Μπορεί ένας άνθρωπος να ρυθμίσει τις τύχες ενός λαού; Ασφαλώς και μπορεί, αν βρεθεί στην κατάλληλη θέση, στον κατάλληλο χρόνο και έχει ισχυρά κίνητρα για να το πετύχει. Και αν μεν τα κίνητρα είναι ευγενή τότε μπορεί να ωφεληθεί ο λαός, σε περίπτωση που ευοδωθούν οι προσπάθειες. Αν όμως είναι ιδιοτελή και ταπεινά, τότε αλίμονο στον λαό που δεν θα αντιδράσει.
Μέχρι πρό τινος, ευχόμασταν πότε θα απαλλαχτούμε από την Βικτόρια Νούλαντ, σύμβουλο του αμερικανικού ΥΠΕΞ αρμόδια για θέματα νοτιοανατολικής Ευρώπης, η οποία πέραν της μονίμου ανθελληνικής στάσης της ως προς το Σκοπιανό και τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, επεδίωκε να «αποτελειώσει» το Κυπριακό, πριν από τις 20 Ιανουαρίου, οπότε θα τελείωνε η θητεία της, λόγω αλλαγής σκηνικού στον Λευκό Οίκο.
Κάθε έντιμος πολιτικός, θα απέφευγε να λάβει αποφάσεις λίγες ημέρες πριν από κρίσιμες ημερομηνίες, εφόσον το ενδεχόμενο λήψης διαφορετικών αποφάσεων από τη νέα ηγεσία, στην συγκεκριμένη περίπτωση, θα έφερνε ανατροπή στις δημιουργηθείσες καταστάσεις. Η Β. Νούλαντ όμως ήθελε να ολοκληρώσει την αποστολή που της ανάθεσε η κυβέρνηση Ομπάμα, ώστε τα εύσημα να την ακολουθούν στην μελλοντική της καριέρα.
Και πίεσε για οριστική «λύση» του Κυπριακού, παρόλα τα παράλογα αιτήματα της Άγκυρας. Ευτυχώς, που στην κατάλληλη θέση και στον κατάλληλο χρόνο -όπως ανέφερα εν αρχή- βρισκόταν ο Ν. Κοτζιάς, ως μύγα μέσα στο γάλα στο κυβερνητικό κόμμα, και δεν δίστασε να συγκρουστεί με τον Ν. Αναστασιάδη και τους εν Κύπρω κύκλους υποστηρικτές του Σχεδίου Ανάν, και κρατώντας σταθερή στάση υποχρέωσε την Τουρκία να αποκαλυφθεί και να λήξουν άκαρπα οι διαπραγματεύσεις στη Γενεύη.
Και ενώ εγκατέλειψε το προσκήνιο η Β. Νούλαντ, βρισκόμαστε εμπρός σε άλλον υπέρμετρα φιλόδοξο, με αποδεδειγμένη ύποπτη συμπεριφορά επί σειρά ετών, τον Ειδικό Σύμβουλο του ΟΗΕ για το Κυπριακό, τον Έσπεν Μπαρθ Έιντε, ο οποίος αντικατέστησε τον Αυστραλό Αλεξάντερ Ντάουνερ, διετέλεσε υπουργός Άμυνας και στη συνέχεια υπουργός Εξωτερικών της Νορβηγίας και έχει πλούσια πολιτική δράση στο Εργατικό Κόμμα της χώρας του.
Το σημαντικότερο: Σχεδιάζει να εκτεθεί ως υποψήφιος πρωθυπουργός στη Νορβηγία, και θέτει χρονοδιάγραμμα για την «λύση» του Κυπριακού το αργότερο στα μέσα Ιουνίου, ώστε να αποχωρήσει από τη θέση του Ειδικού Συμβούλου του Γενικού Γραμματέα με το καλύτερο για το «προφίλ» του, αν μέχρι τότε μπορούσε, είτε να λύσει το κυπριακό, είτε να το σπρώξει στην τελική του φάση.
Και για το δικό του ιδιοτελές κίνητρο, δεν λαμβάνει καν υπόψη τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην Τουρκία, μη αναμένοντας ούτε καν την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος. Όταν ρωτήθηκε από το ΚΥΠΕ (Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων) κατά πόσο το δημοψήφισμα στην Τουρκία επηρεάζει τις προσπάθειες για επανέναρξη των συνομιλιών ο Ειδικός Σύμβουλος του γ.γ. του ΟΗΕ δήλωσε: «Η όποια εξέλιξη στην περιοχή που έχει σημασία, περιλαμβανομένου και του δημοψηφίσματος, έχει σίγουρα σχέση, αλλά αυτό δεν αποτελεί λόγο για να μην διεξάγονται συνομιλίες».
Δηλαδή, ο απίστευτος αυτός τύπος, υποστηρίζει πως μπορεί η Τουρκία να προβεί κατά την προεκλογική περίοδο στην παραμικρή παραχώρηση, ενώ δεν το πράττει σε κανονικές περιόδους; Τι είδους συζητήσεις μπορεί να γίνουν, και μάλιστα -όπως υποστηρίζει ο ίδιος- οι συνομιλητές να ασχοληθούν με τα ουσιώδη θέματα τώρα, ενώ έως προσφάτως υποστήριζε τα δύο ουσιώδη να μείνουν τελευταία (εδαφικό και ασφάλεια - απόσυρση κατοχικών στρατευμάτων) για τα οποία η Τουρκία δεν δέχεται ούτε συζήτηση;.
Να σημειώσω πάντως, ότι για την λύση του Κυπριακού επείγονται και οι μεγάλες πολυεθνικές που ανεμίχθησαν στην εκμετάλλευση του φυσικού αερίου της περιοχής, και με δεδομένη την αποκάλυψη από αμερικανικής πλευράς, ότι υπάρχει αμύθητος πλούτος στη ανατολική λεκάνη της Μεσογείου, μηδέ των ελληνικών υδάτων εξαιρουμένων.