Skip to main content

Οι παράπλευρες απώλειες των τελευταίων γεγονότων στο Κατάρ

Η πρόθεση της Δύσης, το στρατιωτικό συμφέρον των ΗΠΑ στην περιοχή, η μικρή απόσταση με το Ιράν και η στάση της Τουρκίας.

Μεγάλη σύγχυση επικρατεί σε Άγκυρα και Τεχεράνη με την απρόσμενη εξέλιξη στην εσωτερική πολιτική σκηνή του Κατάρ. Από τη μια στιγμή στην άλλη, ο πανίσχυρος Εμίρης, που διαφεντεύει τις οικονομίες πολλών χωρών, με εκατοντάδες δισεκατομμύρια επενδύσεις και καταθέσεις εκτός Κατάρ, βρίσκεται στο στόχαστρο, όχι μόνον της Δύσης αλλά και των "αδελφών" μουσουλμανικών κρατών.

Υποστήριξα εχθές, σ’ αυτήν την στήλη, ότι δεν συμφέρει στην Δύση να διαλύσει παντελώς ένα σουνιτικό εμιράτο, το οποίο μάλιστα αποτελεί εκστρατευτικό ορμητήριο για τις αμερικανικές δυνάμεις. Η απόστασή του από το Ιράν είναι πολύ μικρή -άλλωστε εκμεταλλεύονται από κοινού οι δύο χώρες ένα τεράστιο ενεργειακό κοίτασμα- και δεν θα το άφηναν οι ΗΠΑ ανεκμετάλλευτο για τον επικείμενο "εκδημοκρατισμό" του Ιράν (και με προοπτική μάλιστα να στραφεί και εναντίον της Δύσης).

Υποστηρίζω, πώς ο στόχος είναι ο Εμίρης, με πρόθεση αντικατάστασής του από πρόσωπο με φιλοδυτικό προσανατολισμό -που σίγουρα θα είναι έτοιμο- όπως συνέβη προσφάτως και στα Σκόπια. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι ποιες θα είναι οι παράπλευρες απώλειες και πότε θα εκδηλωθούν. Και αναφέρομαι στο Ιράν φυσικά, αλλά και στην Τουρκία.

Ήδη, εχθές βράδυ έφθασε στην τουρκική πρωτεύουσα, ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν, Τσαβάντ Ζαρίφ, για ολιγόωρες συναντήσεις με την τουρκική ηγεσία. Η επίσκεψη αυτή εντάσσεται στην ανησυχία των δύο κρατών μετά και την τρομοκρατική επίθεση στο ιρανικό κοινοβούλιο, με διαγραφόμενη την προοπτική δημιουργίας μετώπου αποσταθεροποίησης της ευρύτερης περιοχής, με θύματα Ιράν και Τουρκία. (Δεν εξεδόθη επίσημη ανακοίνωση για τα λεχθέντα, απλώς ότι συζητήθηκε το ζήτημα του Κατάρ, της τρομοκρατικής επίθεσης στην Τεχεράνη και τα γεγονότα στη Συρία).

Υπενθυμίζω, ότι σημειώθηκε διπλή επίθεση ενόπλων εχθές το πρωί στο Ιράν, η πρώτη στο κοινοβούλιο της χώρας και η δεύτερη στο μαυσωλείο του Αγιατολάχ Χομεϊνί, όπου έχασαν την ζωή τους 12 άτομα -κατά πληροφορίες- και τραυματίστηκαν πολλοί.

Η ανησυχία επομένως που επικρατεί στο Ιράν είναι δικαιολογημένη. (Στο χθεσινό σημείωμα έγραψα: «… Αυτό φαίνεται πως γίνεται με το Ιράν, όπου του κόβουν ένα-ένα τα στηρίγματα, που με άφθονο χρήμα ελέγχει για πολλά χρόνια. Έχει περικυκλωθεί από χώρες οι οποίες ταράσσονται από εσωτερικές ένοπλες συγκρούσεις, και στις οποίες είναι έντονη η στρατιωτική παρουσία της Δύσης). Αν και το Κατάρ -με αντικατάσταση Εμίρη-, στραφεί εναντίον του Ιράν, θα αρχίσει κι εκεί ο "εκδημοκρατισμός".

Φόβος μεγάλος διατρέχει τον Ερντογάν, ο οποίος αυξήθηκε από το γεγονός ότι καμιά χώρα δεν τον προειδοποίησε, ούτε οι σύμμαχοι της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, ούτε οι αδελφές σουνιτικές χώρες της αραβικής χερσονήσου. Συμφώνως προς τον τουρκικό Τύπο, αυτό εκλαμβάνεται ως περιθωριοποίηση της Τουρκίας στα γεγονότα που εκτυλίσσονται στην περιοχή της, και πιθανώς να αποτελεί και ο Ερντογάν στόχο, αφού δεν του έχουν εμπιστοσύνη όπως φάνηκε.

Η προσπάθεια του Ερντογάν να πείσει ηγέτες άλλων χωρών να αναλάβει ρόλο μεσολαβητή προς εκτόνωση της κρίσης δεν ευοδώθηκε. Όμως, η Τουρκία δεν μπορεί να παραβλέψει το ύψιστο συμφέρον που έχει από την διατήρηση του Κατάρ ως έχει. Μάλιστα, ο γνωστός αναλυτής, πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου, Μάικλ Ρούμπιν είχε γράψει σε ανύποπτο χρόνο: «Άραγε τον καιρό που δεν θα μπορεί ο Ερντογάν να πληρώνει με τα χρήματα του Κατάρ, πόσοι πραγματικά θα τον ακολουθήσουν»;

Γι’ αυτό και εχθές το βράδυ η Ολομέλεια της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας ενέκρινε το νομοσχέδιο για την επικύρωση του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας για την Εκπαίδευση και Κατάρτιση Στρατοχωροφυλάκων μεταξύ Τουρκίας και Κατάρ, το οποίο υπεγράφη στις 2 Δεκεμβρίου 2015 στην Ντόχα, και με το οποίο η Τουρκία ανέλαβε την υποχρέωση να στείλει 600 στρατιώτες στην Βάση που διατηρεί στο εμιράτο.

Σημειώνω, και την ύπαρξη αποκαλυπτικού άρθρου στην Χουριέτ, ότι και ο Ερντογάν αποτελεί στόχο, επειδή όπως αναφέρεται, εκτυλίσσεται ένα μεγάλο σχέδιο εκκαθάρισης των ακραίων ισλαμικών κινημάτων της ευρύτερης περιοχής, μεταξύ των οποίων είναι οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι. Αλλά, και περιθωριοποίηση της Χαμάς, την οποία υποστηρίζουν Κατάρ και Τουρκία.

Δεν τελειώνει σύντομα αυτή η ιστορία, Απεναντίας είναι η απαρχή σημαντικών εξελίξεων. Σε προσεχές σημείωμα, πρέπει να δούμε και την εσωτερική κατάσταση στο Ιράν, της οποίας πιστεύω πως θα γίνει εκμετάλλευση για "φρονηματισμό" του, αντί των όπλων.