Η περίπτωση ήταν «εξόφθαλμη» και συνεπώς, αργά ή γρήγορα, θα διορθώνονταν. Ο λόγος αφορά στην πώληση της εταιρίας ΔΕΣΦΑ (φυσικό αέριο). Με παρέμβαση της Κομισιόν, τελικώς, θα πουληθεί το 66% και όχι το 14% της εταιρίας, όπως ήθελε αρχικά ο αρμόδιος Ελληνας υπουργός Γιώργος Σταθάκης. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι αμέσως μετά τη δήλωση του τελευταίου αναφορικά με την πρόθεσή του να κρατήσει το δημόσιο πάνω από το 50% του ΔΕΣΦΑ, επισκέφθηκε άρον – άρον την Ελλάδα ο αρμόδιος επίτροπος Ενέργειας και λίγες ώρες μετά ανακοινώθηκε η πώληση του 66% και πάλι.
Υπ αυτόν τον όρο το ενδιαφέρον της βέλγικης (Fluxys) και της ρουμάνικης (Transgaz) εταιρίας, που ζήτησαν το σχετικό φάκελο αναθερμαίνεται. Κι αυτό γιατί, σε περίπτωση που "έβγαινε" προς πώληση μόνο το 14%, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα αναζητούνταν επενδυτής με το... κυάλι.
Αυτό που αντιλαμβάνεται κανείς είναι πως η κυβέρνηση εξακολουθεί να κρατά μια απόσταση από τις αποκρατικοποιήσεις. Είναι ενδεικτικό πως την μεγαλύτερη εντύπωση στους Ιταλούς νέους ιδιοκτήτες της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, κατά την υπογραφή της συμφωνίας εξαγοράς των ελληνικών σιδηροδρόμων έκανε η παντελής απουσία κυβερνητικής εκπροσώπησης από το τελετουργικό. Οι Ιταλοί, πάντως, δηλώνουν έτοιμοι να κάνουν κι άλλες επενδύσεις, επι ελληνικού εδάφους, στο κομμάτι των μεταφορών. Ο επικεφαλής τους δηλώνει ότι "θέλουμε να ακούσουμε προτάσεις".