Για τον Ντόναλντ Τραμπ ό,τι κι αν πει κανείς είναι λίγο. Ελάχιστο. Επικίνδυνος, γραφικός, επιπόλαιος, με λίγα λόγια, τραγικός. Ωστόσο, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει κάτι που μόνο οι αριθμοί μπορούν να καταδείξουν: Αποδεικνύεται εξαιρετικά χρήσιμος για όσους έχουν ως δουλειά τους ένα πράγμα, να βγάζουν λεφτά. Απόδειξη;
Το γεγονός ότι επί των ημερών του ο βασικός δείκτης της Γουόλ Στριτ έσπασε, προς τα πάνω, το όριο των 25.000 μονάδων βάσης, έχοντας ξεκινήσει μια τρελή κούρσα ανόδου από πέρυσι, είναι αδιαμφισβήτητο. Οι money makers έχουν στήσει πάρτι, που παρά τις περί του αντιθέτου προβλέψεις, δεν λέει να τελειώσει, με τίποτα. Και μπορεί όλοι να επιτίθενται στον ένοικο του Λευκού Οίκου, ωστόσο στους πύργους που περιτριγυρίζουν τον ταύρο της αμερικανικής κεφαλαιαγοράς δεν θέλουν να ακούν ούτε κουβέντα για τον Ντόναλντ.
Η κίνηση του να προχωρήσει στις μεγάλες φορολογικές περικοπές των υψηλών εισοδημάτων (από τις οποίες μόνο η οικογένεια του υπολογίζεται ότι κέρδισε περί τα 11 εκατ δολάρια), λειτούργησε περίπου ως το κερασάκι στην τούρτα. Όμως, όσοι παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στην πρωτεύουσα του χρήματος, στη Νέα Υόρκη, μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι Κόεν, Μανούτσιν και Ρος κάνουν «καταπληκτική δουλειά». Και οι τρεις πρώην τραπεζίτες και fund managers ξέρουν πολύ καλά τι συμφέρει και τι δεν συμφέρει τον ναό του καπιταλισμού. Και αναλόγως αποφασίζουν και συμπεριφέρονται.
Τώρα, το γεγονός ότι την ίδια ώρα περίπου το ένα τρίτο των παιδιών στις ΗΠΑ δεν έχουν πλέον υγειονομική κάλυψη δεν φαίνεται να τους ενδιαφέρει και τόσο. Ωρες – ώρες, αυτό που σκέφτεται κανείς είναι πως ο συγκεκριμένος πρόεδρος εξελέγη γι' αυτόν τον λόγο αποκλειστικά: να κάνει τους πλούσιους, πλουσιότερους. Το τι θα γίνει με τους υπόλοιπους – ημών συμπεριλαμβανομένων – δεν φαίνεται να ενδιαφέρει αυτούς που χαράσσουν την πολιτική στην Αμερική σήμερα.
Η περίπτωση με το κλίμα, είναι ενδεικτική, όμως δεν είναι η μοναδική. Δυστυχώς...