Λέει ο εκπρόσωπος του τουρκικού ΥΠΕΞ, για τις αντιφάσεις στην δικαστική κρίση των 8 Τούρκων αξιωματικών: «Έχουμε δυσκολία να κατανοήσουμε την απόφαση του Εφετείου Αθηνών που απέρριψε την έκδοση των πέντε αυτών ατόμων, ενώ αποδέχεται το αίτημά μας για την έκδοση τριών άλλων».
Για να κατανοήσει κι αυτός κι εμείς, ας περιμένουμε την απόφαση του Αρείου Πάγου, ή ακόμη και την οριστική του υπουργού Δικαιοσύνης. Για να καταλάβουμε κι εμείς αν είμαστε «βιλαέτι της οθωμανικής αυτοκρατορίας», ή έχουμε ένα πολιτικό σύστημα που αλλάζει σωβρακάκια μόλις αγριέψει ο Τούρκος.
Ο επαναστάτης, μηχανικός, μνημονιακός και σέξι Α. Τσίπρας, εδώ χρειάζεται να δείξει την μαγκιά του. Αλλά προτιμά τα εύκολα...
Ο Παπαδημητρίου, υπουργός μας επί της Οικονομίας, υποστηρίζει πως η μεγάλη φορολογία δεν είναι ανασταλτικός παράγοντας για προσέλκυση επενδυτών. Υπάρχουν περιπτώσεις, όπου πράγματι δεν απωθεί η μεγάλη φορολογία, όταν πρόκειται για προϊόντα μονοπωλιακού χαρακτήρα, ή όταν η χώρα στην οποία επενδύει του παρέχει άλλα πλεονεκτήματα, όπως φερ’ ειπείν οι σκανδιναβικές χώρες.
Θα επενδύσει σε χώρα με βαριά φορολογία, όταν θα αντιμετωπίσει μια δίκαιη συμφωνία, η οποία θα τηρηθεί, ότι δεν θα αλλάξει με κάθε αλλαγή κυβέρνησης ή και υπουργού, ότι δεν θα μπλέξει με άχρηστες γραφειοκρατικές διαδικασίες (για να δικαιολογείται και το πλήθος των κομματικών κηφήνων που διόριζαν στο Δημόσιο όλες οι κυβερνήσεις).
Και ακόμη, πώς θα επενδύσει όταν ο υπουργός θα αποφασίζει πόσους θα προσλαμβάνει και πόσους θα απολύει; Αυτά δεν τα έμαθε ο υπουργός όταν δίδασκε στο εβραϊκό ίδρυμα στις ΗΠΑ;
Φαίνεται ότι πράγματι θα πέσει σε λίγο το Χαλέπι στα χέρια του συριακού στρατού, και σε τούτο συνηγορεί το γεγονός ότι οι Αμερικανοί ζήτησαν από τους Ρώσους να βρεθεί τρόπος να εγκαταλείψουν οι πράκτορές τους την πόλη. Βρίσκονταν εκεί και βοηθούσαν τους "μετριοπαθείς" τζιχαντιστές [σφάζουν πιο γλυκά] της συριακής αντιπολίτευσης.
Θυμάστε την ιλαροτραγωδία που παρατηρήθηκε στη μεγάλη πυρκαγιά της Πελοποννήσου, όταν ο Καραμανλής έδινε τριχίλιαρα στους πληγέντες, χωρίς να απαιτεί πλήρη πιστοποιητικά, απλώς μια δήλωση, την οποία με ευκολία υπέγραφαν οι Ρομά, που μαζεύτηκαν εκεί από όλη την Ελλάδα, ως… πληγέντες;
Κάτι παρόμοιο διαπίστωσαν και οι Γάλλοι, σε μικρότερη κλίμακα. Ήδη προχθές δικάστηκε ένα ζευγάρι, που αποζημιώθηκε με 60.000 ευρώ, επειδή υποστήριξε πως ήταν μεταξύ των θυμάτων της τελευταίας βομβιστικής ενέργειας στο Παρίσι, αλλά διαπιστώθηκε πως βρισκόταν χιλιόμετρα μακριά. Έξη χρόνια φυλακή στον άνδρα, 30 μήνες στην γυναίκα [στην δική μας περίπτωση, άιντε να βρεις τους Ρομά].
Να πώς εμφανίζεται ο κοινωνικός αυτοματισμός. Αγρότες της Κρήτης εναντίον ναυτικών που απεργούν, και καταστρέφουν μεταξύ πολλών άλλων και τα αγροτικά προϊόντα που δεν μπορούν να μεταφερθούν στην Αθήνα εδώ και μια εβδομάδα.
Να θυμηθούμε πάλι ομηρικές λέξεις που γνωρίζουμε, αλλά δεν γνωρίζουμε ότι τις γνωρίζουμε:
Φρην είναι η λογική. Από αυτή τη λέξη προέρχονται το φρενοκομείο, ο φρενοβλαβής, ο εξωφρενικός, ο άφρων κ.τ.λ.
Δόρπος, λεγόταν ο δείπνος, σήμερα η λέξη είναι επιδόρπιο.
Λώπος είναι στον Όμηρο το ένδυμα. Τώρα αυτόν που μας έκλεψε (μας βούτηξε το πορτοφόλι από το σακάκι) τον λέμε λωποδύτη.
Ύλη ονόμαζαν ένα τόπο με δένδρα, εμείς λέμε υλοτόμος.
Άρουρα ήταν το χωράφι, όλοι ξέρουμε την άρωση, τον αρουραίο.