του Σταύρου Καλαφάτη*
Η ομολογία Φλαμπουράρη, για την ανικανότητα και αδιαφορία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να εργαστεί μεθοδικά για την αξιοποίηση πόρων του πακέτου Γιουνκέρ, είναι άλλη μια απόδειξη πως ο πολύπαθος ιδιωτικός τομέας της Ελλάδας δεν έχει τίποτα να προσδοκά από τη πρώτη φορά Αριστερά, εκτός από δεινά!
Μάλιστα, την ώρα που ο πρωθυπουργός προσπαθεί - με επικοινωνιακού χαρακτήρα κινήσεις – να εμφανίσει ένα προφίλ φιλικό προς την ιδιωτική πρωτοβουλία και την επιχειρηματικότητα, στην πράξη αποδεικνύεται πως ο μόνος πραγματικός συμπαραστάτης για τον ελληνικό ιδιωτικό τομέα, είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Διότι σε πιέσεις των Ευρωπαίων Εταίρων και μόνον, θα οφείλεται η ενδεχόμενη ένεση ρευστότητας στην ελληνική αγορά από την απόδοση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τις ελληνικές επιχειρήσεις.
Η εκκαθάριση των οφειλών αυτών του Κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα, αποτελεί «εκκρεμότητα» της δεύτερης αξιολόγησης και όπως όλα δείχνουν –μετά και το euroworking group που δεν έδωσε πράσινο φως για την υποδόση των 800 εκατομμυρίων- εντάσσεται και στις προϋποθέσεις της 3ης Αξιολόγησης, που δεν ξεκινά με τους καλύτερους όρους.
Βλέπετε, τα τελευταία στοιχεία του ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών, δείχνουν ότι παρά την εκταμίευση της προηγούμενης υποδόσης που προοριζόταν ακριβώς για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, τα «φέσια» αυτά σε βάρος της ιδιωτικής οικονομίας, όχι μόνο δεν περιορίστηκαν, αλλά αυξήθηκαν κατά 343 εκατομμύρια ευρώ. Από αυτά η πλειοψηφία, περίπου 269 εκατομμύρια ευρώ, αφορά κυρίως σε έμμεσες επιστροφές φόρων.
Με απλά λόγια: Η αποστροφή της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για την παραγωγική ιδιωτική οικονομία δεν κρύβεται πίσω από επικοινωνιακά πυροτεχνήματα εσωτερικής κατανάλωσης. Δεν είναι μόνο η εχθρική αντιμετώπιση μεγάλων επενδύσεων όπως του Ελληνικού, της Fraport, ή του Ελληνικού Χρυσού, αλλά και η πλήρης αδιαφορία για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα στην πράξη, που καθιστά τον ΣΥΡΙΖΑ… τροχοπέδη για την πραγματική οικονομία.
Σε μια Ευρώπη που βρέχει χρήμα (ήδη υπάρχουν στοιχεία σημαντικής βελτίωσης του επενδυτικού κλίματος στην ΕΕ), η Ελλάδα κρατά ομπρέλα. Και πλέον αποδεικνύεται, ότι απέναντι σε μια αδιάφορη κυβέρνηση, η Ν.Δ. αποτελεί τη μόνη ελπίδα της επιχειρηματικότητας για το μέλλον, ενώ η πίεση των Ευρωπαίων Εταίρων προς την ελληνική κυβέρνηση, αποτελεί αυτή τη στιγμή το μόνο αποκούμπι του ιδιωτικού τομέα για ανάσα ρευστότητας.
* Ο Σταύρος Καλαφάτης είναι βουλευτής A' Θεσσαλονίκης και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Εντάξει»