Διήμερο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών του Ευάγγελου Βενιζέλου με τίτλο «Η Ελλάδα Μετά» ξεκινά σήμερα στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο Divani Caravel.
Στο συνέδριο μετέχουν προσωπικότητες από τον ακαδημαϊκό, πολιτικό, πολιτιστικό και επιχειρηματικό κόσμο, μεταξύ των οποίων, ο Στέλιος Ράμφος, η Μιράντα Ξαφά και ο Σταμάτης Φασουλής.
Σημειώνεται ότι πριν το συνέδριο προηγήθηκαν ανοιχτές συζητήσεις στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις της χώρας με στόχο, όπως αναφέρεται, ο Κύκλος Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση να συνθέσει προτάσεις που θα οδηγήσουν στην επάνοδο της χώρας στην κανονικότητα ως ισότιμου μέλους της ΕΕ, μετά τη δύσκολη εμπειρία της κρίσης και των μνημονίων.
Οπως αναφέρει η ανακοίνωση της διοργάνωσης:
«Για την Ελλάδα μετά. Μετά τη δύσκολη εμπειρία της κρίσης, των μνημονίων, της δημαγωγικής ψευδαίσθησης.
Τέσσερα μόλις χρόνια πριν την επέτειο των διακοσίων ετών από την Επανάσταση του 1821 και πέντε μόλις χρόνια πριν την επέτειο των εκατό ετών από τη Μικρασιατική καταστροφή, η Ελλάδα αναζητά ένα καθαρό πρόταγμα που να ενώνει το έθνος και να δίνει τον τόνο του μέλλοντος σε μια κουρασμένη, δύσπιστη και απαισιόδοξη κοινωνία που εμφανίζει μια διαστρωμάτωση πολύ διαφορετική από αυτή που υπήρχε μέχρι το 2009.
Ολα αυτά μέσα σε μια Ευρώπη που αναζητά ξανά τις προτεραιότητές της και τα σχήματα της πορείας της και μέσα σ´ ένα κόσμο που αναδεικνύει νέους μεγάλους παίκτες και νέους συσχετισμούς μέσα από εντάσεις, ανασφάλειες, απειλές, πολέμους και καταστροφές. Αλλά και μέσα από μια ραγδαία επιστημονική και τεχνολογική εξέλιξη που συνιστά την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση και μεταβάλλει το κυρίαρχο παράδειγμα.
Μετά την ελληνική εμπειρία των τελευταίων οκτώ ετών δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για ψέματα, δημαγωγίες και λαϊκισμούς, ούτε για κοινοτοπίες, γενικολογίες και στρογγυλέματα.
Υπάρχουν προφανείς και αυτονόητες αναπτυξιακές προτεραιότητες που υπαγορεύονται από τη γεωγραφία και την Ιστορία, τους φυσικούς πόρους και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, τις παγκόσμιες τεχνολογικές εξελίξεις, τη ζήτηση στη διεθνή αγορά, τις στρατηγικές επιλογές της ΕΕ στην προοπτική της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης, τις υστερήσεις που πρέπει να καλυφθούν.
Για να φτάσουμε όμως σε αυτά πρέπει να λύσουμε τα θεμελιώδη. Να διαμορφώσουμε τις πολιτικές, κοινωνικές και αξιακές προϋποθέσεις που επιτρέπουν στην Ελλάδα να υιοθετήσει το μεταρρυθμιστικό πρόταγμα και να ανακτήσει την ισότιμη και κανονική της θέση ως κράτος μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Να συμφωνήσουμε πως ένα άλλο κράτος/ πολλαπλασιαστής της εθνικής ανταγωνιστικότητας είναι εφικτό καθώς το θεσμικό ζήτημα είναι το πρώτο αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας (με κορυφαίο το θέμα της Δικαιοσύνης, περισσότερο και από το θέμα της δημόσιας διοίκησης). Να διασφαλίσουμε τις δημοσιονομικές, χρηματοπιστωτικές και χρηματοοικονομικές προϋποθέσεις που επί χρόνια λειτουργούν ως αντιαναπτυξιακό φρένο. Να εξετάσουμε πώς μπορεί να συντελεστεί η «επανάσταση του αυτονόητου» όταν όλοι συμφωνούν στις αναπτυξιακές ανάγκες και προτεραιότητες, αλλά λείπει συνεχώς κάτι που εμποδίζει το μετασχηματισμό των διαπιστώσεων σε πρακτικές πρωτοβουλίες. Να εστιάσουμε στο πεδίο της καινοτομίας και του διανοητικού κεφαλαίου, δηλαδή κυρίως της εκπαίδευσης, της έρευνας και του πολιτισμού με συγκεκριμένες απλές κατά προτίμηση, αλλά ριζικές κινήσεις.
Ολα αυτά μας οδηγούν στο κεντρικό ερώτημα αν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες μπορούν να ξαναονειρευθούν, εάν μπορεί να υπάρξει ένα νέο εθνικό αφήγημα διακόσια χρόνια μετά».