Η σχέση του επιχειρηματικού κόσμου της Θεσσαλονίκης με τη Διεθνή Έκθεση υπήρξε για δεκαετίες πολύ στενή, καθώς η ΔΕΘ του φθινοπώρου –αρχικά η διοργάνωση γινόταν τον Οκτώβριο- ήταν για δεκαετίες το σημαντικότερο οικονομικό και κοινωνικό γεγονός της πόλης.
Το ενδιαφέρον του ΕΒΕΘ για την ΔΕΘ πιστοποιείται ανάγλυφα στην έκδοση για τα πρώτα 100 χρόνια της δράσης του Επιμελητηρίου. Σήμερα δεν μπορούμε να διανοηθούμε την πορεία της ΔΕΘ ανεξάρτητα από την επιχειρηματική κοινότητα της Θεσσαλονίκης και ειδικά από το ΕΒΕΘ, που εξακολουθεί να στηρίζει αποτελεσματικά το θεσμό. Δεν ήταν όμως όλα εύκολα, ούτε ειδυλλιακά από την αρχή.
Στους 18 μήνες που ακολούθησαν από τη διατύπωση την άνοιξη του 1925 της πρότασης του Νικολάου Γερμανού για τη διοργάνωση στη Θεσσαλονίκη «Διεθνούς Πανηγύρεως» - όπως ήταν η πρώτη ορολογία που χρησιμοποιήθηκε-, μέχρι την πρώτη Έκθεση το φθινόπωρο του 1926 μεσολάβησαν πολλές συζητήσεις και έντονος προβληματισμός ανάμεσα στα μέλη του ΕΒΕΘ. Υπήρξαν μέχρι και αρνήσεις, αλλά και απαισιόδοξες εκτιμήσεις για την τύχη του εγχειρήματος. Άλλωστε, έτσι δε γίνεται πάντα όταν κάτι καινούριο ξεκινάει; Στο τέλος όλα αυτά αποδείχθηκαν εκ του αποτελέσματος γόνιμα, αφού το ΕΒΕΘ συμμετείχε στην πρώτη οργανωτική επιτροπή με δύο μέλη.
Από την Άνοιξη του 1925 –στην ουσία από την στιγμή της διατύπωσης της πρότασης Γερμανού- στις συζητήσεις για την Έκθεση στη Θεσσαλονίκη είχε εκφραστεί η άποψη ότι η επιτυχία της εξαρτάται από τη συνδρομή και τη συμμετοχή του Επιμελητηρίου, το οποίο έπρεπε να έχει άποψη για τον χρόνο και το χώρο της διοργάνωσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι από νωρίς εκλήθη στο ΔΣ του ΕΒΕΘ ο Ν. Γερμανός, ο οποίος ανέλυσε «όλα τα μέτρα που ελήφθησαν, ώστε η Έκθεση να επιτύχει, ενώ εμφανίστηκε βέβαιος ότι η έκθεση «ασφαλώς και θα έχει επωφελή αντίκτυπο επί του εμπορίου και της βιομηχανίας της Θεσσαλονίκης». Κατόπιν το λόγο πήραν οι σύμβουλοι του ΕΒΕΘ, οι οποίοι διατύπωσαν τρεις διαφορετικές απόψεις. Ότι από εμπορικής απόψεως θα υπάρξει ωφέλεια από την Έκθεση. Ότι η ωφέλεια θα είναι και για το εμπόριο και για τη βιομηχανία. Αλλά και ότι η βιομηχανία της Μακεδονίας, αν δεν έχει να ζημιωθεί από την Έκθεση, πάντως δεν θα ωφεληθεί «ουδέ επ’ ελάχιστον».
Η επιφυλακτικότητα των μελών της διοίκησης του ΕΒΕΘ έναντι της νέας πρωτοβουλίας πιστοποιείται επισήμως το Οκτώβριο του 1925, όταν το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας με έγγραφο του ζητά από το ΕΒΕΘ να ορίσει δύο εκπροσώπους του στην Οργανωτική Επιτροπή της Εκθέσεως, που ήταν προγραμματισμένη για ον Οκτώβριο του 1926, αλλά η ψηφοφορία καταλήγει αρνητική.
Διεθνής η βαλκανική;
Τον Δεκέμβριο του 1925 το ζήτημα της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης επανέρχεται στην ατζέντα του ΕΒΕΘ. Στο ΔΣ της 17ης του μηνός αρχίζει ευρεία συζήτηση για τη Διεθνή Έκθεση, που πρόκειται να διοργανωθεί και –σύμφωνα με τα πρακτικά- «διεξάγεται μακροτάτη συζήτησις αρκετά ζωηρά περί του αν θα ωφελήση τον τόπον ή θα βλάψη η διοργάνωσις εν Θεσσαλονίκη Διεθνούς Εκθέσεως».
Αρκετοί βιομήχανοι αναπτύσσουν τη γνώμη ότι θα ήταν πιο σκόπιμο να διοργανωθεί Βαλκανική Έκθεση στη Θεσσαλονίκη, επειδή η επιτυχία μιας τέτοιας Έκθεσης θα ήταν δυνατόν να θεωρηθεί εξασφαλισμένη και οι ωφέλειές της θα ήταν μάλλον θετικές, παρά να διεξαχθεί Διεθνής, της οποίας η επιτυχία θα ήταν αμφίβολη, χωρίς εξάλλου να ωφελήσει και την εγχώρια βιομηχανία. Αντίθετα ορισμένοι έμποροι, λαμβάνοντας τον λόγο αντικρούουν τους προλαλήσαντες και αναπτύσσουν επιχειρήματα υπέρ της διοργανώσεως Διεθνούς Εκθέσεως στη Θεσσαλονίκη. Η συζήτηση γενικεύεται, και μεταξύ των αντιπαρατιθεμένων μελών ανταλλάσσονται ζωηρές φράσεις, μεταξύ αυτών που υποστηρίζουν τη διοργάνωση Διεθνούς Εκθέσεως και εκείνων Διαβαλκανικής Εκθέσεως.
Κατά τη συζήτηση αναφύεται το ζήτημα, κατά πόσον η απόφαση πρέπει να ληφθεί με μυστική ή φανερή ψηφοφορία. Τελικά από τη μυστική ψηφοφορία δεν υπάρχει λύση, αφού το αποτέλεσμα είναι ισοψηφία. Το ζήτημα λύνει ο Γενικός Διοικητής Μακεδονίας, ο οποίος στη συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΒΕΘ της 14ης Ιανουαρίου 1926 αποστέλλει έγγραφο με το οποίο αποφαίνεται ότι η Έκθεση που θα διοργανωθεί στη Θεσσαλονίκη πρέπει να έχει διεθνή χαρακτήρα και επαναφέρει το αίτημα για τον ορισμό δύο εκπροσώπων του Επιμελητηρίου στην Οργανωτική Επιτροπή της
Έκθεσης, κάτι που συνέβη.
Από τότε μέχρι σήμερα η σχέση του ΕΒΕΘ με την Έκθεση είναι στενή, καθώς όπως αποδείχθηκε και το Επιμελητήριο διαχρονικά έχει συμβάλλει στην επιτυχία και την ανάπτυξη του θεσμού, αλλά και η Έκθεση λειτουργεί υπέρ της οικονομίας της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής.