H νέα Φιλαρμονική του Αμβούργου, που δεσπόζει στην περιοχή HafenCity του λιμανιού, είναι ένα εξαίσιο αρχιτεκτονικό έργο, ένα υπέροχο και πολύ ιδιαίτερο έργο, καλλιτέχνημα το ίδιο, αφιερωμένο στις τέχνες και την ειδικά στην μουσική, το οποίο άνοιξε την Τετάρτη πανηγυρικά τις πόρτες του στο κοινό.
Την Elbphilarmonie θαυμάσαμε έστω και από μακριά, σε τηλεοπτικό αφιέρωμα της DW, ένα έργο μνημειακών διαστάσεων το οποίο όμως παράλληλα αποτελεί και απόδειξη των υπαρκτών σοβαρών κενών στον σχεδιασμό και την υλοποίηση δημοσίων έργων, ακόμη και από αυτούς τους πολύ σχολαστικούς Γερμανούς.
Στην Ελλάδα μονίμως παραπονούμαστε και ψέγουμε κεντρική διοίκηση και αυτοδιοίκηση γιατί διαχρονικά δεν φροντίζουν να καλύψουν τα θεσμικά κενά και να σχεδιάσουν ορθά, χωρίς να αφήνουν "παραθυράκια" για υπερβάσεις στους προϋπολογισμούς των δημοσίων έργων, των έργων κοινής ωφέλειας.
Ασκούμε και δίκαια, αυστηρή κριτική γιατί σπάνια ολοκληρώνεται ένα δημόσιο έργο χωρίς να υπάρξουν υπερβάσεις στον προϋπολογισμό της τάξης του 20%-30%, αλλά και καθυστερήσεις στον χρόνο κατασκευής.
Τι θα πρέπει όμως να πούν οι Γερμανοί, που η υπέρβαση για την ολοκλήρωση του Elbphilarmonie, δεν ήταν ποσοστιαία αλλά πολλαπλάσια; Τι να πούνε οι Γερμανοί φορολογούμενοι που το κόστος για την ολοκλήρωση της νέας Φιλαρμονικής του Αμβούργου ΔΕΚΑΠΛΑΣΙΑΣΤΗΚΕ και από τα περίπου 78 εκατ. ευρώ, έφθασε στα 787 εκατομμύρια; Σε αυτή την περίπτωση δεν μιλάμε για υπέρβαση του προϋπολογισμού, αλλά για ένα διαφορετικό έργο ή...., για μία σειρά δημοσίων έργων.
Αλήθεια είναι να απορεί κανείς, ποιο έργο προϋπολόγισαν και ποιο έργο τελικώς κατασκεύασαν, σε αυτά τα δέκα χρόνια που διήρκεσε η δημιουργία της Elbphilarmonie;
Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας μονότονα επαναλαμβάνει και επιμένει ότι για την εκτέλεση των δημοσίων έργων απαιτείται προσεκτική προετοιμασία στην φάση της ωρίμασης. Εάν ένα έργο έχει μελετητική ωριμότητα, τότε και ο χρόνος κατασκευής του μπορεί να υπολογιστεί με μεγάλη ακρίβεια, όπως επίσης το κόστος κατασκευής του και οι αποκλίσεις οπωσδήποτε δεν θα είναι μεγάλες.
Φαίνεται ότι εκεί στο Αμβούργο, κάτι πήγε στραβά κατά την λεγόμενη "περίοδο ωρίμασης του έργου", για αυτό και εκτινάχθηκε στα ύψη το κόστος κατασκευής του και, μαζί με αυτό, οι αντιδράσεις για την τεράστια δαπάνη που παρ΄ολίγον να το οδηγήσουν σε ματαίωση.
Κανένα έργο δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς να ληφθεί υπόψη η σχέση κόστους- οφέλους, ακόμη και στις πλούσιες και αναπτυσσόμενες οικονομίες. Το λιγότερο που μπορούν να κάνουν όσοι σχεδιάζουν δημόσια έργα, είναι να τα σχεδιάζουν σχολαστικά, σεβόμενοι το δημόσιο χρήμα.
Ποιος θα το φανταζόταν ότι σε τέτοιες σκέψεις θα μας έβαζαν οι Γερμανοί με τo θαυμάσιο πράγματι έργο της Elbphilarmonie και όχι μία ¨κλασική¨ περίπτωση ελληνικής προχειρότητας;
