Η πολιτική άνεση που αισθάνεται ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ του δίνει το περιθώριο να λέει πολλά ανεδαφικά για τη Θεσσαλονίκη.
Η χθεσινή ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου αποδεικνύει το πόσο έξυπνα και σύγχρονα κινήθηκε το επικοινωνιακό επιτελείο της Ιπποκράτους σε αυτήν την προεκλογική εκστρατεία.
Οι κύριοι Πολεμαρχάκης και Γερουλάνος, προερχόμενοι και οι δύο από γνωστές συντηρητικές και μεγαλοαστικές οικογένειες των Αθηνών, με λαμπρές σπουδές στις Η.Π.Α. κατόρθωσαν να βγάλουν τον Γιώργο Παπανδρέου από τη μιζέρια των ελληνικών κομματικών μηχανισμών και να περάσουν στον πολιτικό του λόγο τα στοιχεία του Ομπάμα. Ο κόσμος θέλει ελπίδα, όραμα και ενθουσιασμό. Δεν έχει σημασία από πού έρχεσαι, ποιες αμαρτίες σε βαραίνουν, τι έχεις κάνει στη ζωή σου. Αρκεί να δίνεις στον πολίτη πολιτική πνοή για το αύριο και αισιοδοξία. Η πολιτική, ιδίως στις μεσογειακές χώρες είναι συναίσθημα, ψυχολογία. Εδώ, ο ενθουσιασμός για το αύριο καλύπτει το πρόβλημα του σήμερα.
Αυτό “έπιασαν” οι σύμβουλοι του Γιώργου Παπανδρέου αφήνοντας κατά μέρους όλα αυτά τα οποία η παλαιοκομματική θεώρηση είχε για ευαγγέλιο: Τα προγράμματα, τις εξαγγελίες, τις υποσχέσεις και τις συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τεράστια προβλήματα και υπαρκτά ζητήματα.
“Μαζί”, “δεσμεύομαι” και “πάμε” είναι διαρκώς οι απαντήσεις σε όσους ζητούν συγκεκριμένα μέτρα. Μα, αυτό μετρά στον κόσμο, τα υπόλοιπα ανήκουν στη δεκαετία του ΄80.
Και φυσικά όλα αυτά μέσα σε ένα πολιτικό κατενάτσιο, με λίγες και ελεγχόμενες εμφανίσεις, προκειμένου να αποφευχθεί το λάθος της τελευταίας στιγμής.
Είναι ακριβώς τα στοιχεία που δεν μπόρεσε ή δεν κατόρθωσε να ενσωματώσει στον πολιτικό της λόγο η Νέα Δημοκρατία. Που με βαριά φορτία λόγω των τραγικών λαθών της διακυβέρνησής της, σύρεται σε μάχες οπισθοφυλακών.
Σε εφαρμογή της τακτικής Ομπάμα είδαμε χθες τον κ. Παπανδρέου να λέει πολλά και όμορφα για τη Θεσσαλονίκη, τα προβλήματα και την ανάπτυξή της. Για την αποκέντρωση, το λιμάνι, το μετρό, την υποθαλάσσια, τη Διεθνή Έκθεση και την ΕΥΑΘ. Γιατί οι Θεσσαλονικείς γνωρίζουν πολύ καλά πως το μετρό καρκινοβατούσε επί ΠΑΣΟΚ και σήμερα είναι απτή πραγματικότητα, ότι η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ άρχισε επί ΠΑΣΟΚ, ότι η αποκέντρωση ήταν ζητούμενο και πριν το 2004 και ότι κυβέρνηση του βούλιαξε τη ΔΕΘ, και ήθελε να την πουλήσει, ενώ τα τελευταία χρόνια βρήκε νέους δρόμους ανάπτυξης.
Βλέπετε, η πολιτική άνεση που αισθάνεται του δίνει το περιθώριο να κινείται πάνω ακόμη και από τη δική του προϊστορία.
Οι κύριοι Πολεμαρχάκης και Γερουλάνος, προερχόμενοι και οι δύο από γνωστές συντηρητικές και μεγαλοαστικές οικογένειες των Αθηνών, με λαμπρές σπουδές στις Η.Π.Α. κατόρθωσαν να βγάλουν τον Γιώργο Παπανδρέου από τη μιζέρια των ελληνικών κομματικών μηχανισμών και να περάσουν στον πολιτικό του λόγο τα στοιχεία του Ομπάμα. Ο κόσμος θέλει ελπίδα, όραμα και ενθουσιασμό. Δεν έχει σημασία από πού έρχεσαι, ποιες αμαρτίες σε βαραίνουν, τι έχεις κάνει στη ζωή σου. Αρκεί να δίνεις στον πολίτη πολιτική πνοή για το αύριο και αισιοδοξία. Η πολιτική, ιδίως στις μεσογειακές χώρες είναι συναίσθημα, ψυχολογία. Εδώ, ο ενθουσιασμός για το αύριο καλύπτει το πρόβλημα του σήμερα.
Αυτό “έπιασαν” οι σύμβουλοι του Γιώργου Παπανδρέου αφήνοντας κατά μέρους όλα αυτά τα οποία η παλαιοκομματική θεώρηση είχε για ευαγγέλιο: Τα προγράμματα, τις εξαγγελίες, τις υποσχέσεις και τις συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τεράστια προβλήματα και υπαρκτά ζητήματα.
“Μαζί”, “δεσμεύομαι” και “πάμε” είναι διαρκώς οι απαντήσεις σε όσους ζητούν συγκεκριμένα μέτρα. Μα, αυτό μετρά στον κόσμο, τα υπόλοιπα ανήκουν στη δεκαετία του ΄80.
Και φυσικά όλα αυτά μέσα σε ένα πολιτικό κατενάτσιο, με λίγες και ελεγχόμενες εμφανίσεις, προκειμένου να αποφευχθεί το λάθος της τελευταίας στιγμής.
Είναι ακριβώς τα στοιχεία που δεν μπόρεσε ή δεν κατόρθωσε να ενσωματώσει στον πολιτικό της λόγο η Νέα Δημοκρατία. Που με βαριά φορτία λόγω των τραγικών λαθών της διακυβέρνησής της, σύρεται σε μάχες οπισθοφυλακών.
Σε εφαρμογή της τακτικής Ομπάμα είδαμε χθες τον κ. Παπανδρέου να λέει πολλά και όμορφα για τη Θεσσαλονίκη, τα προβλήματα και την ανάπτυξή της. Για την αποκέντρωση, το λιμάνι, το μετρό, την υποθαλάσσια, τη Διεθνή Έκθεση και την ΕΥΑΘ. Γιατί οι Θεσσαλονικείς γνωρίζουν πολύ καλά πως το μετρό καρκινοβατούσε επί ΠΑΣΟΚ και σήμερα είναι απτή πραγματικότητα, ότι η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ άρχισε επί ΠΑΣΟΚ, ότι η αποκέντρωση ήταν ζητούμενο και πριν το 2004 και ότι κυβέρνηση του βούλιαξε τη ΔΕΘ, και ήθελε να την πουλήσει, ενώ τα τελευταία χρόνια βρήκε νέους δρόμους ανάπτυξης.
Βλέπετε, η πολιτική άνεση που αισθάνεται του δίνει το περιθώριο να κινείται πάνω ακόμη και από τη δική του προϊστορία.