Skip to main content

Επίδοξοι χρυσοθήρες ξανά στην Κτηνιατρική Σχολή του ΑΠΘ(φωτο)

Το ενδιαφέρον χρυσοθήρων προσελκύει εδώ και δεκαετίες το οικόπεδο της Κτηνιατρικής Σχολής στην Γιαννιτσών. Νέο αίτημα εκσκαφής από δύο Θεσσαλονικείς.

Βρε μπας και υπάρχει τελικά κρυμμένος θησαυρός στην Κτηνιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης; Το ερώτημα επανέρχεται μετά το αίτημα το οποίο υπέβαλαν προς τις αρμόδιες αρχές δύο Θεσσαλονικείς οι οποίοι ζητούν να τους δοθεί άδεια εκσκαφής μέσα στο οικόπεδο της Κτηνιατρικής, επί της οδού Γιαννιτσών, για «την ανεύρεση χαμένου θησαυρού και περαιτέρω αντικειμένων μεγάλης αξίας». Όπως αναφέρουν στην αίτησή τους οι ενδιαφερόμενοι «η ανασκαφή θα πραγματοποιηθεί στον προαύλιο χώρο, χωρίς να υπάρξει καμία μεταβολή επί των κτιριακών εγκαταστάσεων».

Δεν είναι η πρώτη φορά που το συγκεκριμένο οικόπεδο προσελκύει το ενδιαφέρον επίδοξων χρυσοθήρων. Ούτε είναι λίγοι οι μύθοι που έχουν ακουστεί κατά καιρούς για την ύπαρξη θησαυρού στο συγκεκριμένο σημείο. Άλλωστε, έρευνες από κυνηγούς θησαυρών έχουν γίνει και κατά το παρελθόν. Άλλες με την άδεια των αρχών και άλλες παρανόμως. Σε μια, μάλιστα, απ’ αυτές φέρονται να εμπλέκονται ακόμη και στελέχη των πρυτανικών αρχών, υπόθεση για την οποία είχε υπάρξει και παρέμβαση της Δικαιοσύνης.

Οι πιο πρόσφατες έρευνες τον Γενάρη του 2012

Οι τελευταίες γνωστές, πλην παράνομες, απόπειρες αναζήτησης θησαυρού στο οικόπεδο της Κτηνιατρικής έγιναν το πρώτο τετράμηνο του 2012. Η πρώτη επιχείρηση των χρυσοθήρων έγινε, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, στη διάρκεια του τριημέρου των Τριών Ιεραρχών, τον Γενάρη του 2012. Άγνωστοι εισέβαλαν στον αυλόγυρο όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της Κτηνιατρικής επί της οδού Γιαννιτσών και ακολούθως μπήκαν στο παλιό κτιριακό συγκρότημα όπου παρέμειναν για άγνωστο χρονικό διάστημα. Η επιχείρηση έγινε αντιληπτή από τον φύλακα του χώρου την επομένη του τριημέρου όταν ανακαλύφθηκε ότι στο εσωτερικό του κτιρίου των παλιών κλινικών, σε δωμάτιο του παλιού νεκροτομείου, είχε ανοιχτεί μια μεγάλη τρύπα διαμέτρου περίπου 2,5 μέτρων και βάθους σχεδόν τριών μέτρων. Οι χρυσοθήρες αποχώρησαν αποφεύγοντας ακόμη και να σβήσουν τα ίχνη τους, αφήνοντας την τρύπα που άνοιξαν ως είχε.

Ο φύλακας ενημέρωσε αμέσως τις πρυτανικές αρχές και ο τότε πρύτανης Γιάννης Μυλόπουλος διέταξε στις 13 Φεβρουαρίου τη διενέργεια Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης. Η διεξαγωγή της ανατέθηκε στον τότε πρόεδρο της Κτηνιατρικής Σχολής Αθανάσιο Ντινόπουλο, εξετάστηκαν τουλάχιστον επτά άτομα αλλά σύμφωνα με το τελικό πόρισμα “δυστυχώς δεν προέκυψε τίποτε, ‘άνθρακες ο θησαυρός’”.

Με το περιστατικό ασχολήθηκε και η ασφάλεια Θεσσαλονίκης η οποία ενημερώθηκε αρχικά προφορικά από τον φύλακα του κτηρίου. Σύμφωνα με αστυνομική πηγή για αρκετές ημέρες αυτοκίνητα της ασφάλειας επιτηρούσαν διακριτικά το χώρο μήπως και εμφανιστούν εκ νέου οι χρυσοθήρες αλλά εις μάτην. Ακολούθησε έρευνα της ασφάλειας στο πλαίσιο της οποίας κλήθηκαν και κατέθεσαν και μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας. Και αυτή όμως έπεσε στο κενό.  

