Skip to main content

Οι Ευρωπαίοι κυνηγούν πράκτορες της ΜΙΤ, εμείς τους προστατεύουμε

Η Τουρκία έχει πολλά πλεονεκτήματα σε επίπεδο μυστικών υπηρεσιών έναντι της Ελλάδας, η οποία από την εποχή Σημίτη βάλθηκε να διαλύσει τις δικές της.

Οι ευρωπαϊκές χώρες, με πρώτη την Γερμανία, άρχισαν να δραστηριοποιούνται στην αντιμετώπιση των Τούρκων πρακτόρων, την ίδια στιγμή που στην Θράκη δρουν ανενόχλητοι, και απλώς καταγράφεται η δράση τους.

Ο διοικητής της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών - ΜΙΤ, Χακάν Φιντάν (απόστρατος αξιωματικός του Στρατού, που διορίστηκε το 2010 αρχηγός της ΜΙΤ), είχε από καιρού δημοσιοποιήσει τα σχέδιά του στον τουρκικό Τύπο. Οι δηλώσεις του μπορούν να συνοψισθούν σε μια φράση: «Θέλουμε να γίνουμε παγκόσμιοι παίκτες».

Το περίεργο είναι πως ανακοινώνοντας την πρόθεσή του για παγκόσμια ισχύ (!) ξεκίνησε με πολύ μετριοφροσύνη: «Επιτρέψτε μου να μην μιλήσω πομπωδώς», γρήγορα όμως θυμήθηκε πως εκπροσωπεί την υπό σύσταση νεοοθωμανική αυτοκρατορία και συνέχισε: «Αλλά θα είμαστε ένας παγκόσμιος παίκτης σε δύο ή τρία χρόνια. Έχουμε επαρκείς ανθρώπινους πόρους, την τεχνική υποδομή, την επιχειρησιακή ικανότητα και την εμπειρία να το πράξουμε».

Δεν επέτυχε την υλοποίηση των σχεδίων του σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά πρωτίστως στην Βαλκανική και δευτερευόντως στην Ευρώπη η δραστηριότητα της ΜΙΤ είναι πλέον εμφανής και καταγράφει επιτυχίες. Γι’ αυτό και η κινητοποίηση των Ευρωπαίων.

Η αλήθεια είναι πως η Τουρκία διαθέτει πολλά χρήματα για τις μυστικές υπηρεσίες, όχι μόνο διότι περιτριγυρίζεται από χώρες στις οποίες επιδεικνύει εχθρότητα, αλλά και διότι ο μεγάλος αριθμός εθνοτήτων (όχι μόνο των Κούρδων), αλλά και θρησκευμάτων (όπως φερ’ ειπείν οι Αλεβίτες) στο εσωτερικό της, την υποχρεώνει να βρίσκεται σε διαρκή ετοιμότητα για να διατηρήσει την ενότητά της.

Έχει, επομένως, κάθε λόγο να κάνει πράξη αυτά που βαρύγδουπα ανάγγειλε ο κ. Χακάν Φιντάν, να αυξήσει δηλαδή την περιφερειακή επιρροή της και μάλιστα τάχιστα, μια και τώρα έχασε και τη βοήθεια που της πρόσφερε η Μοσσάντ. Έχει πολλά πλεονεκτήματα επ’ αυτού έναντι της Ελλάδας, η οποία από την εποχή του Σημίτη βάλθηκε να διαλύσει τις μυστικές υπηρεσίες της.

Μπορώ να διαβεβαιώσω τους αναγνώστες, ότι επί εποχής του Γ. Παπανδρέου στο ΥΠΕΞ, το υπουργείο δεν λάμβανε καθόλου υπόψη τις πληροφορίες της Ε.Υ.Π., διότι «είχε δικά του κυκλώματα», προφανώς αυτά του Άλεξ Ρόντους. Το δε υπουργείο Εθνικής Άμυνας επί εποχής του Α. Τσοχατζόπουλου, ούτε καν διάβαζε τις αναφορές που έστελνε το Επιτελείο μας από το Στρατηγείο της Νάπολι, για τα γεγονότα που συνέβαιναν στη Σερβία. Αυτά, υπάρχουν πολλοί αναλυτές να τα επαληθεύσουν.

Αλλά και το γεγονός, ότι συνδικαλίζονται οι «πράκτορές» μας και μάλιστα κάθε χρόνο κάνουν και αποκριάτικο χορό (τους έφαγε η… μυστικότητα) δίνει ένα τόνο φαιδρότητας στις ελληνικές «μυστικές» (;) υπηρεσίες. Άσε, που κάθε λίγο και λιγάκι δημοσιεύονται καταστάσεις με πρόσωπα που συνεργάζονται με τις υπηρεσίες, ως μη όφειλε.

Ο Χακάν Φιντάν είχε πει με αυταρέσκεια: «Όταν μιλάμε στους ομολόγους μας στην περιοχή μας και αλλού, πάντα λέμε ότι η Τουρκία είναι το λαμπρό αστέρι σε αυτή την περιοχή. Σε περιφερειακό επίπεδο, βρισκόμαστε σε ένα καλό σημείο όσον αφορά την συλλογή πληροφοριών και την επεξεργασία». Παρά τα μεγάλα λόγια, φαίνεται ότι όσον αφορά τη νοτιοανατολική Ευρώπη (πλην Ισραήλ) έτσι πρέπει να έχουν τα πράγματα.

Να σημειωθεί ότι συναντήθηκε με τους δημοσιογράφους σε αίθουσα διακοσμημένη με παλιές συσκευές, που χρησιμοποιούσαν παλαιότερα οι μυστικές υπηρεσίες, εν είδει μουσείου. Έλειπαν τα σπίρτα και η βενζίνη για τα ελληνικά δάση.

Για την ιστορία, η ΜΙΤ (Milli İstihbarat Teşkilatı) ιδρύθηκε από τον Κεμάλ το 1826.

Είχε προηγηθεί το 1913 η σύσταση ενός ειδικού οργανισμού που απετέλεσε τη βάση της MIT. Το 1920 ιδρύθηκε η Κατασκοπεία της Στρατιωτικής Αστυνομίας, το 1921 δημιουργήθηκε το Συντονιστικό Διοικητικό Συμβούλιο που ήταν αρμόδιο για τις δραστηριότητες των υπηρεσιών πληροφοριών και μετά την απελευθέρωση από την εχθρική (ελληνική) κατοχή της Κωνσταντινούπολης, η δομή αυτή διαλύθηκε, ώσπου να ιδρυθεί η ΜΙΤ (για όσους ενδιαφέρονται υπάρχει σχετικό βιβλίο με λεπτομέρειες για τη δράση της ΜΙΤ, του κ. Μάνου Ηλιάδη).