρήσιμους και επιτεύξιμους στόχους.
Καθυστερήσεις και αμφιβολίες
Στην ίδια εκδήλωση ο ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ, Ν. Μπάρμπας έκανε λόγο για καθυστερήσεις στη θεσμοθέτηση του πλαισίου για την άσκηση προληπτικών ελέγχων, παρότι έχει ληφθεί η απόφαση, ενώ ο επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Δ. Σκιαδάς εξέφρασε έντονες αμφιβολίες για τη δυνατότητα της χώρας να επιτύχει τους στόχους που τίθενται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας κι Ανάπτυξης και ότι ενδεχόμενα θα χρειαστούν πιο ριζικά μέτρα που να άπτονται μεγάλων κατηγοριών δαπανών, όπως το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα. Ανέφερε, ακόμη, ότι για την Ελλάδα το Σύμφωνο Σταθερότητας της Ε. Ε. έχει αποτελέσει μια δοκιμασία αξιοπιστίας, γιατί σε πολλές περιπτώσεις τέθηκαν ευθέως υπό αμφισβήτηση τα στοιχεία τα οποία η εκάστοτε κυβέρνηση έθετε υπ’ όψιν των αρμόδιων κοινοτικών υπηρεσιών και εν κατακλείδι παρομοίωσε την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας με το μύθο του Οδυσσέα και των συντρόφων του στο νησί των Σειρήνων, εκφράζοντας την ελπίδα ότι «ο προορισμός του δημοσιονομικού μας ταξιδιού είναι η Ιθάκη της εξόδου από τα δημοσιονομικά αδιέξοδα και όχι οι κερδοσκοπικοί Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες των αγορών…».