Skip to main content

Επικοινωνιακά και μόνο τα «κέρδη» του Ερντογάν στη Ρωσία

Η Ρωσία όχι μόνο απορρίπτει το επιχείρημα της Τουρκίας ότι οι Κούρδοι της Συρίας είναι τρομοκράτες, αλλά θα συνεχίζει να τους εξοπλίζει με ρωσικά όπλα

Ούτε ο ελεχγόμενος Τύπος στην Τουρκία μπόρεσε να κρύψει τις μεγάλες διαφορές που έχουν προκύψει κατά το τελευταίο διάστημα, μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας. Ιδίως, ως προς το Κουρδικό ζήτημα, το υπ’ αριθ. ένα που απασχολεί σήμερα την Τουρκία, η διαφορά είναι αγεφύρωτη.

Κατά το CNNTük -και όχι μόνο- η Ρωσία όχι μόνο απορρίπτει το επιχείρημα της Τουρκίας ότι οι Κούρδοι της Συρίας είναι τρομοκράτες, αλλά ο Πούτιν τόνισε ότι θα συνεχίσει να τους στηρίζει και μάλιστα να τους προμηθεύει ρωσικά οπλικά συστήματα. Και δεν είναι μόνον αυτό. Αλλά η ρωσική πλευρά εκδήλωσε την δυσαρέσκεια της για την ταχύτατη τοποθέτηση της Άγκυρας ότι ο Άσαντ είναι αυτός που βομβάρδισε με χημικά την συριακή αντιπολίτευση, συμφωνώντας αμέσως με τις ΗΠΑ, χωρίς να αναμένει έρευνα από ανεξάρτητους διαμεσολαβητές.

Βεβαίως, η Ρωσία έχει μεγάλο ενδιαφέρον να κλειστούν συμφωνίες στον εμπορικό τομέα, ιδίως στα ενεργειακά και αυτό είναι που τόνισε ιδιαιτέρως ο Πούτιν. Πρώτα στην λίστα των ενδιαφερόντων είναι ο πυρηνικός σταθμός του Ακούγιου και ο αγωγός Turkish Stream, ιδίως το δεύτερο τμήμα του που θα έχει κατεύθυνση προς την Ευρώπη. Στους άλλους τομείς δεν ανακοινώθηκε κάποια διαφοροποίηση, παραμένοντας το μερικό ρωσικό εμπάργκο στα τουρκικά αγροτικά προϊόντα.

Εκεί που παίχθηκε επικοινωνιακό παιχνίδι και από τις δύο πλευρές, είναι η υποτιθέμενη αγορά από την Τουρκία ρωσικών οπλικών συστημάτων. Η Τουρκία αρέσκεται σ’ αυτό το παιχνίδι -επί χρόνια κράτησε η δήθεν αγορά από τους Κινέζους- επειδή υποτίθεται ότι εκβιάζει τις ΗΠΑ, γνωστού όντος πως ούτε θα της επιτραπεί να αγοράσει από τους Ρώσους, αλλά ούτε και οι Ρώσοι μπορούν να δώσουν κωδικούς στα εξελιγμένα οπλικά συστήματα σε χώρα του ΝΑΤΟ.

Μάλιστα, ο τουρκικός Τύπος σημειώνει την παρουσία της «Rosoboronexport» στην Διεθνή Έκθεση Αμυντικής Βιομηχανίας IDEF’ 17, στην Κωνσταντινούπολη, σύμφωνα με πληροφορίες που έδωσε ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, και δημοσιεύει δήλωση του γενικού διευθυντή της «Rosoboronexport», Αλεξάντερ Μιχέγιεφ: «Η Τουρκία είναι ένας από τους μεγαλύτερους συνεργάτες της "Rosoboronexport". Διατηρούμε επαφές με μια σειρά προοπτικών στρατιωτικής τεχνικής συνεργασίας με έργο που θα εξυπηρετήσει τα αμοιβαία συμφέροντα των δύο χωρών».

Από τουρκικής πλευράς ανακοινώνεται  πως υπάρχει ενδιαφέρον, εκτός από το σύστημα S-400 Triumph, το οποίο επί καιρό διαπραγματεύεται μεταξύ των δύο χωρών και το ρωσικό πυραυλικό αμυντικό σύστημα TOR-M2KM, το αντιαεροπορικό PANTSIR-S1, και συστήματα Αεροπορικής Άμυνας, συμπεριλαμβανομένων του IgLA-S, φορητού αντιαεροπορικού συστήματος, επίσης στο ενδιαφέρον της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας είναι το MiG-29M2.

Μπορεί στο Σότσι να συζητήθηκαν αυτά τα θέματα, αλλά η απουσία τους από τις ανακοινώσεις δείχνουν ότι οι συνομιλίες δεν έχουν σημειώσει ιδιαίτερη πρόοδο. Τους λόγους για τους οποίους δεν μπορούν να σημειώσουν πρόοδο αναφέρει το έγκυρο Defence-point, σχολιάζοντας όσα διέρρευσαν στο ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο TASS.

Ο ένας λόγος είναι η έκταση της μεταφοράς τεχνογνωσίας στους Τούρκους και το άλλο η δυνατότητα συμπαραγωγής του συστήματος με τους Ρώσους. Εάν οι πληροφορίες που διαρρέουν είναι σωστές, αυτό λογικά συνεπάγεται ότι η Ρωσία δεν ανησυχεί για τη διαρροή κρίσιμης τεχνολογίας, άρα: 1. Οι Ρώσοι δεν σκοπεύουν να παραδώσουν πηγαίους κωδικούς του συστήματος, κάτι απόλυτα κατανοητό και προβλέψιμο. 2. Εάν θα συμφωνήσει σε τέτοια συναλλαγή, θα πρόκειται για μία υποβαθμισμένη έκδοση του συστήματος η οποία θα το κάνει να ομοιάζει πολύ με τους S-300, αν και μοιάζει δύσκολο να αποφασίσουν οι Ρώσοι ακόμα και αυτό.

Γι’ αυτό έγραψα στην αρχή περί επικοινωνιακού παιχνιδιού. Η Ρωσία ασχολήθηκε μ’ αυτό επί μια δεκαετία και πλέον με το Ιράν, καθώς το θέμα αποτελούσε ένα όπλο στα χέρια της ρωσικής διπλωματίας, το οποίο χρησιμοποιούνταν αναλόγως της πορείας των σχέσεων με την Ουάσιγκτον.

Και φυσικά, είναι και ένα θέμα το οποίο δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στις σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση, κάτι που εξ ορισμού ευνοεί τα ρωσικά συμφέροντα, καθώς λειτουργεί διασπαστικά και διχαστικά στον κυριότερο αντίπαλο, το ΝΑΤΟ, ενώ συγχρόνως κάνει και ανέξοδη διαφήμιση του συστήματος!