Skip to main content

Οι πρόσφυγες είναι, δυστυχώς, φυλακισμένοι στην Ελλάδα

Η κυβέρνηση, έστω με καθυστέρηση, οφείλει να σταματήσει να επαινεί τους πολίτες για την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά τους και επιτέλους να κυβερνήσει.

Επιτέλους η κυβέρνηση άρχισε να λέει την αλήθεια σχετικά με το προσφυγικό. Δεκάδες ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες θα εγκλωβιστούν στην Ελλάδα για τα επόμενα χρόνια και θα πρέπει από τώρα να δούμε όλοι μαζί με νηφαλιότητα και ψυχραιμία τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αυτοί θα προσαρμοστούν στην ελληνική πραγματικότητα και θα ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία.

Θα πρέπει δηλαδή να προετοιμαστούμε για κάτι ανάλογο, όπως λέει και ο γ.γ. Μεταναστευτικής Πολιτικής, Βασίλης Παπαδόπουλος, με αυτό που ζήσαμε με την αθρόα είσοδο και παραμονή τελικά των Αλβανών στη δεκαετία του 1990. Προφανώς και δεν είναι όμοια τα παραδείγματα, αλλά έχουν ένα κοινό στοιχείο. Ένας πληθυσμός που δεν πρέπει να γκετοποιηθεί και να περιθωριοποιηθεί, αλλά σταδιακά να ενσωματωθεί.

Ξέρω ότι χωράει κουβέντα πάνω σε αυτό, όμως η πορεία είναι αυτή και σύντομα θα κληθούμε να τη διαχειριστούμε ως χώρα. Όσοι ήρθαν από την Αλβανία δεν ήθελαν να φύγουν. Ήρθαν στην Ελλάδα για να μείνουν εδώ και να προκόψουν αφήνοντας πίσω τους μια χώρα, στην οποία δεν μπορούσαν άλλο να ζήσουν.

Οι σημερινοί πρόσφυγες δε θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα. Έχουν άλλο προορισμό κι αυτόν τους τον στερούν. Η ειδοποιός αυτή διαφορά απαιτεί και διαφορετικούς χειρισμούς. Όσο κι αν ενδιαφερθούμε για τους πρόσφυγες, όσο κι αν προσπαθήσουμε να τους ενσωματώσουμε στην ελληνική κοινωνία, αυτό δεν είναι εύκολο να γίνει επειδή αυτοί οι άνθρωποι δε θέλουν να παραμείνουν στην Ελλάδα.

Έκαναν ένα όνειρο φεύγοντας από την πατρίδα τους. Να φτάσουν κάπου. Στο μέσον της διαδρομής κι αφού ξεπέρασαν απίστευτα εμπόδια βρήκαν μπροστά τους άλλη μια απαγόρευση. Η Ελλάδα είτε το θέλουμε είτε όχι είναι άλλο ένα εμπόδιο στο δρόμο τους. Δε λέω σε καμιά περίπτωση ότι δεν πρέπει να παράσχουμε τη μέγιστη δυνατή βοήθεια σε αυτούς τους ανθρώπους. Το αντίθετο. Να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να αισθανθούν τη φιλοξενία και την ανθρωπιά αυτού του τόπου. Όμως η πραγματικότητα είναι πως ό,τι και να κάνουμε, οι πρόσφυγες θα αισθάνονται εδώ φυλακισμένοι.

Και στην ουσία θα είναι. Αυτό που πρέπει να αποφύγουμε είναι να δημιουργήσουμε και στη χώρα μας ένα «Καλαί» και δυστυχώς στην Ειδομένη κάτι τέτοιο πάει να δημιουργηθεί. Πιστεύω πως η εξομάλυνση της κατάστασης με τη δημιουργία ικανοποιητικών χώρων φιλοξενίας και την αποσυμφόρηση της Ειδομένης θα δώσει την ευκαιρία στην απροετοίμαστη γι' ακόμη μια φορά Πολιτεία να προχωρήσει στις απαιτούμενες ενέργειες ενημέρωσης των προσφύγων για την πραγματική κατάσταση, υποστήριξής τους και τελικά ενσωμάτωσής τους στο σκληρό ελληνικό γίγνεσθαι, μέχρι να τους δοθεί η ευκαιρία να αναχωρήσουν για τους τόπους που επιθυμούν να δημιουργήσουν τη νέα τους ζωή.

Και κάτι ακόμη. Πολιτεία δεν είναι ούτε οι εθελοντικές οργανώσεις, ούτε οι μη κυβερνητικές, ούτε οι ευαίσθητοι και φιλότιμοι πολίτες. Η κυβέρνηση οφείλει να κυβερνήσει. Και οι κυβερνώντες θα πρέπει κάθε μέρα να μακαρίζουν αυτόν τον λαό, που δείχνει τόση αλληλεγγύη και ανθρωπιά, τόσο φιλότιμο και τόση αγάπη στον συνάνθρωπο. Δεν αρκεί η συγκίνησή τους. Χρειάζεται να δράσουν. Κι ας αφήσουν τον καθένα που βοηθάει να αισθανθεί υπερήφανος για τον εαυτό του και τους άλλους ευαισθητοποιημένους συμπολίτες του. Γιατί δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Και μπορεί να βράζουμε στο ίδιο καζάνι, αλλά δεν ομογενοποιούνται πάντα όλα τα υλικά...