Skip to main content

Η Ευρώπη αρχίζει να κρέμεται από μια (πολύ) λεπτή κλωστή

Η διαφορά απόδοσης των γερμανικών ομολόγων και των αντίστοιχων γαλλικών ανήλθε στις 6 Φεβρουαρίου στο υψηλότερο επίπεδο από το φθινόπωρο του 2012.

Ο Τειρεσίας παίρνει αφορμή για να γράψει αυτό το σχόλιο από μια παρέμβαση του Γάλλου κεντρικού τραπεζίτη, που έγινε πριν μερικές μέρες και πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Ο εν λόγω ένιωσε την ανάγκη να προειδοποιήσει τους συμπατριώτες του ότι σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ, όπως έχει υποσχεθεί η κ. Μαρί Λεπέν, του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, το κόστος εξυπηρέτησης του γαλλικού χρέους θα αυξανόταν κατά 30 δισ. ευρώ τον χρόνο! Δηλαδή, θα καθίστατο μη εξυπηρετήσημο, γεγονός το οποίο θα είχε ως αποτέλεσμα η γαλλική οικονομία, μία από τις οκτώ ισχυρότερες στον κόσμο να οδηγηθεί σε default.

Γιατί το αναφέρουμε; Διότι πέρα από το ότι είναι ενδεικτικό του τι μπορεί να πάθει το ελληνικό χρέος, σε μια ανάλογη περίπτωση (Grexit), είναι παράλληλα χαρακτηριστικό και του τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή σε όλη την Ευρώπη: χάος, ρευστότητα και αγωνία, για την επόμενη μέρα του ενιαίου νομίσματος. Κι αυτό το κλίμα έχει άμεση επίπτωση σε βασικούς δείκτες. Οχι μόνο ελληνικούς, αλλά πλέον (ακόμα και) γαλλικούς.

Προσέξτε: Η διαφορά (spread) της απόδοσης των γερμανικών δεκαετών ομολόγων και των αντίστοιχων γαλλικών ανήλθε στις 78 μονάδες βάσης (0,78%) στις 6 Φεβρουαρίου, δηλαδή στο υψηλότερο επίπεδο από το φθινόπωρο του 2012. Ηταν η μέρα που ο κ. Φιγιόν είχε ανακοινώσει ότι θα παραμείνει υποψήφιος της Κεντροδεξιάς, αρνούμενος ότι είχε διασπαθίσει δημόσιο χρήμα, προσλαμβάνοντας εικονικά, όπως κατηγορείται, τη σύζυγό του και δυο τους παιδιά ως συνεργάτες του.

Παρόλο που η απόδοση των γαλλικών κρατικών ομολόγων παραμένει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, χάρη και στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, η αύξηση του spread αποτελεί τον βασικό δείκτη όπου αποτυπώνονται οι (εντεινόμενες) ανησυχίες των επενδυτών. Και τα μηνύματα δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά. Αντιθέτως.

Για την ιστορία, κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην περίπτωση των ιταλικών ομολόγων, αλλά εν προκειμένω, όλοι έχουν την προσοχή τους στραμμένη στα γαλλικά. Κι αυτό γιατί επίκεινται προεδρικές εκλογές και αν αρχές Μαίου (που διεξάγεται ο κρίσιμος δεύτερος γύρος τους) η Λεπέν κάνει τη μεγάλη – αρνητική – έκπληξη και κερδίσει, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για το τέλος της ενιαίας Ευρώπης.