Όταν στη δεκαετία του 1990 η τότε κυβέρνηση αποφάσισε να διαχωρίσει την τότε Helexpo - ΔΕΘ σε δύο εταιρίες για να ιδιωτικοποιήσει την Helexpo χωρίς να «κινδυνεύσουν» τα ακίνητα που παρέμειναν στη ΔΕΘ οι δύο πολιτικά υπεύθυνοι υπουργοί Μακεδονίας Θράκης και Ανάπτυξης ήταν Θεσσαλονικείς. Όταν η αποκρατικοποίηση ναυάγησε, κυρίως διότι κανείς από τους τότε κυβερνητικούς δεν έβαλε την τελική υπογραφή, ο ένας από τους δύο υπουργούς, μιλώντας σε συνεργάτες του είχε πει ότι «η δουλειά δεν προχώρησε διότι η Έκθεση είναι το κόμπλεξ της Θεσσαλονίκης». Με τον τρόπο του είχε δίκιο, διότι επί δεκαετίες η Διεθνής Έκθεση ήταν το επίκεντρο της προβολής της Θεσσαλονίκης, που μια φορά το χρόνο επί ένα τριήμερο –άντε για ένα δεκαήμερο- γινόταν το επίκεντρο της χώρας, εξαιτίας της παρουσίας του πρωθυπουργού, των υπουργών και των πολιτικών αρχηγών, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν το βήμα της για τις εξαγγελίες τους. Κάτι που καθιέρωσε στη Μεταπολίτευση ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και συνεχίζεται για περισσότερες από 40 χρόνια.
Τι κι αν οι εποχές έχουν αλλάξει; Τι κι αν ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί και οι πολιτικοί αρχηγοί βρίσκονται, πλέον, καθημερινά μέσω της τηλεόρασης στα σπίτια όλων των Ελλήνων πολιτών; Η παράδοση –στην ουσία μια χωρίς ουσία κεκτημένη ταχύτητα- συνεχίζεται με τρόπο που πιστοποιεί απολύτως και επισήμως τον δευτεροτρίτο ρόλο της Θεσσαλονίκης στις εξελίξεις της χώρας.
Επίσης, σε ό,τι αφορά το παραγωγικό κομμάτι της εκθεσιακής δραστηριότητας η ΔΕΘ – Helexpo έχει εξαντλήσει τα όρια της εδώ και πολλά χρόνια. Η Γενική Έκθεση του Σεπτεμβρίου λειτουργεί κυρίως ως παζάρι με λιανικές πωλήσεις, λούνα παρκ και συναυλίες, ενώ οι κλαδικές διοργανώσεις -παρά τις προθέσεις και τις προσπάθειες της διοίκησης- ελάχιστες φορές καταφέρνουν να είναι πραγματικά διεθνείς, έστω και σε περιφερειακό επίπεδο.
Επομένως, η ανάγκη που είχε εντοπιστεί προ εικοσαετίας να υπάρξει ένας μεγάλος διεθνής σύμμαχος για τη ΔΕΘ – Helexpo όχι απλώς εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά γίνεται διαρκώς μεγαλύτερη. Εάν φυσικά στόχος είναι να αναπτυχθεί η ΔΕΘ – Helexpo, ώστε αφενός να στηρίζει την επιχειρηματικότητα της χώρας και αφετέρου να βοηθήσει την οικονομία της Θεσσαλονίκης. Κάτι που συμβαίνει και σήμερα –στη διάρκεια των εκθεσιακών διοργανώσεων επωφελούνται ξενοδοχεία, εστίαση, διασκέδαση- αλλά όχι στο βαθμό, που θα προσδοκούσε κανείς.
Σε αυτή την υπόθεση το κράτος –ο μοναδικός μέτοχος της ΔΕΘ Helexpo ΑΕ- οφείλει να κάνει κάτι. Εκτός κι αν οι υπεύθυνοι θεωρούν είτε ότι όλα είναι καλώς καμωμένα είτε ότι η εκθεσιακή δραστηριότητα υποκρύπτει ευαισθησίες εθνικού τύπου, ανώτερες από τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Η ιδιωτικοποίηση είναι μια επιλογή, αφού αν γίνει με τον κατάλληλο τρόπο θα προσδώσει νέα δυναμική στην εκθεσιακή δραστηριότητα στη Θεσσαλονίκη, ώστε οι επιχειρήσεις να προβάλλονται καλύτερα και να πουλούν περισσότερο.
Αφού, μάλιστα, δεν υπάρχουν οι οικονομικές δυνατότητες για την κατασκευή νέου εκθεσιακού κέντρου κάπου κοντά στο αεροδρόμιο, όπως συμβαίνει στις ανεπτυγμένες χώρες, η χρήση των 180 στρεμμάτων που σήμερα στεγάζουν τα περίπτερα της ΔΕΘ δεν πρέπει να αλλάξει. Φυσικά οι υποδομές χρειάζονται εκσυγχρονισμό, μέσω συγκεκριμένου επενδυτικού προγράμματος, που θα καταρτίσει και θα χρηματοδοτήσει ο εξειδικευμένος ιδιώτης. Διαφορετικά –και με δεδομένη την οικονομική αδυναμία του ελληνικού κράτους για πολλά ακόμη χρόνια- η εικόνα του εκθεσιακού κέντρου θα φθίνει. Σε κάθε περίπτωση το πρότζεκτ δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνιστά μία ακόμη προσπάθεια για real estate, αλλά για την παροχή σύγχρονων εκθεσιακών υπηρεσιών. Άλλωστε εκεί κρύβεται και το νόημα μιας πετυχημένης ιδιωτικοποίησης: υψηλότερη τεχνογνωσία, καλύτερες υπηρεσίες, περισσότεροι πελάτες, μεγαλύτερος τζίρος, αυξημένη ροή φόρων, ενίσχυση της απασχόλησης.
Εφόσον όλα αυτά ισχύουν η ένταξη της ΔΕΘ – Helexpo στο λεγόμενο Υπερταμείο δεν πρέπει να… φοβίζει, ούτε πολιτικά ούτε τοπικά. Πολύ περισσότερο που στα χρόνια των Μνημονίων πολλά ταμπού γύρω από την οικονομική δραστηριότητα στη χώρα και το ρόλο του δημοσίου έχουν αρθεί με την συναίνεση όλου του πολιτικού φάσματος. Ενδεχομένως να έφτασε η ώρα για τη Θεσσαλονίκη να ξεπεράσει σήμερα ένα από τα κόμπλεξ της. Το άλλο –πρωτάθλημα και κύπελλο στον Πύργο το Λευκό- έπεται σε επόμενο στάδιο.