Skip to main content

Επιτέλους ισόρροπη περιβαλλοντική ανάπτυξη

Όσο το περιβάλλον και η καταπάτησή του είναι στοχευμένη στην άγρα ψήφων, στο εύκολο κέρδος και στην λογική θα έρθει κάποιος που θα μας δώσει συγχωροχάρτι, δε θα υπάρχει ισόρροπη ανάπτυξη.
Όταν μου ζητήθηκε να συνεργαστώ με μια ηλεκτρονική εφημερίδα, δέχτηκα ευχαρίστως να είμαι και εγώ κάποιος που θα συμβάλει στην πρώτη προσπάθεια για κάτι αντίστοιχο, που γίνεται στην Θεσσαλονίκη και θα διαδίδει άμεσα προβλήματα της περιοχής μας, συμβαδίζοντας σ’ αυτό με την νέα τεχνολογία.

Πέρασε πια το καλοκαίρι, η εποχή που μας φέρνει πλησιέστερα στην φύση αλλά συνάμα μας προβληματίζει με όσα αλόγιστα έχουμε καταστρέψει στο περιβάλλον που ζούμε. Θα πει κανένας ότι μεσούσης της οικονομικής κρίσης που διαβιώνουμε, είναι λίγο άκομψο να μιλάμε αυτήν την στιγμή, για την αντιμετώπιση του φυσικού περιβάλλοντος στο πλαίσιο της όποιας…. αναπτυξιακής διαδικασίας.

Είναι όμως ο καιρός να μιλήσουμε για όσα όλα τα προηγούμενα χρόνια επισκίαζαν οι άκρατες πτυχές της ανισσόροπης ανάπτυξης που ακολουθήσαμε, φτάνοντας στην «φούσκα» της οικονομίας και στην «καταστροφή» του περιβάλλοντος. Άλλωστε η διάχυση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων και εγκαταστάσεων, αλλά και των συνεπειών ή παραγώγων των δραστηριοτήτων, έφτασε ήδη σε πλανητική κλίμακα και έφερε την σοβαρή περιβαλλοντική κρίση.

Είναι η ώρα αυτή τη στιγμή, που σχεδιάζουμε την ανάπτυξη στον πλανήτη μας για να έρθει η ανάκαμψη απ’ την κρίση, η "βιώσιμη ανάπτυξη", η εξάντληση φυσικών πόρων, η αλλοίωση ή καταστροφή εκτεταμένων περιοχών παγκόσμιας σημασίας από οικοσυστημική άποψη (Αμαζόνιος), η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η "τρύπα του όζοντος", η "οικολογία" και η προστασία των "οικοσυστημάτων", να αποτελούν τα κεντρικά θέματα της επικαιρότητας και να ανήκουν στα συνήθη θέματα των ΜΜΕ. Τέλος να μην αποτελούν μόνο «πιασάρικο» αντικείμενο προγραμμάτων και διακηρύξεων για «πράσινη ανάπτυξη»,  πολιτικών κομμάτων, κυβερνητικών ή μη κυβερνητικών οργανώσεων, αλλά να γίνουν πράξη και βίωμα της καθημερινότητάς τους.

Κλασσικό παράδειγμα του διαμορφωμένου από τον άνθρωπο περιβάλλοντος είναι η πόλη. Τα προβλήματα στο εσωτερικό των πόλεων είναι πολυδιάστατα,  περισσότερο τεχνικού χαρακτήρα συνδεόμενα με την ανεπάρκεια ή βαθμιαία γήρανση και απαξίωση του κτιριακού αποθέματος ή των υποδομών των δικτύου αλλά και την οικιστική ανάπτυξη που στηρίχθηκε στην χώρα μας ιδιαίτερα μόνο στην καταπάτηση κανόνων, λογικών και συστημάτων, που εδώ και χρόνια καταναλώνονται στην νομιμοποίηση ή καλύτερα στην άρση κατεδάφισης όλων των μικρών ή μεγάλων αυθαιρεσιών.

Ένα είναι σίγουρο, όσο το περιβάλλον που ζούμε και η καταπάτησή του είναι στοχευμένη στην άγρα ψήφων, στο εύκολο κέρδος και στην λογική θα έρθει κάποιος που σε λίγα χρόνια θα μας δώσει συγχωροχάρτι ούτε ισόρροπη ανάπτυξη θα υπάρξει αλλά ούτε και τα παιδιά μας θα ζούνε στο περιβάλλον που όλοι θέλουμε αλλά καταπατούμε σε κάθε μας δραστηριότητα και υποβαθμίζουμε σε όλες τις καθημερινές μας συναλλαγές.