Skip to main content

Οι Ευρωπαίοι μας ρίχνουν πάλι σε παγίδα στο Κυπριακό

Η ελληνική πλευρά προσέρχεται πάλι εντός λίγων ημερών στην Γενεύη για συζητήσεις, χωρίς να ικανοποιηθούν τα ελληνικά αιτήματα.

Ίσως, ρίχνοντας τα βέλη μόνον στον Ειδικό Σύμβουλο του ΓΓ του ΟΗΕ για το Κυπριακό, Εσπεν Μπαρθ Έιντε, επιτυγχάνουμε ήσσονα στόχο. Η επιβολή από τον ίδιο τον Γ.Γ. του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, να πραγματοποιηθεί η Γενεύη ΙΙ, δείχνει πως ο Έιντε εκτελεί εντολές, προς υλοποίηση του αγγλοαμερικανικού σχεδίου. Που δεν είναι άλλο, παρά τροποποιημένο επί το ελάχιστο το Σχέδιο Ανάν.

Η ελληνική πλευρά προσέρχεται πάλι εντός λίγων ημερών στην Γενεύη για συζητήσεις, όπως αποδέχθηκε ο Πρόεδρος της Κύπρου, χωρίς να ικανοποιηθούν τα ελληνικά αιτήματα, αποτυχία που επιχειρείται να διασκεδασθεί με γενικότητες στην κοινή δήλωση Αναστασιάδη - Ακιντζί, που διάβασε ο Γκουτέρες.

Ο αρχιεπίσκοπος, προειδοποίησε τον Ν. Αναστασιάδη, πριν αυτός αναχωρήσει για τη Νέα Υόρκη: «Αν συρθεί βιαίως στην Γενεύη, η αποτυχία θα είναι εκεί», εκτίμησε και συνέχισε λέγοντας: «Η θέση μου πάντοτε ήτο ότι δεν είναι εύκολο να φθάσουμε στην λύση. Γιατί η Τουρκία θέλει τα πάντα και ποτέ δεν πίστεψα ότι με τις συνομιλίες τις υπάρχουσες θα φτάσουμε σε λύση».

Και κατέληξε με την ελπίδα ότι ο Κύπριος Πρόεδρος δεν θα προχωρήσει να κάνει κάτι που εν γνώσει του αύριο θα καταρρεύσει, επειδή αν υπάρξει πρόχειρη λύση και αυτή καταρρεύσει, η ζημιά θα είναι μεγάλη και δεν θα έχει επιστροφή. Ο λαός δεν θα δεχτεί κάτι τέτοιο, γιατί ξέρει ότι δεν θα μπορεί να παραμείνει στην γη των πατέρων του και θα αναγκαστεί να φύγει, είπε (όπως τον ίδιο φόβο έχω εκφράσει πολλές φορές σ’ αυτήν στήλη).

Βεβαίως, όπως συνηθίζουν οι πολιτικοί, η ανακοίνωση της Κυπριακής Δημοκρατίας εκφράζει αισιοδοξία. Σύμφωνα με το ΚΥΠΕ (Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων) το αποτέλεσμα αφήνει ικανοποιημένη την ελληνοκυπριακή πλευρά, επειδή αναδείχθηκε πως ένα από τα σημαντικότερα θέματα είναι αυτό της ασφάλειας (σ.σ. όχι όμως το σημαντικότερο), από τη λύση του οποίου θα υπάρξει και η περαιτέρω πρόοδος. Προσέξτε όμως και την επόμενη φράση: «Η συζήτηση θα γίνεται παράλληλα, ωστόσο χωρίς να υπάρξει πρόοδος στην ασφάλεια δεν θα υπάρξει πρόοδος στα άλλα».

Υπενθυμίζω, ότι η ελληνική πλευρά είχε θέσει ως προϋπόθεση, ότι πρώτα θα υπάρξει πλήρης συμφωνία στην ασφάλεια και τις εγγυήτριες δυνάμεις, και ύστερα θα συζητηθούν όλα τα άλλα, αφού χωρίς συμφωνία στα σημαντικότερα θέματα, τι νόημα έχει να συζητηθούν τα υπόλοιπα; Φαίνεται πάντως, ότι πάλι ο Ν. Αναστασιάδης μεταθέτει την ευθύνη απόρριψης στον Ν. Κοτζιά, επειδή προβλέφθηκε και πενταμερής με Βρετανία, Τουρκία και Ελλάδα (την οποία θεωρώ απαράδεκτη, από την στιγμή που δεν αναγνωρίζουμε τον ρόλο εγγυητριών δυνάμεων).

Όπως παρατηρεί και ο Νίκος Μελέτης, στην liberal, η Κοινή Δήλωση, η οποία εκδόθηκε μετά την συνάντηση, αφήνει πολλά γκρίζα σημεία και δεν περιέχει κανένα απολύτως νέο στοιχείο, είτε ουσίας είτε διαδικασίας, που θα μπορούσε να δημιουργήσει αχτίδα αισιοδοξίας για την ανάγκη επανασύγκλησης της Διάσκεψης που θα έσπαγε το αδιέξοδο και θα οδηγούσε σε συνολική λύση του Κυπριακού. Εδώ είναι το πρώτο ερωτηματικό, επειδή αναφέρεται σε "ανάγκη επανασύγκλησης" και όχι σε επίλυση των εκκρεμοτήτων που διαπιστώθηκαν στην πρώτη Διάσκεψη της Γενεύης και η οποία εξ αυτού του λόγου οδηγήθηκε σε αποτυχία.

Έτσι, με λησμονηθείσα από τον Νίκο Αναστασιάδη την προϋπόθεση ότι για την σύγκληση της Διάσκεψης απαιτείται αρχικώς η "συμφωνία" και κατόπιν η "πρόοδος" στο κεφάλαιο Ασφάλεια/Εγγυήσεις, στην Κοινή Δήλωση δεν υπάρχει τέτοια προϋπόθεση πλέον, καθώς αναφέρεται απλώς ότι το κεφάλαιο αυτό είναι ζωτικής σημασίας για τις δυο κοινότητες. Η αναφορά σε "πρόοδο στο Κεφάλαιο αυτό" αφορά την επισήμανση ότι είναι «ουσιώδες στοιχείο για την επίτευξη συνολικής συμφωνίας..», και όχι για την Γενεύη ΙΙ.

Μένει τώρα να δούμε πόσο θα αντέξει ο Ν. Κοτζιάς στις πιέσεις των αγγλοαμερικανών και να παραμείνει σταθερός στην θέση που διατύπωσε τόσο η ελλαδική όσο και η κυπριακή κυβέρνηση. Ότι λύση του Κυπριακού με κατοχικό στρατό και εγγυήτριες δυνάμεις, δεν μπορεί να υπάρξει. Ίδωμεν.