Σύνηθες είναι να ακούγεται ο όρος «από ανατολάς κίνδυνος», υπονοώντας την επιβουλή της Τουρκίας κατά της εθνικής μας κυριαρχίας. Πρόκειται για την μισή αλήθεια, επειδή η Τουρκία -εκτός από την Πέμπτη Φάλαγγα που διατηρεί στο εσωτερικό της χώρας μας και τις τακτικές επιθετικές ενέργειες αμφισβήτησης του ελληνικού χώρου στο Αιγαίο- ήδη μας κυκλώνει και από βορρά.
Προχθές έγινε η θεμελίωση του μεγαλύτερου τεμένους στην Αλβανία, για το οποίο η Τουρκία διέθεσε 30 εκατ. ευρώ. Αντιπαρέρχομαι το γεγονός ότι πάρα πολλοί μέχρι πρό τινος άθρησκοι Αλβανοί μετεβλήθησαν σε φανατικούς μουσουλμάνους και βεβαίως σουνίτες, κατ’ επιθυμία όχι μόνο του κ. Ερντογάν, αλλά και των Ουαχαμπιτών που με το χρήμα της Σαουδικής Αραβίας δραστηριοποιούνται στα Βαλκάνια.
Μάλιστα δε, συμφώνως προς επίσημη αμερικανική έκθεση, οι περιοχές των Βαλκανίων που κατοικούνται από Αλβανούς (Αλβανία, Κοσσυφοπέδιο, Τέτοβο των Σκοπίων και Πρέσεβο με Σαντζάκ της Σερβίας) αποτελούν σφηκοφωλιές τζιχαντιστών, οι οποίοι στρατολογούνται από τους ιμάμηδες στα τεμένη -όπως αυτό που θα αποκτήσει συντόμως η Αθήνα- και μετατρέπονται σε «μαχητές» του Ισλαμικού Κράτους.
Ο κ. Ερντογάν επανέλαβε τον ισχυρισμό, που προκάλεσε προ δύο ετών πληθώρα αντιδράσεων στους πνευματικούς κύκλους της Αλβανίας και του Κοσσυφοπεδίου, χωρίς κάποιο αντίκρυσμα. Ότι, όπως είπε, Η «κοινή κληρονομιά Τούρκων και Αλβανών είναι η Οθωμανική Αυτοκρατορία». Η αλήθεια είναι ότι πράγματι οι Τουρκαλβανοί ήσαν αυτοί -ως οι αγριότεροι πολεμιστές- στους οποίους ανέθεταν οι Σουλτάνοι να καταστείλουν τα επαναστατικά κινήματα των Ελλήνων. Όμως, πλην των πολεμιστών στο πλευρό του Σουλτάνου, οι άλλοι Αλβανοί ήσαν υποτελείς - γκιαούρηδες.
Να επαναφέρω από παλαιό δημοσίευμα της στήλης, ότι στην Αλβανία δραστηριοποιούνται περί τις 300 τουρκικές εταιρείες σε διάφορους τομείς, γι’ αυτό και ο κ. Ερντογάν συνοδευόταν από 120 Τούρκους επιχειρηματίες. «Οι Τούρκοι επενδυτές που με συνοδεύουν είναι πρόθυμοι να επενδύσουν στην Αλβανία», είπε, υπενθυμίζοντας πως η Τουρκία έχει ήδη επενδύσει στην Αλβανία 2,7 δισ. δολ. Φεύγοντας, υποσχέθηκε ότι η Τουρκία θα χρηματοδοτήσει την ανέγερση της νέας Βουλής και την ανακαίνιση του κάστρου του Αργυροκάστρου.
Αυτήν την επιθετική πολιτική την συνηθίζει ο κ. Ερντογάν, επισκεπτόμενος τα Βαλκάνια. Προ καιρού είχε δηλώσει: «Όποιος τολμήσει να αγγίξει τους μουσουλμάνους της Βοσνίας θα βρει απέναντί του εκατό εκατομμύρια Τούρκους της Τουρκίας…». Και πρόσθεσε ότι θα στείλει πολεμικά πλοία να ναυλοχήσουν σ’ ένα λιμανάκι της Βοσνίας, στη θάλασσα της Αδριατικής! Δημιούργησε διπλωματικό επεισόδιο με την Σερβία, αλλά αυτό φυσικά δεν τον ενόχλησε.
Άλλη φορά πάλι, ευρισκόμενος στην Πρίστινα για τα εγκαίνια του αεροδρομίου, σε μια προκλητική ομιλία του διακήρυξε, ότι το «Κόσοβο είναι Τουρκία και η Τουρκία Κόσοβο». Οι Αλβανοί τότε -όπως είχε γράψει ο Σταύρος Τζίμας στην Καθημερινή- έσπευσαν να αποδοκιμάσουν τις «επιθέσεις αγάπης» του κ. Ερντογάν διαμηνύοντας ότι είναι ξεχωριστό έθνος που πολέμησε εναντίον των Οθωμανών κατακτητών τους, ενώ και οι Σέρβοι διαμαρτυρήθηκαν και έβαλαν στην κατάψυξη τις σχέσεις με την Άγκυρα, που μεθοδικά καταβάλλονταν προσπάθειες και από τις δυο πλευρές να αναθερμανθούν μετά τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία.
Η αποτυχημένη πολιτική του κ. Νταβούτογλου στις μουσουλμανικές χώρες, φέρνει την Τουρκία στα Βαλκάνια, όπου το έδαφος είναι πρόσφορο, με τις κυβερνήσεις των βαλκανικών χωρών να αντιδρούν ασθενικά (το βλέπουμε άλλωστε αυτό με τις ελληνικές κυβερνήσεις).
Αλλά και στην Σερβία θέλει να αποκτήσει τον έλεγχο, και πριν από λίγο καιρό, η Άγκυρα παρενέβη στη διαμάχη μεταξύ των δυο πανίσχυρων μουφτήδων, έναν που πρόσκειται στο Βελιγράδι και τον άλλον στο Σεράγεβο, στον μουσουλμανικό θύλακο του Σαντζάκ στη Σερβία, ιδιαίτερα ευαίσθητο στις εθνοτικές αλλά και πολιτικές ισορροπίες.
Βεβαίως, η πολιτική αυτή της Τουρκίας δεν βρίσκει την αναμενόμενη ανταπόκριση, επειδή δεν είναι μόνον αυτή που επηρεάζει τους μουσουλμάνους. Το Κατάρ με την Σαουδική Αραβία έχουν επίσης μεγάλη επιρροή. Όπως και να έχει όμως, χρόνο με τον χρόνο τα πράγματα θα δυσκολεύουν. Ήδη στην Βουλγαρία, το τουρκικό κόμμα συγκυβερνά κατά μεγάλα χρονικά διαστήματα μετά την πτώση του κομμουνισμού.
Ο Μακεδών