Skip to main content

Επανέρχεται στο προσκήνιο ο αγωγός αερίου Ιράν - Ελλάδα

Το σχέδιο του "Αγωγού Φιλίας" επανέρχεται στο προσκήνιο με τον λεγόμενο "Σιιτικό-Ισλαμικό Διάδρομο" που θα συνδέει το Ιράν με το Ιράκ και την Συρία.

Είναι γνωστό, πως η εμπλοκή της Τουρκίας, ομού με Σαουδική Αραβία και Κατάρ, εκμεταλλευόμενες την πρόθεση των ισχυρών να διαλύουν τις χώρες, αρχής γενομένης από την Μεσόγειο (όλες οι βορειοαφρικανικές χώρες βομβαρδίζονται, όλες οι νοτιοευρωπαϊκές είναι υπό πτώχευση) στην κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ και αντικατάστασή του από "πρόθυμους", έγινε μετά την άρνηση της Συρίας να δεχθεί στο έδαφός της τον σχεδιαζόμενο αγωγό του Κατάρ, ενώ ήδη από το 2011 είχε συμφωνήσει ανάλογο έργο με το Ιράν.

Το περίεργο της υπόθεσής είναι ότι οι δύο αυτοί σχεδιαζόμενοι αγωγοί για την μεταφορά του φυσικού αερίου έχουν αρχή το κοίτασμα South Pars που μοιράζονται… Ιράν και Κατάρ. Οι τεράστιες διαφορές όμως που έχουν αυτές οι δύο χώρες (σιίτες και σουνίτες, αντίστοιχα) δεν τις επιτρέπουν σε κοινή εκμετάλλευση. Ο αγωγός του Κατάρ που θα συνδεόταν με αντίστοιχο της Σαουδικής Αραβίας, προβλεπόταν να περάσει μέσω Ιορδανίας στην Συρία και από εκεί στην Τουρκία με κατάληξη στην Ευρώπη.

Αυτό ήταν προς το συμφέρον των ΗΠΑ, που θα επέτρεπε εν μέρει την απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Ταυτοχρόνως όμως, ικανοποιούσε την αμερικανική πολιτική και εκ του λόγου ότι δεν θα παραβιαζόταν το εμπάργκο προς το Ιράν. Έτσι, σύμπασα η Δύση τάχθηκε αντίπαλος του Άσαντ, και με πρόσχημα την δήθεν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το συριακό καθεστώς, εισέβαλε πάνοπλη, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σήμερα ένα βήμα πριν από ενδεχόμενο θερμό επεισόδιο μεταξύ Ρώσων και Αμερικανών.

Τα πράγματα όμως σήμερα, έχουν κάπως διαφοροποιηθεί. Οι ΗΠΑ, αφενός απεκατέστησαν σχέσεις με το Ιράν, αφετέρου στρέφονται κατά της Σαουδικής Αραβίας, μη έχοντες συνάμα και καμιά εμπιστοσύνη στον ρόλο της Τουρκίας.

Έτσι, άρχισαν να ξανασκέπτονται τον αγωγό από το Ιράν, σύμφωνα με δημοσίευμα του βρετανικού Guardian και της τουρκικής Sabah, που μεταφέρει ο δημοσιογράφος Ν. Χειλαδάκης, και το σχέδιο του "Αγωγού Φιλίας" επανέρχεται στο προσκήνιο με τον λεγόμενο "Σιιτικό-Ισλαμικό Διάδρομο", δηλαδή τον διάδρομο που θα συνδέει το Ιράν με το Ιράκ και την Συρία και θα φέρει στην Μεσόγειο τον ενεργειακό αγωγό και από εκεί προς την Δύση. Είναι χαρακτηριστικό, πως σύμφωνα με τον Guardian ένα σχέδιο 30 ετών πλησιάζει για πρώτη φορά στην υλοποίησή του. Η εξέλιξη αυτή ανατρέπει πολλά ενεργειακά σχέδια.

Αυτό το ενδεχόμενο θα εξοργίσει τα εμιράτα, επειδή ένας ακόμη λόγος του ανταγωνισμού μεταξύ Ιράν και των χωρών του Περσικού Κόλπου είναι ο κίνδυνος κλεισίματος των στενών του Ορμούζ  από το Ιράν και για αυτό το λόγο οι μοναρχίες του Κόλπου προσπαθούν να παρακάμψουν τα  στενά με αγωγούς είτε προς την Μεσόγειο είτε προς την Ερυθρά Θάλασσα είτε προς τον Ινδικό Ωκεανό.

Σύμφωνα με την Sabah, ο αγωγός φυσικού αερίου με την ονομασία "Αγωγός Φιλίας" ή "Ισλαμικός Αγωγός", η κατασκευή του οποίου είχε υπογραφεί στις 27 Ιουλίου 2011 μεταξύ των χωρών Ιράν, Ιράκ και Συρίας, και ο οποίος προέβλεπε να διοχετεύει το ιρανικό φυσικό αέριο από το Assaloyeh του Ιράν προς Βαγδάτη, Δαμασκό, Βηρυτό, Κύπρο και στη συνέχεια στην Ελλάδα για να προεκταθεί στην δυτική Ευρώπη, είναι ο βασικός λόγος για την έκρηξη του εμφύλιου πολέμου στη Συρία.

Ο ιρανικός αγωγός θα είχε ως συνέπεια την ενεργειακή αναβάθμιση της Ελλάδας, κάτι που δεν γινόταν αποδεκτό από την Άγκυρα. Δεν γνωρίζω, αν κατά την επίσκεψη του Α. Τσίπρα στην Τεχεράνη συζητήθηκε αυτό το ζήτημα. Είναι όμως ευκαιρία να επιδιωχθεί αναθέρμανση του θέματος, και με δεδομένο ότι οι σχέσεις της Τουρκίας με το Ιράν, έχουν ψυχρανθεί.