Το σενάριο που αναπαράγουν περισσότερο τα ξένα ΜΜΕ αφορά στην αναδιάρθρωση με «κούρεμα», σύμφωνα με το οποίο το ελληνικό δημόσιο, κατόπιν συνεννόησης με τους κατόχους των ομολόγων θα προβεί σε απομείω
Πληθαίνουν μέρα με τη μέρα τα σενάρια αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους στα ξένα ΜΜΕ, καλλιεργώντας κλίμα αμφισβήτησης για το κατά πόσο η ελληνική κυβέρνηση θα μπορέσει τελικά να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της.
Το σενάριο που αναπαράγουν περισσότερο τα ξένα ΜΜΕ αφορά στην αναδιάρθρωση με «κούρεμα», σύμφωνα με το οποίο το ελληνικό δημόσιο, κατόπιν συνεννόησης με τους κατόχους των ομολόγων, θα προβεί σε απομείωση της αξίας τους (πχ για κάθε 100 ευρώ οφειλής θα αποπληρωθούν 70 ευρώ).
Σε μια τέτοια περίπτωση, η χώρα ουσιαστικά χρεοκοπεί, αφού παραδέχεται ότι δε μπορεί να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της, ενώ το ευρώ δέχεται καίριο πλήγμα, με αποτέλεσμα να δρομολογούνται, κατά πάσα πιθανότητα, οι διαδικασίες εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη. Παράλληλα, καταστροφικά θα ήταν τα αποτελέσματα και για τις ελληνικές και ευρωπαϊκές τράπεζες, οι οποίες έχουν στην κατοχή τους μεγάλο μέρος των ελληνικών ομολόγων.
Το δεύτερο σενάριο προβλέπει την παράταση της λήξης των υφιστάμενων ομολόγων κατά πέντε χρόνια με το ίδιο επιτόκιο. Με αυτόν τον τρόπο το δημόσιο παίρνει ανάσα πέντε ετών, για να δώσει προτεραιότητα στη μείωση του ελλείμματος που διογκώνει το πρόβλημα.
Η επαλήθευση αυτού του σεναρίου θα είχε σημαντικές επιπτώσεις στις τράπεζες, οι οποίες χάνουν τη ρευστότητά τους, ωστόσο τα κεφάλαιά τους είναι διασφαλισμένα, καθώς θα αποπληρωθούν στη λήξη των ομολόγων.
Το τελευταίο σενάριο προβλέπει την προεξόφληση βραχυχρόνιου χρέους από την Ελλάδα, αρκεί η χώρα να αντλήσει περισσότερα κεφάλαια από το μηχανισμό ΕΕ-ΔΝΤ. Πχ. αν τα κεφάλαια είναι τελικά 45 δισ. ευρώ, τα 15 δισ. ευρώ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για εξόφληση χρέους που λήγει του χρόνου και είναι σήμερα σε χαμηλές τιμές.
Και αυτό το σενάριο θα είχε επιπτώσεις στις τράπεζες, οι οποίες θα είχαν ζημίες, αλλά η διαδικασία δεν θα ήταν υποχρεωτική.
Το σενάριο που αναπαράγουν περισσότερο τα ξένα ΜΜΕ αφορά στην αναδιάρθρωση με «κούρεμα», σύμφωνα με το οποίο το ελληνικό δημόσιο, κατόπιν συνεννόησης με τους κατόχους των ομολόγων, θα προβεί σε απομείωση της αξίας τους (πχ για κάθε 100 ευρώ οφειλής θα αποπληρωθούν 70 ευρώ).
Σε μια τέτοια περίπτωση, η χώρα ουσιαστικά χρεοκοπεί, αφού παραδέχεται ότι δε μπορεί να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της, ενώ το ευρώ δέχεται καίριο πλήγμα, με αποτέλεσμα να δρομολογούνται, κατά πάσα πιθανότητα, οι διαδικασίες εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη. Παράλληλα, καταστροφικά θα ήταν τα αποτελέσματα και για τις ελληνικές και ευρωπαϊκές τράπεζες, οι οποίες έχουν στην κατοχή τους μεγάλο μέρος των ελληνικών ομολόγων.
Το δεύτερο σενάριο προβλέπει την παράταση της λήξης των υφιστάμενων ομολόγων κατά πέντε χρόνια με το ίδιο επιτόκιο. Με αυτόν τον τρόπο το δημόσιο παίρνει ανάσα πέντε ετών, για να δώσει προτεραιότητα στη μείωση του ελλείμματος που διογκώνει το πρόβλημα.
Η επαλήθευση αυτού του σεναρίου θα είχε σημαντικές επιπτώσεις στις τράπεζες, οι οποίες χάνουν τη ρευστότητά τους, ωστόσο τα κεφάλαιά τους είναι διασφαλισμένα, καθώς θα αποπληρωθούν στη λήξη των ομολόγων.
Το τελευταίο σενάριο προβλέπει την προεξόφληση βραχυχρόνιου χρέους από την Ελλάδα, αρκεί η χώρα να αντλήσει περισσότερα κεφάλαια από το μηχανισμό ΕΕ-ΔΝΤ. Πχ. αν τα κεφάλαια είναι τελικά 45 δισ. ευρώ, τα 15 δισ. ευρώ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για εξόφληση χρέους που λήγει του χρόνου και είναι σήμερα σε χαμηλές τιμές.
Και αυτό το σενάριο θα είχε επιπτώσεις στις τράπεζες, οι οποίες θα είχαν ζημίες, αλλά η διαδικασία δεν θα ήταν υποχρεωτική.