Ανήμερα Μεγάλης Πέμπτης

Λίγους μήνες μετά και συγκεκριμένα ανήμερα Μεγάλης Πέμπτης, ημέρα κατά την οποία ήταν επίσης κλειστό το πανεπιστήμιο, συνέβη ένα ακόμη περίεργο περιστατικό, λίγα μέτρα μακρύτερα απ’ ότι το πρώτο συμβάν, στον αύλειο χώρο δίπλα από το παλιό νεκροτομείο.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες “μέσα στον αύλειο χώρο βρίσκονταν έξι, επτά άτομα, εκ των οποίων μερικοί φαίνονταν εργάτες”. Σύμφωνα με τους ίδιους, το σημείο στο οποίο ανοίχθηκε μια μεγάλη τρύπα, πλάτους περίπου δύο μέτρων και αρκετού βάθους, και άλλες δυο μικρότερες, προσδιορίστηκε αφού προηγουμένως μετρήθηκαν αποστάσεις από συγκεκριμένα σημεία του παλιού κτηρίου. “Φαίνονταν σα να είχαν κάποιες συντεταγμένες τις οποίες εφάρμοζαν στο χώρο”, αναφέρουν οι αυτόπτες μάρτυρες.

Σύμφωνα με άλλη μαρτυρία, ανθρώπου που ήταν σε θέση να γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα, στον αύλειο χώρο της Κτηνιατρικής ήταν εκείνη την ώρα ένα στέλεχος της τότε Πρυτανείας, δύο πρόεδροι Σχολών του ΑΠΘ και άλλος ένας καθηγητής. Ήταν επίσης τρεις εργάτες, μέλη ιδιωτικού συνεργείου, οι οποίοι απασχολούνται σε κάποια από τις εργολαβίες του πανεπιστημίου. “Αρκετή ώρα αργότερα”, σημειώνει ένας από τους μάρτυρες, “φυτεύτηκαν τέσσερα, πέντε δεντράκια εκατέρωθεν της μεγάλης τρύπας που είχε ανοιχτεί στο σημείο εκείνο”.

Η επίσημη δικαιολογία που έδωσε τότε το πανεπιστήμιο γι’ αυτό το περίεργο περιστατικό ήταν ότι “πράγματι έγινε δενδροφύτευση” με στόχο, όπως ειπώθηκε, “να αποτραπούν ανάλογες έρευνες χρυσοθήρων στο μέλλον”. Ωστόσο, τα αναπάντητα ερωτήματα για εκείνη την επιχείρηση… δενδροφύτευσης είναι πολλά: Για παράδειγμα, «για ποιο λόγο τηρήθηκαν συντεταγμένες για να βρεθεί το ακριβές σημείο φύτευσης των δέντρων;» ή «για ποιο λόγο για τη φύτευση δύο μικρών δέντρων απαιτήθηκε η παρουσία ενός αντιπρύτανη, δύο προέδρων Σχολών του ΑΠΘ και ενός ακόμη καθηγητή της Κτηνιατρικής;». Επίσης για ποιο λόγο όλα αυτά συνέβησαν το μεσημέρι της Μεγάλης Πέμπτης, ημέρα κατά την οποία το πανεπιστήμιο ήταν κλειστό;



Ψάχνουν το θησαυρό από το 1954!

Οι σύγχρονοι χρυσοθήρες δεν είναι οι πρώτοι που ψάχνουν θησαυρό στο συγκεκριμένο σημείο. Όπως προκύπτει από τη δημοσιογραφική έρευνα, ανάλογη αναζήτηση είχε γίνει και κατά τη δεκαετία του 1950. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας “Ελληνικός Βορράς” στο φύλλο της 3ης Μαρτίου 1954 υπάρχει το εξής ρεπορτάζ, συνοδευόμενο μάλιστα από φωτογραφία. Στο δημοσίευμα υπό τον τίτλο “Εις αναζήτησιν κεκρυμμένων θησαυρών…” αναφέρονται τα ακόλουθα:

Εις την σειρά των από ετών διενεργουμένων εις διάφορα σημεία της πόλεώς μας ανασκαφών, προς ανεύρεσιν κεκρυμμένων θησαυρών, είτε Εβραίων συμπολιτών, είτε κατακτητών, είτε των συμμοριτών, προσετέθη από προχθές ακόμη μία. Την φοράν αυτήν, τρεις συμπολίται, ο Ισραηλίτης Τζακ Αρούχ και ο ομοεθνείς μας Χαράλ Πηλιανόπουλος και Δημ. Παπαμανώλης, ισχυριζόμενοι ότι επί κατοχής ετάφησαν εις ένα φρέαρ εις την οδόν Στ. Βουτυρά, παρά τω εργαστήριο της Κτηνιατρικής Σχολής δύο τενεκέδες με χρυσά νομίσματα και άλλα αντικείμενα, εξησφάλισαν την σχετικήν άδειαν της Γεν. Διοικήσεως. Και από προχθές ήρχισον, όπως φαίνεται εις την εικόνα μας, αι ανασκαφαί, παρουσία εκπροσώπων της Αρχής, των ενδιαφερομένων και πολλών περιέργων. Ατυχώς μέχρι χθες το εσπέρας οιδοιμού ανεφάνη ίχνος χρυσού και πιστεύεται γενικώς ότι και ο θησαυρός αυτός όπως και τόσοι άλλοι αναζητηθέντες εις το πρόσφατον παρελθόν, θα αποδειχθή άνθρακες… Οπωσδήποτε η σκαπάνη εργάζεται, οι… χρυσοθήραι ελπίζουν και οι περίεργοι αγωνιούν”.