Skip to main content

Η εκλογή Μακρόν που ενώνει από αριστεριστές μέχρι νεοφιλελεύθερους

Κρατείστε μικρό καλάθι, για να μη απογοητεύσετε πάλι τον λαό, που σας πιστεύει, ότι με τον Μακρόν θα δει καλύτερες μέρες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζε τον αριστερό Μελανσόν για την προεδρία της Γαλλίας, η ΕΡΤ την Λεπέν, με την κουτοπονηριά του ΣΥΡΙΖΑ, ότι αν εκλεγόταν θα έκανε μπάχαλο την Ευρώπη (ίδια υποστήριξη και στον ακροδεξιό Βίλντερς της Ολλανδίας) και μόλις βγήκε ο Μακρόν, ο Τσίπρας του έστειλε τηλεγράφημα: «Ανάσα για τη Γαλλία και ολόκληρη την Ευρώπη. Είμαι βέβαιος ότι θα εργαστούμε μαζί στενά προκειμένου να αλλάξει πορεία η Ευρώπη».

Αν δεν με τρελάνουν οι ΣΥΡΙΖΑίοι, δεν θα τρελαθώ ποτέ. Αλλά, και όλα τα ελληνικά κόμματα -πλην ΚΚΕ και Χρυσής Αυγής- δήλωσαν έμπλεα ευτυχίας από τη νίκη του Μακρόν. Τόσο μεγάλη αγκαλιά έχει ο εκπρόσωπος του τραπεζικού συστήματος, ώστε να χωρά από τους αριστεριστές του ΣΥΡΙΖΑ ως τους νεοφιλελεύθερους της ΝΔ; Ενθουσιασμένοι δήλωσαν τόσο ο Ραβίνος του Παρισιού όσο και από το Μεγάλο Τέμενος του Παρισιού, που χαιρέτησαν τη νίκη Μακρόν. Κι αυτοί στην ίδια αγκαλιά.

Εκείνο που μένει να διευκρινιστεί είναι η αισιοδοξία του Τσίπρα, ότι ο ίδιος μαζί με τον Μακρόν θα εργαστούν στενά για να αλλάξει πορεία η Ευρώπη. Ο Τσίπρας δηλώνει κομμουνιστής, ο Μακρόν είναι εργαλείο των τραπεζιτών και πρώην υπάλληλος των Ρότσιλδ, μένει να πληροφορηθούμε, προς ποια πλευρά θα αλλάξει η Ευρώπη πορεία. Αλαλούμ.

Αν πέσει γραμμή από τους ισχυρούς, πάει περίπατο η λογική. Τον ίδιο ενθουσιασμό είδαμε και με την εκλογή του Ομπάμα, που βομβάρδισε και διέλυσε χώρες, σκότωσε χιλιάδες γυναικόπαιδα και οργάνωσε τους τζιχαντιστές. Τα ίδια και με την Χίλαρι Κλίντον, που άφησε να λιντσάρουν τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Λιβύη για να έχει πρόσχημα επέμβασης.

Να θυμηθώ και τον ενθουσιασμό για τον Σαρκοζί, επειδή μια προγονική ρίζα του βρισκόταν στην εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης; Που θεωρήθηκε τόσο σπουδαίος, ώστε ο απίστευτος πολιτικός Δημ. Αβραμόπουλος, για να κολακέψει τον Καραμανλή, είχε πει ότι «είναι ο Σαρκοζί της Ελλάδας».

Συνέλθετε λεβέντες. Κρατείστε μικρό καλάθι, για να μη απογοητεύσετε πάλι τον λαό, που σας πιστεύει, ότι με τον Μακρόν θα δει καλύτερες μέρες. Εργαλείο του συστήματος είναι, και όπως όλοι οι φυτεμένοι ηγέτες παντού, περιορισμένων δυνατοτήτων, τόσων όσων χρειάζονται για να εκτελούν εντολές.

Κι αν δε το πιστεύετε, θυμηθείτε τι ελπίδες είχε δημιουργήσει η απομάκρυνση του γιου της Μάργκαρετ από την εξουσία και η ανάληψη της κυβέρνησης από τον Σαμαρά, που τάχατες ήταν διαφορετικός. Τι αποδείχθηκε; Ίδιων πολιτικών δυνατοτήτων -δηλαδή, μηδαμινών- με μόνη τη διαφορά ότι ο ένας ακολουθούσε ατλαντική πορεία, και ο άλλος γερμανική. Το αποτέλεσμα όμως, το ίδιο.

Είναι δυνατόν, σοβαροί αναλυτές, να πιστεύουν ότι ο Μακρόν, και οποιοσδήποτε Μακρόν, μπορεί να κυβερνήσει έξω από την γραμμή που του χάραξαν τα αφεντικά; Το πίστευε κι ο Τσίπρας, αλλά κατέληξε ο μεγαλύτερος διώκτης της εργατιάς και των ηλικιωμένων. Όταν βλέπετε να εκτινάσσονται «ηγέτες» από το πουθενά (Τσίπρας, Ρέντσι, Μακρόν…), χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει κάποιος τους λόγους;

Πολύ γαλλοφωνία έπεσε σήμερα, αλλά παρασύρθηκα από το «Ελλάς - Γαλλία - Συμμαχία».