Skip to main content

Η μέθοδος της διατατικής οστεογένησης δίνει τέλος σε προβλήματα νανισμού

Εντυπωσιακά είναι τα επιτεύγματα πρόσθεσης ύψους σε άτομα, που πάσχουν από νανισμό ή αχονδροπλασία, καθώς και για διάφορες άλλες αιτίες, με την επαναστατική μέθοδο διατατικής οστεογένεσης.
Εντυπωσιακά είναι τα επιτεύγματα πρόσθεσης ύψους σε άτομα, που πάσχουν από νανισμό ή αχονδροπλασία, όπως ονομάζεται στην ιατρική ορολογία, καθώς και για διάφορες άλλες αιτίες, με την επαναστατική μέθοδο διατατικής οστεογένεσης ή ιστογένεσης, δηλαδή της επιμήκυνσης των οστών.

Με τη μέθοδο της διατατικής ιστογένεσης είναι δυνατή η αύξηση του μήκους των μακρών οστών, όπως και η κάλυψη ελλειμμάτων των οστών ή διαφορετικά οστικών κενών.

Όπως τονίστηκε σε συζήτηση στρογγυλού τραπεζιού κατά τη διάρκεια του 65ου Πανελληνίου Ορθοπαιδικού Συνεδρίου, που πραγματοποιείται στο συνεδριακό κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης» της Θεσσαλονίκης με την προεδρία του καθηγητού ορθοπαιδικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Αναστασίου Χριστοδούλου, η διατατική ιστογένεση, αποτελεί επαναστατική και εντυπωσιακή ως προς την αποτελεσματικότητά της μέθοδο αντιμετώπισης δυσεπίλυτων ορθοπαιδικών προβλημάτων. Η μέθοδος της  διατατικής ιστογένεσης δίνει νέες δυνατότητες στον ορθοπαιδικό χειρουργό για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν με παραδοσιακές μεθόδους.

Με την επιμήκυνση των μακρών οστών, υπογράμμισε ο αναπληρωτής καθηγητής ορθοπαιδικής στο Α.Π.Θ. Ιπποκράτης Χατζώκος, είναι δυνατή η αντιμετώπιση ανισοσκελιών ακόμη και αρκετών εκατοστών, που οφείλονται είτε σε σοβαρούς τραυματισμούς, είτε σε συγγενείς παθήσεις. Παράλληλα με την αύξηση του μήκους, είναι δυνατή και η διόρθωση συνυπαρχουσών παραμορφώσεων.

Με τη μέθοδο αυτή, αυξάνοντας το μήκος και των δύο σκελών, είναι δυνατή η βελτίωση του αναστήματος έως και 30 μερικές φορές εκατοστά. Έτσι είναι δυνατό να ευεργετηθούν συνάνθρωποί μας με ιδιαίτερα χαμηλό ανάστημα, όπως οι πάσχοντες από αχονδροπλασία ή νανισμό και πολλές άλλες κατηγορίες βραχύσωμων ατόμων.

Με την ίδια μέθοδο είναι δυνατή και η κάλυψη οστικών ελλειμμάτων πολλών εκατοστών, που οφείλονται είτε σε σοβαρούς τραυματισμούς, είτε σε αφαίρεση παθολογικού τμήματος οστού για τη θεραπεία όγκων, οστικών λοιμώξεων, χρόνιας οστεομυελίτιδας κλπ.

Οι εφαρμογές των μεθόδων που στηρίζονται στη διατατική ιστογένεση, αν και θεωρούνται εξαιρετικά αποτελεσματικές, δεν είναι άμοιρες προβλημάτων. Απαιτούν μακρό χρόνο θεραπείας και εμφανίζουν υψηλή συχνότητα επιπλοκών. Έτσι τα τελευταία 15 με 20 χρόνια παρατηρείται μία έντονη ερευνητική δραστηριότητα, με στόχο κυρίως τη λύση ή τουλάχιστον άμβλυνση αυτών των προβλημάτων.

Σε άλλη συζήτηση στρογγυλού τραπεζιού αναφέρθηκε, ότι οι λοιμώξεις της σπονδυλικής στήλης είναι μια κατηγορία παθήσεων που παρουσιάζουν ιδιομορφία στην αντιμετώπιση τους. Ανάλογα με το μικρόβιο και την κλινική συμπτωματολογία η χειρουργική αντιμετώπιση είναι διαφορετική. Πέρα από τη χορήγηση αντιβιοτικών που αποτελούν το κύριο όπλο των γιατρών στην αντιμετώπιση των λοιμώξεων, θέση έχει η χειρουργική αντιμετώπιση που εξατομικεύεται κατά περίπτωση.

Σε χρόνιες λοιμώξεις όπως η φυματίωση, αρκεί μια οπίσθια σταθεροποίηση για αντιμετώπιση των μηχανικών προβλημάτων, λόγω αστάθειας. Όταν όμως συνυπάρχει απόστημα που πιέζει τα νεύρα τότε επιβάλλεται αποσυμπίεση, που μπορεί να γίνει με πρόσθια προσπέλαση ή με πεταλεκτομή, σε συνδυασμό με σπονδυλοδεσία την ίδια χρονική στιγμή ή αργότερα, σε δεύτερο χρόνο. Επίσης αν δεν μπορεί να απομονωθεί το μικρόβιο που προκαλεί την μόλυνση, μπορεί ο ασθενής να υποβληθεί σε χειρουργείο απλά για να ληφθούν βιοψίες.