Η ιστορία έχει ως εξής: Βάζουμε υψηλούς στόχους, άλλωστε δεν χάνουμε και τίποτα. Τους αποτυπώνουμε σε ένα επίσημο χαρτί, κατά προτίμηση στον προϋπολογισμό του κράτους. Αφήνουμε τους πάντες ικανοποιημένους και κυρίως τους δανειστές, που θέλουν να βλέπουν νούμερα (κυριολεκτικά και μεταφορικά) ευθυγραμμισμένα με τα θέλω τους. Κι όταν έρθει η ώρα και η εξίσωση (μαζί με τα νούμερα) δεν βγαίνουν, τότε καταφεύγουμε στην εύκολη λύση: παίρνουμε μέτρα.
Αυτό το έργο έχει παιχτεί εκατοντάδες φορές, από την ώρα που η χώρα μπήκε στα μνημόνια. Και το σκεφτήκαμε ξανά πολύ πρόσφατα, όταν η κυβέρνηση μεγαλοπρεπώς κατέθεσε το προσχέδιο του προϋπολογισμού, έμπλεη ενθουσιασμού και σίγουρη ότι θα τα καταφέρει. Όπως τόσες και τόσες φορές έχει γίνει και στο παρελθόν, με τους ίδιους ή με διαφορετικούς πρωταγωνιστές.
Γιατί οι υπουργοί Οικονομικών έρχονται και παρέρχονται, οι (κακές) συνήθειες όμως μένουν ίδιες.
Part B
Να σας περιγράψουμε τώρα το δεύτερο μέρος αυτής της φαρσοκωμωδίας, που αρχικά ξεκίνησε ως θρίλερ, αλλά στην πορεία εκφυλίστηκε, όπως τόσα και τόσα άλλα πράγματα στην εποχή των μνημονίων. Λοιπόν, αφού κατατεθεί και το τελικό κείμενο του προϋπολογισμού και ψηφισθεί εκεί γύρω στο Δεκέμβριο, στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2018 θα διαπιστωθεί από το υπουργείο «υστέρηση».
Ήδη, όμως από τις αρχές Φεβρουαρίου, τα Μέσα θα γράφουμε για «πίεση από την πλευρά των δανειστών», για «να κλείσει η τρύπα». Οι επικεφαλής των ελεγκτών που θα είναι στη χώρα μας ακόμα (αφού η τρίτη αξιολόγηση δεν πρόκειται να κλείσει ούτε τον Νοέμβριο, ούτε τον Δεκέμβριο και πολύ φοβόμαστε ούτε τον Ιανουάριο) θα αφήνουν αιχμές, στο οικονομικό επιτελείο θα συσκέπτονται, στο Μέγαρο Μαξίμου θα δηλώνουν έτοιμοι για την «καθαρή έξοδο» και στο Γενικό Λογιστήριο θα διαρρέουν τα πρώτα πρόσθετα μέτρα «για να βγει η χρονιά».
Τα μέτρα θα ανακοινωθούν εκεί γύρω στις αρχές Απριλίου, για να στηριχθεί το «κρίσιμο» δεύτερο τρίμηνο, καθώς τότε κλείνει και το πρώτο εξάμηνο, που θα συμπίπτει και το κλείσιμο των stress tests των τραπεζών. Κι εκεί πάνω στα κλεισίματα θα αρχίσουμε να πληρώνουμε τους νέους φόρους...