Οι εκλογές -βουλευτικές στα Κατεχόμενα, προεδρικές στην Κύπρο- έδωσαν τα αποτελέσματά τους, και έρχεται η ώρα να επαναρχίσουν οι συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού, με τους διαπραγματευτές να γνωρίζουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση, αλλά κανείς να μη θέλει να χρεωθεί το διαζύγιο.
Είναι πάντως θετικό ότι επανεξελέγη ο Ν. Αναστασιάδης, όχι επειδή θεωρείται ικανός πολιτικός και μάλιστα με αντοχές στις βρετανικές πιέσεις, αλλά επειδή κανείς από τους αντιπάλους του δεν παρουσίασε ικανοποιητικά "άλλη λύση". Θα υπήρχε όμως μεγάλο πρόβλημα αν εκλεγόταν ο υποστηριζόμενος από το ΑΚΕΛ υποψήφιος, λόγω του ότι οι θέσεις του κομμουνιστικού κόμματος Κύπρου δεν διέφεραν και πολύ από αυτές που υποστήριζαν οι Τουρκοκύπριοι.
Μάλιστα, η αντιπολιτευτική τακτική κατά του Ν. Αναστασιάδη, τόσο κατά την διάρκεια των συζητήσεων στην Ελβετία, όσο και μετά, ήταν γιατί δεν… υποχωρούσε. Κι επειδή γνώριζαν ότι ο Ν. Αναστασιάδης στενοχώρησε Βρετανούς και Τούρκους επειδή στάθηκε εμπόδιο ο Ν. Κοτζιάς, εξαπέλυσαν έναν βρόμικο πόλεμο κατά του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, και δια του αριστερού Τύπου της Κύπρου, αλλά και φιλοβρετανικού της Ευρώπης, με δημοσιεύματα υποκινούμενα από τον άθλιο διαμεσολαβητή του ΟΗΕ, Νορβηγό Άιντε.
Πρέπει να αναφέρω την επισήμανση που έκανε ο Πρέσβης της Κίνας στην Κύπρο, Huang Xingyuan, σχετικά με το μέλλον των διαπραγματεύσεων: «Η θέση της Κίνας στο Κυπριακό είναι σταθερή και ξεκάθαρη. Υποστηρίζει σθεναρά την επίλυση του Κυπριακού στη βάση των σχετικών ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών με μια συνολική, δίκαιη και λογική λύση και υποστηρίζει όλες τις ειρηνικές προσπάθειες προς μια διευθέτηση», ανέφερε και πρόσθεσε ότι στις συζητήσεις πρέπει να λάβει μέρος και το Συμβούλιο Ασφαλείας.
Εδώ υπάρχουν δύο ζητήματα, στα οποία η ελλαδική πλευρά έχει αντίθετη γνώμη, τα οποία επισήμανα παλαιότερα, και στα οποία διαφωνώ. Πρώτον, ότι περιέργως ο Α. Τσίπρας διαφοροποιήθηκε από την πολιτική που ακολουθούσαμε επί τόσα χρόνια, διατυπώνοντας την άποψη ότι στις συζητήσεις θα ληφθεί ως βάση η Έκθεση του Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ. Η οποία όμως είναι παραπλήσια του Σχεδίου Ανάν, που προπαγάνδιζε ο Ν. Κοτζιάς, ενώ ο Κινέζος πρεσβευτής, κάνει λόγο για τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, τα οποία απαιτούν απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων.
Δεύτερον, ενώ το ζήτημα ήταν διεθνές, η ελλαδική και κυπριακή πλευρά, ουσιαστικά το κατέστησε τριμερές, με τις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις να έχουν τον κύριο λόγο. Έλειπε ο ΟΗΕ, έλειπε και η Ενωμένη Ευρώπη, την οποία ενδιαφέρει άμεσα το αποτέλεσμα των συζητήσεων, εφόσον δι’ αυτών μπορεί να μπει στην Ε.Ε. η Τουρκία από το παράθυρο. Επί των ανωτέρω, θα έχουμε πολλά να πούμε προσεχώς.
Υπάρχει όμως ένα θετικό στοιχείο στα κυπριακά δρώμενα, που εκπίζω να παραμείνει θετικό. Τα αποτελέσματα των ενεργειακών ερευνών στην Κυπριακή ΑΟΖ είναι υπέρ το δέον ενθαρρυντικά, τόσο ώστε να ανησυχήσουν οι Ισραηλινοί! Στα δημοσιεύματα του κυπριακού Τύπου για αποθέματα φυσικού αερίου περί τα 6-8 tcf στον στόχο Καλυψώ του τεμαχίου "6" της κυπριακής ΑΟΖ, αναφέρεται σε δημοσίευμα της η ισραηλινή εφημερίδα Globes, σημειώνοντας πως αν κάτι τέτοιο ευσταθεί τότε η Κύπρος θα μπορεί με μεγαλύτερη ευκολία να προχωρήσει στην πώληση του φυσικού της αερίου απ’ ό,τι το Ισραήλ.
Σύμφωνα με ισραηλινές πηγές της ενεργειακής βιομηχανίας, που επικαλείται η Globes, αν η Καλυψώ αποδειχθεί μια πραγματική ανακάλυψη, τα νέα δεν θα είναι καλά για το Ισραήλ. Όπως αναφέρεται, σε μια εποχή που δεν υπάρχουν ακόμα αρκετές συμβάσεις για το δεύτερο στάδιο ανάπτυξης του κοιτάσματος Λεβιάθαν και δεν είναι σαφές κατά πόσο θα υπάρξει υπογραφή των συμβάσεων εξαγωγής, η Κύπρος είναι πιθανό να γίνει ένας από τους κύριους παίκτες της αγοράς φυσικού αερίου.
Στο ρεπορτάζ διατυπώνεται το ερώτημα κατά πόσο το Ισραήλ που σκοπεύει να ξεκινήσει εξαγωγές φυσικού αερίου χρειάζεται διάσωση. Η απάντηση, αναφέρεται, είναι ναι. «Αν τα δημοσιεύματα αποδειχθούν αληθινά, η Κύπρος μπορεί να γίνει σημαντικός παίκτης στον τομέα του φυσικού αερίου και μπορεί να προσφέρει πιο ελκυστικές τιμές από το Ισραήλ, διότι το Ταμάρ πωλεί επί του παρόντος φυσικό αέριο σε σχετικά υψηλή τιμή $5,40 ανά BTU, κάτι που προκαλεί δημόσιες αντιπαραθέσεις. Επομένως, είναι απίθανο η τιμή των εξαγωγών να είναι χαμηλότερη από την τιμή για την εγχώρια αγορά, διότι αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει δημόσια οργή», αναφέρεται τέλος.
Εκεί που λέγαμε ότι θα προχωρήσουμε μαζί με το Ισραήλ, και ευελπιστούσαμε ότι συνήψαμε ισχυρή οικονομική συμμαχία, θα καταστούμε ανταγωνιστές; Θα δείξει ο χρόνος, και κατά πόσο θα επιδείξουν οι αρμόδιοι σε Ελλάδα και Κύπρο τα κατάλληλα ανακλαστικά.